Jo de Roo: verschil tussen versies

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
← Oudere bewerkingNieuwere bewerking →
Wim van Gorsel (overleg | bijdragen)
bots
20.894 bewerkingen
Wim van Gorsel (overleg | bijdragen)
bots
20.894 bewerkingen
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 51: Regel 51:


==Loopbaan==
==Loopbaan==
De profcarrière van Jo de Roo duurde van 1958 tot 1968. Zijn hoogtepunt lag in 1962, toen hij onder andere Bordeaux-Parijs<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1962-05-28/edition/0/page/5?query=Bordeaux-Parijs&period=1962&sort=issuedate%20ascending&f_periodicalcode%5B0%5D=pzc Krantenbank Zeeland, 'Jo de Roo triomfeerde in klassieker Bordeaux-Parijs', in: PZC, 28 mei 1962]</ref>, Parijs- Tours en de Ronde van Lombardije op zijn naam schreef. Bij zijn overwinning in Parijs-Tours kreeg Jo de Roo de "Gele wimpel", de prijs voor het hoogste uurgemiddelde in een internationale klassieker. Hij verbeterde hiermee de afstand van de Fransman Jacques Dupont uit 1955.
Jo de Roo kwam aanvankelijk uit voor de Zeeuwse wielerploeg 'Theo Middelkamp'. In 1958 stapte hij over naar de profs van Magneet-Vredestein. De profcarrière van Jo de Roo duurde van 1958 tot 1968. Zijn hoogtepunt lag in 1962, toen hij onder andere Bordeaux-Parijs<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1962-05-28/edition/0/page/5?query=Bordeaux-Parijs&period=1962&sort=issuedate%20ascending&f_periodicalcode%5B0%5D=pzc Krantenbank Zeeland, 'Jo de Roo triomfeerde in klassieker Bordeaux-Parijs', in: PZC, 28 mei 1962]</ref>, Parijs- Tours en de Ronde van Lombardije op zijn naam schreef. Bij zijn overwinning in Parijs-Tours kreeg Jo de Roo de "Gele wimpel", de prijs voor het hoogste uurgemiddelde in een internationale klassieker. Hij verbeterde hiermee de afstand van de Fransman Jacques Dupont uit 1955.


In 1962 won De Roo ook de Gerrit Schulte Trofee (prijs beste Nederlandse profrenner) en won hij ook de Super Prestige.
In 1962 won De Roo ook de Gerrit Schulte Trofee (prijs beste Nederlandse profrenner) en won hij ook de Super Prestige.
Regel 57: Regel 57:
In 1963 won hij opnieuw Parijs-Tours en de Ronde van Lombardije. Daarnaast schreef hij dat jaar ook de Ronde van Vlaanderen<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1965-04-20/edition/0/page/3?query=Jo%20de%20Roo&period=1965&sort=issuedate%20ascending&f_periodicalcode%5B0%5D=pzc&page=2 Krantenbank Zeeland, 'Jo de Roo snelste in Ronde van Vlaanderen', in: PZC, 20 april 1965]</ref> en de Omloop Het Volk op zijn naam. De enige Zeeuw die daarna de Ronde van Vlaanderen nog wist te winnen was [[Cees Bal]] in 1974.
In 1963 won hij opnieuw Parijs-Tours en de Ronde van Lombardije. Daarnaast schreef hij dat jaar ook de Ronde van Vlaanderen<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1965-04-20/edition/0/page/3?query=Jo%20de%20Roo&period=1965&sort=issuedate%20ascending&f_periodicalcode%5B0%5D=pzc&page=2 Krantenbank Zeeland, 'Jo de Roo snelste in Ronde van Vlaanderen', in: PZC, 20 april 1965]</ref> en de Omloop Het Volk op zijn naam. De enige Zeeuw die daarna de Ronde van Vlaanderen nog wist te winnen was [[Cees Bal]] in 1974.


In 1964 en 1965 werd Jo de Roo Nederlands kampioen. In totaal reed Jo de Roo vier keer de Tour de France. Hij won daarin drie etappes.<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1965-06-30/edition/0/page/7?query=Jo%20de%20Roo&period=1965&sort=issuedate%20ascending&f_periodicalcode%5B0%5D=pzc&page=2 Krantenbank Zeeland, 'Jo de Roo herstelde Oanje-traditie', in: PZC, 30 juni 1965]</ref> In totaal reed hij 5 jaar in de ploeg van Jacques Anquetil. Jo de Roo nam in 1968 afscheid van de wielersport. Na zijn actieve loopbaan bleef hij in Zeeland wonen.
In 1964 en 1965 werd Jo de Roo Nederlands kampioen. In totaal reed Jo de Roo vijf keer de Tour de France, waarvan hij er drie uitreed. Hij won daarin drie etappes.<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1965-06-30/edition/0/page/7?query=Jo%20de%20Roo&period=1965&sort=issuedate%20ascending&f_periodicalcode%5B0%5D=pzc&page=2 Krantenbank Zeeland, 'Jo de Roo herstelde Oanje-traditie', in: PZC, 30 juni 1965]</ref> Zijn beste klassering in de Tour behaalde Jo de Roo in 1964 met een 43 plaats in de eindklassering.
 
