Kees den Hoed: verschil tussen versies

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Johan Francke (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Johan Francke (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 4: Regel 4:
Basgitarist, contrabassist, actief in Nederland en België (1982-heden) .
Basgitarist, contrabassist, actief in Nederland en België (1982-heden) .
}}
}}
[[Bestand:hoed.jpg|thumb|right|300px|Kees den Hoed, bron: [http://www.connectionbult.com/bass/startinfo.html ]]]
[[Bestand:hoed.jpg|thumb|left|300px|Kees den Hoed, bron: [http://www.connectionbult.com/bass/startinfo.html Marlin Wagtmans]]]
== Jeugd en eerste bands ==
== Jeugd en eerste bands ==
Dionisius Cornelis oftewel Kees den Hoed werd geboren in 1952 in Bergen op Zoom als tweede van twee zoons.  Zijn vader was trombonist en dirigent in en van onder meer de orkesten The Goldstars en The Ambassadors/Bill Bounders Big Band; zijn moeder was huisvrouw en coupeuse. Kees den Hoed kwam op 14-jarige leeftijd in aanraking met de basgitaar via zijn vader, die hem het instrument cadeau deed, en leerde vervolgens zichzelf het instrument te bespelen. Op 17-jarige leeftijd was hij basgitarist in zijn eerste band  Labyrint, waarmee hij geregeld optrad  in buurthuizen en jeugdsociëteiten  in West-Brabant. Van 1970 tot 1972 speelde hij in de band Road; zijn broer Eugène zou de groep later als gitarist versterken. Het nummer  Never Leave Me Lonely werd Alarmschijf bij Radio Veronica en wist zo een plek te verwerven in de top-40. In 1973 werd de band opgeheven wegens gebrek aan succes. Tussen 1974 en 1979 speelden de gebroeders den Hoed met Frank Witte en Kees Meerman in de jazz-rock formatie  Bonfire die in 1975 succes boekte met de elpee Bonfire Goes Bananas – ruim twintig jaar later zou het album  opnieuw worden uitgebracht in Japan. Op 25-jarige leeftijd begon Den Hoed aan een studie contrabas aan het conservatorium van Tilburg, alwaar hij op 30 jarige leeftijd met succes afstudeerde. Zijn muzikale voorkeur gaat, naast Amerikaanse Blues en Rhythm & Blues vooral uit naar  oude  muziek, al zou hij zich voornamelijk in de lichte muziek verdienstelijk maken.
Dionisius Cornelis oftewel Kees den Hoed werd geboren in 1952 in Bergen op Zoom als tweede van twee zoons.  Zijn vader was trombonist en dirigent in en van onder meer de orkesten The Goldstars en The Ambassadors/Bill Bounders Big Band; zijn moeder was huisvrouw en coupeuse. Kees den Hoed kwam op 14-jarige leeftijd in aanraking met de basgitaar via zijn vader, die hem het instrument cadeau deed, en leerde vervolgens zichzelf het instrument te bespelen. Op 17-jarige leeftijd was hij basgitarist in zijn eerste band  Labyrint, waarmee hij geregeld optrad  in buurthuizen en jeugdsociëteiten  in West-Brabant. Van 1970 tot 1972 speelde hij in de band Road; zijn broer Eugène zou de groep later als gitarist versterken. Het nummer  Never Leave Me Lonely werd Alarmschijf bij Radio Veronica en wist zo een plek te verwerven in de top-40. In 1973 werd de band opgeheven wegens gebrek aan succes. Tussen 1974 en 1979 speelden de gebroeders den Hoed met Frank Witte en Kees Meerman in de jazz-rock formatie  Bonfire die in 1975 succes boekte met de elpee Bonfire Goes Bananas – ruim twintig jaar later zou het album  opnieuw worden uitgebracht in Japan. Op 25-jarige leeftijd begon Den Hoed aan een studie contrabas aan het conservatorium van Tilburg, alwaar hij op 30 jarige leeftijd met succes afstudeerde. Zijn muzikale voorkeur gaat, naast Amerikaanse Blues en Rhythm & Blues vooral uit naar  oude  muziek, al zou hij zich voornamelijk in de lichte muziek verdienstelijk maken.
[[Bestand:hoed_stujos.jpg|left|thumb|300px|Kees den Hoed met een gitaar van Stujos, bron: [http://www.stujos.nl/pages/20451/Passie_voor_goede_gitaren.html Gitaarstudio Jos Rentmeester]]]


