Deborah Gravenstijn: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| Regel 32: | Regel 32: | ||
==Biografie== | ==Biografie== | ||
Deborah Gravenstijn | Deborah Gravenstijn boekt internationaal voor het eerst succes door de winst van de Europese titel bij de junioren tot 61 kg (1992). In haar latere carrière boekt zij grote successen met drie bronzen medailles op de EK's van 1998, 1999 <ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1999-05-22/edition/null/page/21?query=Deborah%20Gravenstijn&period=1999&sort=relevance&f_periodicalcode%5B0%5D=pzc Krantenbank Zeeland, 'Inspanningen judoka Gravenstijn beloond', in: PZC 22 mei 1999]</ref> en in het jaar 2000 (tot 57 kg). Op de OS van 2000 in Sydney behaald ze in de klasse tot 52 kg een vijfde plaats. | ||
Na de OS van Sydney wint ze in 2001 tweemaal (EK Parijs en WK München) zilver in de klasse tot 52 kg <ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/2001-05-21/edition/null/page/19?query=Deborah%20Gravenstijn&period=2001&sort=issuedate%20ascending&f_periodicalcode%5B0%5D=pzc Krantenbank Zeeland, 'Gravenstijn piekt na klucht', in: PZC 21 mei 2001]</ref> Op de Olympische Spelen van 2004 (Athene) behaald ze een bronzen plak. | |||
Het EK 2005 (Rotterdam) draait uit op een teleurstelling. Ze wordt (als favoriete) voortijdig uitgeschakeld. Door een blessure mist ze dat jaar ook het WK in Caïro. | |||
Tijdens de Olympische | Tijdens de Olympische Spelen 2008 in Peking is Gravenstijn opnieuw succesvol. Zij wint zilver in de klasse tot 57 kilo. <ref>[http://www.nu.nl/news/1695270/780/Gravenstijn_pakt_zilver_%28video%29.html Gravenstijn pakt zilver], NU.nl, 11 augustus 2008</ref> Deborah Gravenstijn zegt in 2009 afscheid te willen nemen van de judosport. Dit zegt ze nadat ze in Rotterdam kansloos heeft verloren van de Franse Morgane Ribout. "Zeg nooit nooit en ik ben nu natuurlijk ook heel teleurgesteld. Maar ik denk niet dat ik me nog voor een NK of zelfs EK kan opladen. Dan zou ik voor de Olympische Spelen gaan, maar die beginnen pas over bijna drie jaar. Dan ben ik al bijna 38 jaar." <ref>[http://www.jbn-zuidnederland.nl/judo/nieuws/134/nieuws134.htm Het is mooi geweest (Judo Bond Nederland: District Zuid Nederland, 27 augustus 2009)]</ref> | ||
In januari 2010 | In januari 2010 stopt Gravenstijn de Defensie Topsport Selectie, maar blijft wel werkzaam bij de Koninklijke Luchtmacht als fysiotherapeut. | ||
==Auteur== | ==Auteur== | ||
Versie van 11 mei 2015 09:03
| Deborah Gravenstijn | |
|---|---|
.jpg) Deborah Gravenstijn, 2008. (Bron: Wikimedia Commons, foto: Mc Smith) | |
| Geboren | 20 augustus 1974 Tholen (stad) |
| Beroep | judoka |
| VIAF | [1] |
Sjabloon:Infobox sporter Diborah Monick Olga (Deborah) Gravenstijn is een voormalig Nederlandse judoka, afkomstig uit Tholen.
Biografie
Deborah Gravenstijn boekt internationaal voor het eerst succes door de winst van de Europese titel bij de junioren tot 61 kg (1992). In haar latere carrière boekt zij grote successen met drie bronzen medailles op de EK's van 1998, 1999 [1] en in het jaar 2000 (tot 57 kg). Op de OS van 2000 in Sydney behaald ze in de klasse tot 52 kg een vijfde plaats.
Na de OS van Sydney wint ze in 2001 tweemaal (EK Parijs en WK München) zilver in de klasse tot 52 kg [2] Op de Olympische Spelen van 2004 (Athene) behaald ze een bronzen plak.
Het EK 2005 (Rotterdam) draait uit op een teleurstelling. Ze wordt (als favoriete) voortijdig uitgeschakeld. Door een blessure mist ze dat jaar ook het WK in Caïro.
Tijdens de Olympische Spelen 2008 in Peking is Gravenstijn opnieuw succesvol. Zij wint zilver in de klasse tot 57 kilo. [3] Deborah Gravenstijn zegt in 2009 afscheid te willen nemen van de judosport. Dit zegt ze nadat ze in Rotterdam kansloos heeft verloren van de Franse Morgane Ribout. "Zeg nooit nooit en ik ben nu natuurlijk ook heel teleurgesteld. Maar ik denk niet dat ik me nog voor een NK of zelfs EK kan opladen. Dan zou ik voor de Olympische Spelen gaan, maar die beginnen pas over bijna drie jaar. Dan ben ik al bijna 38 jaar." [4]
In januari 2010 stopt Gravenstijn de Defensie Topsport Selectie, maar blijft wel werkzaam bij de Koninklijke Luchtmacht als fysiotherapeut.
Auteur
Wim van Gorsel, 2015