In totaal reed Jo de Roo 5 jaar in de ploeg van Jacques Anquetil. Jo de Roo nam in 1968 afscheid van de wielersport. Na zijn actieve loopbaan bleef hij in Zeeland wonen.


==Belangrijkste overwinningen==
==Belangrijkste overwinningen==

Versie van 26 mei 2015 09:42

Jo de Roo

Jo de Roo, 1959, fotoarchief PZC, Zeeuwse Bibliotheek, Beeldbank Zeeland, recordnr. 122606
Geboren 5 juli 1937 Schore
Beroep wielrenner
VIAF [1]

Sjabloon:Infobox wielrenner Jo de Roo is een voormalig Nederlands wielrenner, afkomstig uit Schore. Tot het tijdperk van Jan Raas was De Roo de beste Zeeuwse wielrenner.

Loopbaan

Jo de Roo kwam aanvankelijk uit voor de Zeeuwse wielerploeg 'Theo Middelkamp'. In 1958 stapte hij over naar de profs van Magneet-Vredestein. De profcarrière van Jo de Roo duurde van 1958 tot 1968. Zijn hoogtepunt lag in 1962, toen hij onder andere Bordeaux-Parijs[1], Parijs- Tours en de Ronde van Lombardije op zijn naam schreef. Bij zijn overwinning in Parijs-Tours kreeg Jo de Roo de "Gele wimpel", de prijs voor het hoogste uurgemiddelde in een internationale klassieker. Hij verbeterde hiermee de afstand van de Fransman Jacques Dupont uit 1955.

In 1962 won De Roo ook de Gerrit Schulte Trofee (prijs beste Nederlandse profrenner) en won hij ook de Super Prestige.

In 1963 won hij opnieuw Parijs-Tours en de Ronde van Lombardije. Daarnaast schreef hij dat jaar ook de Ronde van Vlaanderen[2] en de Omloop Het Volk op zijn naam. De enige Zeeuw die daarna de Ronde van Vlaanderen nog wist te winnen was Cees Bal in 1974.

In 1964 en 1965 werd Jo de Roo Nederlands kampioen. In totaal reed Jo de Roo vijf keer de Tour de France, waarvan hij er drie uitreed. Hij won daarin drie etappes.[3] Zijn beste klassering in de Tour behaalde Jo de Roo in 1964 met een 43 plaats in de eindklassering.

In totaal reed Jo de Roo 5 jaar in de ploeg van Jacques Anquetil. Jo de Roo nam in 1968 afscheid van de wielersport. Na zijn actieve loopbaan bleef hij in Zeeland wonen.

Belangrijkste overwinningen

De Roo samen met zijn vrouw in Kruiningen in 1962, foto: J. Midavaine, Zeeuwse Bibliotheek, Beeldbank Zeeland, recordnr. 110744

1957

  • 2e etappe Olympia's Tour
  • Omloop der Kempen

1958

  • 6e etappe Ronde van Nederland

1959

  • Zesdaagse van Antwerpen + Jean Palmans

1960

  • 1e etappe Ronde van Sardinië
  • Eindklassement Ronde van Sardinië
  • 4e etappe Ronde van Nederland

1962

  • Bordeaux-Parijs
  • Parijs-Tours
  • Ronde van Lombardije
  • 2e etappe deel B Grand Prix du Midi Libre
  • Super Prestige Trofee

1963

  • Parijs-Tours
  • Ronde van Lombardije
Vierde etappe Ronde van Nederland, mei 1960 (bron: Wikimedia Commons, fotograaf onbekend)

1964

  • Kampioenschap van Nederland op de weg
  • 4e etappe deel B Midi Libre
  • 12 etappe Ronde van Frankrijk

1965

  • Kampioenschap van Nederland op de weg
  • Ronde van Vlaanderen
  • 5e etappe Ronde van Nederland
  • 8e etappe Ronde van Frankrijk

1966

  • Omloop Het Volk
  • 14e etappe deel A Ronde van Frankrijk
  • 6e etappe Ronde van Spanje
  • GP Stad Zottegem

Auteur

-Wim van Gorsel, 2015

Bron

-[Krantenbank Zeeland, Provinciale Zeeuwse Courant, 1962-1965]

Noten

  1. ↑ Krantenbank Zeeland, 'Jo de Roo triomfeerde in klassieker Bordeaux-Parijs', in: PZC, 28 mei 1962
  2. ↑ Krantenbank Zeeland, 'Jo de Roo snelste in Ronde van Vlaanderen', in: PZC, 20 april 1965
  3. ↑ Krantenbank Zeeland, 'Jo de Roo herstelde Oanje-traditie', in: PZC, 30 juni 1965
Overgenomen van "https://www.encyclopedievanzeeland.nl/index.php?title=Jo_de_Roo&oldid=19922"