== Freelance bassist ==
== Freelance bassist ==
Sinds begin jaren tachtig is Den Hoed werkzaam als freelance- en studiobassist voor diverse nationale en soms internationale artiesten. Zo speelt hij sinds 1982 in de begeleidingsband van Rob de Nijs en was hij tussen 1988 en 1992 de vaste bassist van Bennie Neyman. Hij werkte samen  met Paul de Leeuw, Robert Long, Lenny Kuhr, Margriet Eshuijs, Anita Meyer, Lee Towers, Cor Bakker en vele andere bekende en minder bekende artiesten en beleefde optredens op diverse podia, festivals en feesten in zowel Nederland als België. Inmiddels zijn er meer dan 100 cd’s verschenen waarop hij als bassist te horen is.
Sinds begin jaren tachtig is Den Hoed werkzaam als freelance- en studiobassist voor diverse nationale en soms internationale artiesten. Zo speelt hij sinds 1982 in de begeleidingsband van Rob de Nijs en was hij tussen 1988 en 1992 de vaste bassist van Bennie Neyman. Hij werkte samen  met Paul de Leeuw, Robert Long, Lenny Kuhr, Margriet Eshuijs, Anita Meyer, Lee Towers, Cor Bakker en vele andere bekende en minder bekende artiesten en beleefde optredens op diverse podia, festivals en feesten in zowel Nederland als België. Inmiddels zijn er meer dan 100 cd’s verschenen waarop hij als bassist te horen is.
[[Bestand:hoed_stujos.jpg|right|thumb|300px|Kees den Hoed met een gitaar van Jos Rentmeester, bron: [http://www.stujos.nl/pages/20451/Passie_voor_goede_gitaren.html Gitaarstudio Jos Rentmeester]]]


Verder was Den Hoed van 1982 tot 1988 actief als eerste contrabassist in HET [[ZEEUWS ORKEST]]. Begin jaren negentig speelde hij in de Gospel Holland Band met onder anderen André Pouwer, Christan Grotenbreg, Frans de Berg en André Maas voor het gelijknamige radioprogramma van de EO. Daarnaast gaf hij twintig jaar lang basgitaarles aan de [[ZEEUWSE MUZIEKSCHOOL]]  in Middelburg en zes jaar aan de ROOSENDAALSE MUZIEKSCHOOL. Sinds 1987 oefent hij het hetzelfde beroep uit voor het CENTRUM VOOR DE KUNSTEN BERGEN OP ZOOM.  
Verder was Den Hoed van 1982 tot 1988 actief als eerste contrabassist in HET [[ZEEUWS ORKEST]]. Begin jaren negentig speelde hij in de Gospel Holland Band met onder anderen André Pouwer, Christan Grotenbreg, Frans de Berg en André Maas voor het gelijknamige radioprogramma van de EO. Daarnaast gaf hij twintig jaar lang basgitaarles aan de [[ZEEUWSE MUZIEKSCHOOL]]  in Middelburg en zes jaar aan de ROOSENDAALSE MUZIEKSCHOOL. Sinds 1987 oefent hij het hetzelfde beroep uit voor het CENTRUM VOOR DE KUNSTEN BERGEN OP ZOOM.  

Versie van 15 jan 2015 08:27

Hoed, Dionisius Cornelis den; Hoed, Kees den.

