Deborah Gravenstijn: verschil tussen versies
| (3 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 21: | Regel 21: | ||
==Belangrijkste prestaties== | ==Belangrijkste prestaties== | ||
[[Bestand:Deborah Gravenstijn2.jpg|thumb|right| | [[Bestand:Deborah Gravenstijn2.jpg|thumb|right|350px|Deborah Gravenstijn, Foto: Wikimedia Commons]] | ||
{| class="wikitable" | {| class="wikitable" | ||
! Jaar | ! Jaar | ||
| Regel 50: | Regel 50: | ||
Buiten deze klussen geeft Deborah ook regelmatig judo- en sportclinics, ook binnen bedrijven om verbondenheid, vitaliteit en teambuilding te stimuleren. | Buiten deze klussen geeft Deborah ook regelmatig judo- en sportclinics, ook binnen bedrijven om verbondenheid, vitaliteit en teambuilding te stimuleren. | ||
Op 19 maart 2016 treedt Gravenstijn tijdelijk terug als bestuurslid topsport van de Nederlandse judobond. Aanleiding daarvoor waren de onder andere persoonlijke aantijgingen aan haar adres. | |||
==Deborah Gravenstijn Classic== | |||
Sinds 2017 wordt Deborah Gravenstijn in Rotterdam door de stichting Rotterdamse Sporticonen geëerd met een eigen evenement. De Deborah Gravenstijn Classic is een toernooi voor meisjes van vier tot en met twaalf jaar. In drie jaar tijd groeit het uit tot het grootste meisjes judotoernooi van Nederland. Het evenement staat in judoland bekend als het roze pakken-toernooi en trok in 2020 het maximale aantal van 750 meisjes uit binnen en buitenland. Voor aanvang van het toernooi krijgen kansarme kinderen in Rotterdam vier gratis clinics plus een judopak om op de dag van de Deborah Gravenstijn Classic als een 'echte' judoka mee te kunnen doen. Veel van de kinderen stromen op die manier door naar de clubs SV Hagendoorn en Kimaita. | |||
==Auteur== | ==Auteur== | ||
Wim van Gorsel, 2015 | Wim van Gorsel, 2015, herz. 2021 | ||
==Bronnen== | ==Bronnen== | ||
Huidige versie van 15 jun 2021 om 12:17
| Deborah Gravenstijn | |
|---|---|
 Deborah Gravenstijn, foto: Wikimedia Commons | |
| Geboren | 20 augustus 1974 St. Maartensdijk |
| Beroep | judoka |
Diborah Monick Olga (Deborah) Gravenstijn is een voormalig Nederlandse judoka, afkomstig uit Tholen.
Biografie
Deborah Gravenstijn is bij de jeugd aangesloten bij judoschool De Rooij uit Goirle. Als jong judoka wint ze al diverse (regionale) toernooien. Vanaf haar 18de doet Deborah Gravenstijn ook nationaal mee om de titels. Internationaal boekt ze voor het eerst succes door de winst van de Europese titel bij de junioren tot 61 kg (1992). In haar latere carrière boekt zij grote successen met drie bronzen medailles op de EK's van 1998, 1999[1] en in het jaar 2000 (tot 57 kg). Op de Olympische Spelen van 2000 in Sydney behaalt ze in de klasse tot 52 kg een vijfde plaats.
Na de Olympische Spelen van Sydney wint ze in 2001 tweemaal (EK Parijs en WK München) zilver in de klasse tot 52 kg[2] Op de Olympische Spelen van 2004 (Athene) behaalt ze een bronzen plak.
Het EK 2005 (Rotterdam) draait uit op een teleurstelling. Ze wordt (als favoriete) voortijdig uitgeschakeld. Door een blessure mist ze dat jaar ook het WK in Caïro.
Tijdens de Olympische Spelen 2008 in Peking is Gravenstijn opnieuw succesvol. Zij wint zilver in de klasse tot 57 kilo.[3] Deborah Gravenstijn zegt in 2009 afscheid te willen nemen van de judosport. Dit zegt ze nadat ze in Rotterdam kansloos heeft verloren van de Franse Morgane Ribout. "Zeg nooit nooit en ik ben nu natuurlijk ook heel teleurgesteld. Maar ik denk niet dat ik me nog voor een NK of zelfs EK kan opladen. Dan zou ik voor de Olympische Spelen gaan, maar die beginnen pas over bijna drie jaar. Dan ben ik al bijna 38 jaar."[4]
Belangrijkste prestaties
| Jaar | Toernooi | Klassering |
|---|---|---|
| 1992 | EK junioren | 1e plaats |
| 1998 | EK (tot 57 kg.) | 3e plaats |
| 1999 | EK (tot 57 kg.) | 3e plaats |
| 2000 | EK (tot 57 kg.) | 3e plaats |
| 2000 | OS (tot 52 kg.) | 5e plaats |
| 2001 | EK (tot 52 kg.) | 2e plaats |
| 2001 | WK (tot 52 kg.) | 2e plaats |
| 2004 | OS (tot 52 kg.) | 3e plaats |
| 2008 | OS (tot 57 kg.) | 2e plaats |
Na haar sportcarrière
In januari 2010 stopt Gravenstijn met de Defensie Topsport Selectie. Deborah Gravenstijn was tijdens haar sportcarrière ook werkzaam als fysiotherapeute bij de Koninklijke Luchtmacht. Na haar ontslag bij Defensie gaat ze meer en meer als 'zelfstandige' verder en doet ze vele 'losse' klussen zoals: panellid van verscheidene tv programma’s ('Ik hou van Holland' of 'Mike en Thomas show'), radio-presentatrice (side-kick bij LUL, Ons Kluppie bij RTV Rijnmond), ambassadeur ('Right to Play', 'Rotterdam Topsport' en 'Sport Gratis') en is ze werkzaam als commercieel manager van 'Rotterdam Boxing'.
Buiten deze klussen geeft Deborah ook regelmatig judo- en sportclinics, ook binnen bedrijven om verbondenheid, vitaliteit en teambuilding te stimuleren.
Op 19 maart 2016 treedt Gravenstijn tijdelijk terug als bestuurslid topsport van de Nederlandse judobond. Aanleiding daarvoor waren de onder andere persoonlijke aantijgingen aan haar adres.
Deborah Gravenstijn Classic
Sinds 2017 wordt Deborah Gravenstijn in Rotterdam door de stichting Rotterdamse Sporticonen geëerd met een eigen evenement. De Deborah Gravenstijn Classic is een toernooi voor meisjes van vier tot en met twaalf jaar. In drie jaar tijd groeit het uit tot het grootste meisjes judotoernooi van Nederland. Het evenement staat in judoland bekend als het roze pakken-toernooi en trok in 2020 het maximale aantal van 750 meisjes uit binnen en buitenland. Voor aanvang van het toernooi krijgen kansarme kinderen in Rotterdam vier gratis clinics plus een judopak om op de dag van de Deborah Gravenstijn Classic als een 'echte' judoka mee te kunnen doen. Veel van de kinderen stromen op die manier door naar de clubs SV Hagendoorn en Kimaita.
Auteur
Wim van Gorsel, 2015, herz. 2021
Bronnen
Sites
Noten
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Inspanningen judoka Gravenstijn beloond', in: PZC, 22 mei 1999, pag. 21.
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Gravenstijn piekt na klucht', in: PZC, 21 mei 2001, pag. 19.
- ↑ Gravenstijn pakt zilver, NU.nl, 11 augustus 2008
- ↑ 'Het is mooi geweest'(Judo Bond Nederland: District Zuid Nederland, 27 augustus 2009)