Marinus Emanuel Cornelis Versluys: verschil tussen versies
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (7 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{InfoboxPersoon | {{InfoboxPersoon | ||
| afbeelding = [[ | | afbeelding = [[Bestand:MEC Versluys.jpg|250px]] | ||
| naam = Marinus Emanuel Cornelis Versluys | | naam = Marinus Emanuel Cornelis Versluys | ||
| onderschrift = | | onderschrift = Marinus Emanuel Cornelis Versluys is overleden op zijn buitenplaats St.-Jan ten Heere te Domburg (1825). Prent: Sint Jan ten Heere, 1780. Bron: ZB, Beeldbank Zeeland, rec.nr. 885. | ||
| geboortedatum = [[februari]] [[1752]] | | geboortedatum = [[februari]] [[1752]] | ||
| geboorteplaats = Hulst | | geboorteplaats = Hulst | ||
| overlijdensdatum = 29 juli 1825 | | overlijdensdatum = [[29 juli]] [[1825]] | ||
| overlijdensplaats = Domburg | | overlijdensplaats = Domburg | ||
| beroep = Consul | | beroep = Consul | ||
| VIAF = [http://viaf.org/viaf/291522184 Marinus Emanuel Cornelis Versluys] | | VIAF = [http://viaf.org/viaf/291522184 Marinus Emanuel Cornelis Versluys] | ||
}} | }} | ||
==Biografie== | ==Biografie== | ||
Marinus Emanuel Cornelis Versluys werd voor een administratieve functie opgeleid, kwam te Middelburg op het kantoor van de gefortuneerde Johan Pieter van de Brande en verwierf door zijn huwelijk met diens dochter Maria Petronella (juli 1794) een enorm vermogen waardoor hij een der aanzienlijksten van Zeeland werd. Als zodanig werd hij op 19 december 1813 als gijzelaar voor de rust van Walcheren door de Fransen te Vlissingen geïnterneerd, doch op 12 januari 1814 vrijgelaten. Hij was hier consul van de | Marinus Emanuel Cornelis Versluys werd voor een administratieve functie opgeleid, kwam te Middelburg op het kantoor van de gefortuneerde [[Johan Pieter van de Brande]] en verwierf door zijn huwelijk met diens dochter Maria Petronella (juli 1794) een enorm vermogen waardoor hij een der aanzienlijksten van Zeeland werd. Als zodanig werd hij op 19 december 1813 als gijzelaar voor de rust van Walcheren door de Fransen te Vlissingen geïnterneerd, doch op 12 januari 1814 vrijgelaten. Hij was hier consul van de Verenigde Staten van Amerika. Hij is overleden op zijn buitenplaats St.-Jan ten Heere te Domburg. Voor zijn dood werd hij door Willem I in de adelstand verheven; 'om de kwijnende ridderstand in Zeeland te versterken' zegt Nagtglas. | ||
==Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984== | ==Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984== | ||
| Regel 25: | Regel 24: | ||
[[category:persoon]] | [[category:persoon]] | ||
[[category:Zeeuwen]] | [[category:Zeeuwen]] | ||
[[category:Geschiedenis]] | |||
{{DEFAULTSORT: Versluys, Marinus Emanuel Cornelis}} | {{DEFAULTSORT: Versluys, Marinus Emanuel Cornelis}} | ||
Huidige versie van 3 mei 2021 om 07:10
| Marinus Emanuel Cornelis Versluys | |
|---|---|
 Marinus Emanuel Cornelis Versluys is overleden op zijn buitenplaats St.-Jan ten Heere te Domburg (1825). Prent: Sint Jan ten Heere, 1780. Bron: ZB, Beeldbank Zeeland, rec.nr. 885. | |
| Geboren | februari 1752 Hulst |
| Overleden | 29 juli 1825 Domburg |
| Beroep | Consul |
| VIAF | Marinus Emanuel Cornelis Versluys |
Biografie
Marinus Emanuel Cornelis Versluys werd voor een administratieve functie opgeleid, kwam te Middelburg op het kantoor van de gefortuneerde Johan Pieter van de Brande en verwierf door zijn huwelijk met diens dochter Maria Petronella (juli 1794) een enorm vermogen waardoor hij een der aanzienlijksten van Zeeland werd. Als zodanig werd hij op 19 december 1813 als gijzelaar voor de rust van Walcheren door de Fransen te Vlissingen geïnterneerd, doch op 12 januari 1814 vrijgelaten. Hij was hier consul van de Verenigde Staten van Amerika. Hij is overleden op zijn buitenplaats St.-Jan ten Heere te Domburg. Voor zijn dood werd hij door Willem I in de adelstand verheven; 'om de kwijnende ridderstand in Zeeland te versterken' zegt Nagtglas.
Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984
Auteur
L. Hageman
Literatuur
- Nagtglas, Levensberichten