Maarten Ducrot: verschil tussen versies
| Regel 62: | Regel 62: | ||
== Resultaten in voornaamste wedstrijden == | == Resultaten in voornaamste wedstrijden == | ||
{| class="vatop" | |||
| | |||
{{Tabelkop grote wielerrondes}} | |||
{{Tabelrij grote wielerrondes|jaar=1985|tour=84|te=1|ttrui1=Jersey red number.svg}} | {{Tabelrij grote wielerrondes|jaar=1985|tour=84|te=1|ttrui1=Jersey red number.svg}} | ||
{{Tabelrij grote wielerrondes|jaar=1986|tour=81}} | {{Tabelrij grote wielerrondes|jaar=1986|tour=81}} | ||
Versie van 4 aug 2015 12:55
| Maarten Ducrot | |
|---|---|
 Maarten Ducrot, bron:site Inlog | |
| Geboren | 8 april 1958 Vlissingen |
| Beroep | wielrenner |
| VIAF | [1] |
Sjabloon:Infobox wielrenner Martinus Antonius (Maarten) Ducrot is een voormalig Nederlands profwielrenner, afkomstig uit Vlissingen. Na zijn wielercarrière kwam hij in dienst bij de NOS als wielercommentator.
Biografie
Maarten Ducrot studeerde psychologie aan de universiteit van Utrecht. Tijdens zijn studie was hij actief als amateurwielrenner. Samen met Frits van Bindsbergen, Gerard Schipper en Gerrit Solleveld werd hij in 1982 als amateur wereldkampioen ploegentijdrit. Twee jaar later, in 1984 reed Maarten Ducrot samen met Gert Jakobs, Erik Breukink en Jos Alberts op de Olympische Zomerspelen in Los Angelos (V.S.). Zij behaalden een vierde plaats op de 100km ploegenachtervolging.
In 1985 kreeg Maarten Ducrot een contract aangeboden bij de Kwantum-profploeg van Jan Raas. Met deze ploeg reed hij vijf keer de Ronde van Frankrijk, waarin hij eenmaal een etappe won (in 1985).[1] Hij werd ook tot strijdlustigste renner van de Tour van 1985 verkozen, droeg echter nooit het geel. In 1989 behaalde hij zijn hoogste klassering in de Tour (39e).
Behalve in de Tour de France won Maarten Ducrot ook etappes in de Ronde van Romandië, de Dauphiné Libéré en de Coors Classic.
Maarten Ducrot werd in het peleton ook wel 'De Koning van Biafra' genoemd. Deze bijnaam dankte hij aan zijn magere verschijning.
Na het wielrennen
Maarten Ducrot stopte in 1991 met wielrennen. Hij werkte als organisatieadviseur en heeft een adviesbedrijf.
In tv-programma Reporter (2000) biechte Ducrot, samen met Steven Rooks en Peter Winnen, op dat hij als professioneel wielrenner doping had genomen zoals testosteron, cortison en Synacthen.[2]
Maarten Ducrot volgde in 2004 bij Stdio Sport Erik Breukink op als wielercommentator. Op 4 april debuteerde hij als verslaggever in de Ronde van Vlaanderen.
Overwinningen
1982
Wereldkampioen ploegentijdrit op de weg voor amateurs, 100 km (Met Frits van Bindsbergen, Gerrit Solleveld en Gerard Schipper)
1985
- 9e etappe Ronde van Frankrijk
1986
- 7e etappe deel a Critérium du Dauphiné
- 2e etappe Ronde van Romandië
Resultaten in voornaamste wedstrijden
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
|Sjabloon:Tabel wielerklassiekers |}
Bibliografie
- Berichten uit de Tour de France (Amsterdam: Rap, 1987) ISBN 90-6005-273-0
- Wie de trui past, trekke hem aan (Amsterdam: Amstel sport, 2010) ISBN 978-90-482-0061-0
Auteur
Wim van Gorsel, 2015
Bron
-Maarten Ducrot (Documentatiemap)(Middelburg: Zeeuwse Bibliotheek, 2008)
-Krantenbank Zeeland, PZC, 1980-1992