(Bergen op Zoom 1952 – heden)

Basgitarist, contrabassist, actief in Nederland en België (1982-heden) .
Kees den Hoed, bron: Marlin Wagtmans

Jeugd en eerste bands

Dionisius Cornelis oftewel Kees den Hoed werd geboren in 1952 in Bergen op Zoom als tweede van twee zoons. Zijn vader was trombonist en dirigent in en van onder meer de orkesten The Goldstars en The Ambassadors/Bill Bounders Big Band; zijn moeder was huisvrouw en coupeuse. Kees den Hoed kwam op 14-jarige leeftijd in aanraking met de basgitaar via zijn vader, die hem het instrument cadeau deed, en leerde vervolgens zichzelf het instrument te bespelen. Op 17-jarige leeftijd was hij basgitarist in zijn eerste band Labyrint, waarmee hij geregeld optrad in buurthuizen en jeugdsociëteiten in West-Brabant. Van 1970 tot 1972 speelde hij in de band Road; zijn broer Eugène zou de groep later als gitarist versterken. Het nummer Never Leave Me Lonely werd Alarmschijf bij Radio Veronica en wist zo een plek te verwerven in de top-40. In 1973 werd de band opgeheven wegens gebrek aan succes. Tussen 1974 en 1979 speelden de gebroeders den Hoed met Frank Witte en Kees Meerman in de jazz-rock formatie Bonfire die in 1975 succes boekte met de elpee Bonfire Goes Bananas – ruim twintig jaar later zou het album opnieuw worden uitgebracht in Japan. Op 25-jarige leeftijd begon Den Hoed aan een studie contrabas aan het conservatorium van Tilburg, alwaar hij op 30 jarige leeftijd met succes afstudeerde. Zijn muzikale voorkeur gaat, naast Amerikaanse Blues en Rhythm & Blues vooral uit naar oude muziek, al zou hij zich voornamelijk in de lichte muziek verdienstelijk maken.

Freelance bassist

Sinds begin jaren tachtig is Den Hoed werkzaam als freelance- en studiobassist voor diverse nationale en soms internationale artiesten. Zo speelt hij sinds 1982 in de begeleidingsband van Rob de Nijs en was hij tussen 1988 en 1992 de vaste bassist van Bennie Neyman. Hij werkte samen met Paul de Leeuw, Robert Long, Lenny Kuhr, Margriet Eshuijs, Anita Meyer, Lee Towers, Cor Bakker en vele andere bekende en minder bekende artiesten en beleefde optredens op diverse podia, festivals en feesten in zowel Nederland als België. Inmiddels zijn er meer dan 100 cd’s verschenen waarop hij als bassist te horen is.

Kees den Hoed met een gitaar van Jos Rentmeester, bron: Gitaarstudio Jos Rentmeester

Verder was Den Hoed van 1982 tot 1988 actief als eerste contrabassist in HET ZEEUWS ORKEST. Begin jaren negentig speelde hij in de Gospel Holland Band met onder anderen André Pouwer, Christan Grotenbreg, Frans de Berg en André Maas voor het gelijknamige radioprogramma van de EO. Daarnaast gaf hij twintig jaar lang basgitaarles aan de ZEEUWSE MUZIEKSCHOOL in Middelburg en zes jaar aan de ROOSENDAALSE MUZIEKSCHOOL. Sinds 1987 oefent hij het hetzelfde beroep uit voor het CENTRUM VOOR DE KUNSTEN BERGEN OP ZOOM.

Den Hoed trad verscheidene malen op tijdens het FESTIVAL NIEUWE MUZIEK en woont momenteel zelf op Walcheren.

Auteur

-Marlin Wagtmans (UCR), 2012

Literatuur

-‘Kees den Hoed biografie’, in: Muziekencyclopedie. Muziek Centrum Nederland, geraadpleegd op 1 april 2012.

-Krantenbank Zeeland: Provinciale Zeeuwse Courant (1972-2006).

-Met dank aan Kees den Hoed voor het interview op 28 maart 2012.

Websites

-[www.pmouse.nl/wb/road.htm ‘Road.’ Pmouse,] geraadpleegd op 1 april 2012.