Henri Eduard Beunke: verschil tussen versies
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 13: | Regel 13: | ||
[[Bestand:Beunke_vertellingen.jpg|thumb|left|150px|Omslag van Beunkes' ''Walcherse vertellingen'']] | [[Bestand:Beunke_vertellingen.jpg|thumb|left|150px|Omslag van Beunkes' ''Walcherse vertellingen'']] | ||
Beunke was als civiel ingenieur in dienst bij de Staatsspoorwegen, onder andere te Middelburg. Tussen 1873 en 1883 publiceerde hij, gedeeltelijk in dialect, Walcherse schetsen en novellen in de Delftsche studenten-almanak (1873, 1874, 1875), de Volksalmanak van de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen (1879, 1880,1886), De Tijdspiegel (1880, 1882, 1883) en in Van de Schelde tot de Weichsel, I (1882). Dit werk is merendeels opgenomen in de bundels ‘Walcherse schetsen en vertellingen’ (1875), ‘Uit het Walcherse boerenleven’ (1877), ‘Walcherse novellen’ (1883) en ‘Walcherse vertellingen, schetsen en novellen’, 2e druk (1907), de laatste is een bloemlezing, samengesteld door Johanna van Loon- van den Berge. Dank zij zijn werk neemt Zeeland in de dorpsnovelleliteratuur van het derde kwart van de vorige eeuw een eervolle plaats in. Beunke schreef zijn vroegste werk onder de schuilnaam Heins. | Beunke was als civiel ingenieur in dienst bij de Staatsspoorwegen, onder andere te Middelburg. Tussen 1873 en 1883 publiceerde hij, gedeeltelijk in dialect, Walcherse schetsen en novellen in de Delftsche studenten-almanak (1873, 1874, 1875), de Volksalmanak van de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen (1879, 1880,1886), De Tijdspiegel (1880, 1882, 1883) en in Van de Schelde tot de Weichsel, I (1882). Dit werk is merendeels opgenomen in de bundels ‘Walcherse schetsen en vertellingen’ (1875), ‘Uit het Walcherse boerenleven’ (1877), ‘Walcherse novellen’ (1883) en ‘Walcherse vertellingen, schetsen en novellen’, 2e druk (1907), de laatste is een bloemlezing, samengesteld door Johanna van Loon- van den Berge. Dank zij zijn werk neemt Zeeland in de dorpsnovelleliteratuur van het derde kwart van de vorige eeuw een eervolle plaats in. Beunke schreef zijn vroegste werk onder de schuilnaam Heins. | ||
== Bibliografie == | == Bibliografie == | ||
Versie van 31 jul 2015 12:57
| Henri Eduard Beunke | |
|---|---|
 Henri Eduard Beunke, ca. 1911, Collectie KZGW, ZI IV, 0155-38 | |
| Geboren | 14 september 1851 Middelburg |
| Overleden | 11 februari 1925 Amersfoort |
| Beroep | letterkundige en civiel ingenieur |
| VIAF | [1] |
Biografie
Beunke was als civiel ingenieur in dienst bij de Staatsspoorwegen, onder andere te Middelburg. Tussen 1873 en 1883 publiceerde hij, gedeeltelijk in dialect, Walcherse schetsen en novellen in de Delftsche studenten-almanak (1873, 1874, 1875), de Volksalmanak van de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen (1879, 1880,1886), De Tijdspiegel (1880, 1882, 1883) en in Van de Schelde tot de Weichsel, I (1882). Dit werk is merendeels opgenomen in de bundels ‘Walcherse schetsen en vertellingen’ (1875), ‘Uit het Walcherse boerenleven’ (1877), ‘Walcherse novellen’ (1883) en ‘Walcherse vertellingen, schetsen en novellen’, 2e druk (1907), de laatste is een bloemlezing, samengesteld door Johanna van Loon- van den Berge. Dank zij zijn werk neemt Zeeland in de dorpsnovelleliteratuur van het derde kwart van de vorige eeuw een eervolle plaats in. Beunke schreef zijn vroegste werk onder de schuilnaam Heins.
Bibliografie
- Walcherse vertellingen (Den Haag, 1978)
- Walcherse vertellingen, schetsen en novellen (Arnhem, 1911)
- 'Dina; Walcherse vertelling', in: ? (ca. 1900) 483-515.
- 'Jan Bramsen; Walcherse vertelling', in: Volks-almanak (1886) 20-27.
- Walchersche novellen (Haarlem, 1885)
- 'Een kwaejongen: Walcherse vertelling', in: Eigen Haard 14 (1880) 137-144.
- Vertelling van Louw 37 bladen (S.l., 1877). Concept in Zeeuws dialect van het later verschenen Walcherse vertellingen.
Encyclopedie van Zeeland, 1982-1984
Auteur
-P.J. Meertens, Trimpe Burger-Mekking
Literatuur
-Nagtglas, Levensberichten.
-Ghijsen, H.E. Beunke.
-Heukelom, H.E. Beunke.
-Meertens, Heins.