Waag: verschil tussen versies
Importing text file |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (2 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 2: | Regel 2: | ||
| above = Waag | | above = Waag | ||
}} | }} | ||
[[Bestand:Waag1.jpg|thumb|right|300px| De voorgevel van de Kloveniersdoelen met aangrenzende panden aan Achter de Houttuinen te Middelburg, met schutters op de voorgrond; de waag, afgebroken in 1823, en de Sint Jorisdoelen aan de Balans te Middelburg met handelaars en een rijtuig. Tekening uit 1696. Bron: ZB/Beeldbank Zeeland, rec.nr. 2439]] | |||
Openbaar gebouw, weeghuis, waar de balansen stonden opgesteld om van overheidswege koopwaren, soms ook wel vee te wegen en op grond van die weging het waaggeld te bepalen; een en ander als gevolg van het in de middeleeuwen aangelegde steden verleende recht op bepaalde goederen accijns te heffen. Elke stad in Nederland, zeker ten tijde van de Republiek, had zijn waag of balans. In Middelburg is het terrein voor de waag officieel Balans gaan heten. Van de Zeeuwse wagen bestaan talrijke ordonnanties waaruit blijkt welke belangrijke functie deze instellingen in het handelsleven speelden. De stadswegers moesten een eed zweren dat zij hun ambt naar behoren zouden uitvoeren. Onder de wegers werkten de balanskinderen, die de koopmansgoederen behoorlijk moesten afhandelen. Zij waren georganiseerd in het balanskinderengilde. Van de te wegen goederen moest belasting aan de stad worden betaald. Van de goederen werden officiele waaglijsten gemaakt. Voor de wagen kwamen later de weegbruggen in de plaats, meestal in coöperatief bezit en tegen betaling te gebruiken. | Openbaar gebouw, weeghuis, waar de balansen stonden opgesteld om van overheidswege koopwaren, soms ook wel vee te wegen en op grond van die weging het waaggeld te bepalen; een en ander als gevolg van het in de middeleeuwen aangelegde steden verleende recht op bepaalde goederen accijns te heffen. Elke stad in Nederland, zeker ten tijde van de Republiek, had zijn waag of balans. In Middelburg is het terrein voor de waag officieel Balans gaan heten. Van de Zeeuwse wagen bestaan talrijke ordonnanties waaruit blijkt welke belangrijke functie deze instellingen in het handelsleven speelden. De stadswegers moesten een eed zweren dat zij hun ambt naar behoren zouden uitvoeren. Onder de wegers werkten de balanskinderen, die de koopmansgoederen behoorlijk moesten afhandelen. Zij waren georganiseerd in het balanskinderengilde. Van de te wegen goederen moest belasting aan de stad worden betaald. Van de goederen werden officiele waaglijsten gemaakt. Voor de wagen kwamen later de weegbruggen in de plaats, meestal in coöperatief bezit en tegen betaling te gebruiken. | ||
==Auteur== | |||
M.P. de Bruin | |||
= | ==Literatuur== | ||
Unger, Bronnen | |||
= | |||
[[category:Bouwkunde]] | [[category:Bouwkunde]] | ||
[[category:Cultuur]] | [[category:Cultuur]] | ||
[[category:Kunst]] | [[category:Kunst]] | ||
Huidige versie van 1 okt 2024 om 09:46
| Waag |
|---|
Openbaar gebouw, weeghuis, waar de balansen stonden opgesteld om van overheidswege koopwaren, soms ook wel vee te wegen en op grond van die weging het waaggeld te bepalen; een en ander als gevolg van het in de middeleeuwen aangelegde steden verleende recht op bepaalde goederen accijns te heffen. Elke stad in Nederland, zeker ten tijde van de Republiek, had zijn waag of balans. In Middelburg is het terrein voor de waag officieel Balans gaan heten. Van de Zeeuwse wagen bestaan talrijke ordonnanties waaruit blijkt welke belangrijke functie deze instellingen in het handelsleven speelden. De stadswegers moesten een eed zweren dat zij hun ambt naar behoren zouden uitvoeren. Onder de wegers werkten de balanskinderen, die de koopmansgoederen behoorlijk moesten afhandelen. Zij waren georganiseerd in het balanskinderengilde. Van de te wegen goederen moest belasting aan de stad worden betaald. Van de goederen werden officiele waaglijsten gemaakt. Voor de wagen kwamen later de weegbruggen in de plaats, meestal in coöperatief bezit en tegen betaling te gebruiken.
Auteur
M.P. de Bruin
Literatuur
Unger, Bronnen