Romeo van Aerde: verschil tussen versies
| Regel 41: | Regel 41: | ||
==Loopbaan als speler== | ==Loopbaan als speler== | ||
Romeo van Aerde speelde aanvankelijk voor Goes. In 1989 stapte hij over naar hoofdklasser [[VC Vlissingen]], dat in 1990 toetrad tot het betaalde voetbal. Tijdens zijn dienstverband voor Vlissingen kampte Van Aerde veelvuldig met blessures. Na het faillissement van Vlissingen tekende Van Aerde een profcontract bij RKC Waalwijk. <ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1992-07-07/edition/0/page/14?query=%22Romeo%20van%20Aerde%22&period=1992&sort=issuedate%20ascending&f_periodicalcode%5B0%5D=pzc Romeo van Aerde tekent bij RKC PZC, 7 juli 1992]</ref> Ook als speler van RKC kampt Van Aerde veelvuldig met blessures. Onder trainer Jol verliest Van Aerde zijn basisplaats en verhuist daarom in 1999 naar FC Dordrecht.<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1999-07-13/edition/null/page/17?query=%22Romeo%20van%20Aerde%22&period=1999&sort=issuedate%20ascending&f_periodicalcode%5B0%5D=pzc Van Aerde op huurbasis naar FC Dodrecht, PZC 13 juli 1999]</ref> <ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/2001-03-23/edition/null/page/25?query=%22Romeo%20van%20Aerde%22&period=2001&sort=issuedate%20ascending&f_periodicalcode%5B0%5D=pzc Hoe dichter bij Dordt, hoe beter het wordt, PZC 23 maart 2001]</ref> | Romeo van Aerde speelde aanvankelijk voor Goes. In 1989 stapte hij over naar hoofdklasser [[VC Vlissingen]], dat in 1990 toetrad tot het betaalde voetbal. Tijdens zijn dienstverband voor Vlissingen kampte Van Aerde veelvuldig met blessures. Na het faillissement van Vlissingen tekende Van Aerde een profcontract bij RKC Waalwijk. <ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1992-07-07/edition/0/page/14?query=%22Romeo%20van%20Aerde%22&period=1992&sort=issuedate%20ascending&f_periodicalcode%5B0%5D=pzc Romeo van Aerde tekent bij RKC PZC, 7 juli 1992]</ref> Ook als speler van RKC kampt Van Aerde veelvuldig met blessures. Onder trainer Jol verliest Van Aerde zijn basisplaats en verhuist daarom in 1999 naar FC Dordrecht.<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1999-07-13/edition/null/page/17?query=%22Romeo%20van%20Aerde%22&period=1999&sort=issuedate%20ascending&f_periodicalcode%5B0%5D=pzc Van Aerde op huurbasis naar FC Dodrecht, PZC 13 juli 1999]</ref> <ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/2001-03-23/edition/null/page/25?query=%22Romeo%20van%20Aerde%22&period=2001&sort=issuedate%20ascending&f_periodicalcode%5B0%5D=pzc Hoe dichter bij Dordt, hoe beter het wordt, PZC 23 maart 2001]</ref> Na een conflict met de technische leiding van FC Dordrecht zette Van Aerde in 2003 een punt achter zijn spelerscarrière. <ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/2003-01-30/edition/null/page/32?query=%22Romeo%20van%20Aerde%22&period=2003&sort=issuedate%20ascending&f_periodicalcode%5B0%5D=pzc Van Aerde verlaat Dordrecht, PZC 30 januari 2003]</ref> | ||
==Loopbaan als trainer== | ==Loopbaan als trainer== | ||
Versie van 17 apr 2015 09:37
| Romeo van Aerde
(Welgelegen (Sur.) 21 september 1967) profvoetballer en voetbaltrainer |
|---|
Romeo van Aerde is een ex-profvoetballer, afkomstig uit 's Gravenpolder. Hij speelde voor VC Vlissingen, RKC Waalwijk en FC Dordrecht. Op dit moment is hij trainer van de zondag 2e klasser MOC '17 uit Bergen op Zoom.
Loopbaan als speler
Romeo van Aerde speelde aanvankelijk voor Goes. In 1989 stapte hij over naar hoofdklasser VC Vlissingen, dat in 1990 toetrad tot het betaalde voetbal. Tijdens zijn dienstverband voor Vlissingen kampte Van Aerde veelvuldig met blessures. Na het faillissement van Vlissingen tekende Van Aerde een profcontract bij RKC Waalwijk. [1] Ook als speler van RKC kampt Van Aerde veelvuldig met blessures. Onder trainer Jol verliest Van Aerde zijn basisplaats en verhuist daarom in 1999 naar FC Dordrecht.[2] [3] Na een conflict met de technische leiding van FC Dordrecht zette Van Aerde in 2003 een punt achter zijn spelerscarrière. [4]
Loopbaan als trainer
Romeo van Aerde begon zijn trainerscariere in 2002 bij Tholense Boys. [5]
Auteur
Wim van Gorsel, 2015