Marinus van den Boezem: verschil tussen versies
| Regel 32: | Regel 32: | ||
== Auteur == | == Auteur == | ||
A.J. Beenhakker, herz. Johan Francke, 2015. | |||
== Literatuur == | == Literatuur == | ||
Versie van 21 apr 2015 06:33
| Marinus van den Boezem | |
|---|---|
 Boezem samen met zijn vrouw Maria-Rosa tijdens Forum 1977, foto: Jaap Wolterbeek, Zeeuwse Bibliotheek, Beeldbank Zeeland, recordnr. 126182 | |
| Geboren | 28 januari 1934 Leerdam |
| Beroep | Beeldend kunstenaar |
| VIAF | 30334300 |
Beeldend kunstenaar, werkzaam in Middelburg, waar hij 1979 directeur van het Zeeuws Instituut voor Kunstzinnige Vorming was; sindsdien werkte hij als lector aan de Technische Hogeschool te Delft. Sinds 1960, toen hij een gedeelte van een Hollandse polder tentoonstelde, is hij één van de actiefste Nederlandse kunstenaars op het gebied van de objecten- en ideeënkunst.
Kunstwerken
Boezem maakte onder meer sculpturen met lucht als materiaal, hing beddegoed uit de ramen van het Stedelijk Museum in Amsterdam (opschudden die kunstwereld) en signeerde de lucht boven deze stad. Een fraaie vorm van de kunst van Boezem is zijn verlangen te vliegen in de performance 'L 'uomo volante', die in 1979 in de Vleeshal in Middelburg werd opgevoerd. Boezem hing, gekleed in een vliegenierspak met trouwen op zijn rug een spiegel overeind die even zwaar als hijzelf was. Toen het gewicht niet meer te houden was viel de spiegel naar achteren, waarbij het leek alsof Boezem omhoog schoot, maar na een seconde viel de spiegel in scherven op de vloer. Boezem legt in al zijn werk begrippen als tijd, ruimte en licht. Boezem verwerkte bijvoorbeeld de plattegrond van de kathedraal van Reims in tafels, collages en in een groene kathedraal van 174 populieren in de Flevopolder. In 1975 stichtte hij het 'Podio del Mondo per 1' Arte' op het Damplein in Middelburg, waaraan geestverwanten uit binnenen buitenland hun bijdrage leverden. Hij nam aan vele avantgarde-exposities en manifestaties deel.
Ideeën
In 1964 liet Boezem zich gestoken in een pak met een diplomatenkoffer in zijn hand fotograferen. Wandelend ging hij op zoek naar een potentiële opdrachtgever. In de koffer zaten tekeningen voor 'shows' die hij op bestelling kon realiseren. Dat was een andere benadering van de beeldende kunst dan voorheen. In plaats van de uitvoering stond de idee centraal. Het materiaal sloot daarbij aan en de uitvoering daarvan kon Boezem ook elders uitbesteden als dat nodig was. Boezem werd een van de vormgevers van het landschap van de eigentijdse beeldende kunst. Hij gebruikte daarvoor vaak bestaande objecten en niet artistieke materialen. Daarbij combineerde hij een nuchtere kijk op de wereld met grootse daden (zoals het signeren van de lucht met zijn naam, die vervolgens weer verdampte). Boezem zoekt tegenstellingen op die hij vervolgens in balans brengt.
Werk met vrouwen en dochter
Met zijn vrouw Maria-Rosa organiseerde Boezem van 1977 tot 1987 Forum, ontmoetingen van kunstenaars en publiek, waarbij vaak de top van de internationale avant0garde aanwezig was. Inmiddels werkte Boezem ook met zijn dochter Natasja samen aan geluidprojecten op het Abdijplein van Middelburg. en realiseerden zij de installatie 'Het syndroom van Stendhal.'
Tentoonstellingen
In 2015 werd in de Vleeshal en de Kabinetten van de vleeshal de overzichtstentoonstelling 'Boezem en Co.' georganiseerd van 20 april t/m 25 mei.
Auteur
A.J. Beenhakker, herz. Johan Francke, 2015.
Literatuur
-Kunst uit Zeeland. Catalogus tentoonstelling Vleeshal Middelburg 1979.
-Marinus Boezem [documentatiemap], (Middelburg: Zeeuwse Bibliotheek, 2008).
-Krantenbank Zeeland,Nico Out,'Boezems kunst in vogelvlucht', in: Provinciale Zeeuwse Courant, 16 april 2015, pag. Uit 2-3