Daniël de Dieu: verschil tussen versies
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
(2 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 23: | Regel 23: | ||
== Literatuur == | == Literatuur == | ||
*Van der Aa, Biographisch Woordenboek, IV. | |||
*Nederlandsch Archief voor Kerkgeschiedenis. 1899; 168. Id.. 1909; 57. | |||
*N.N.B.W. VIII. | |||
[[category:persoon]] | |||
[[category:Zeeuwen]] | |||
[[category:Religie]] | |||
{{DEFAULTSORT:Dieu, Daniël de}} |
Huidige versie van 26 feb 2019 om 14:20
Daniël de Dieu | |
---|---|
Geboren | 1540 Brussel |
Overleden | 1607 Vlissingen |
Beroep | predikant |
VIAF | D. de Dieu (zoon van?) |
Biografie
Daniël de Dieu stond sinds 1563 te Brussel, maar verbleef regelmatig in het buitenland, waarschijnlijk om de inquisitie te ontlopen. In 1581 woonde hij de nationale synode te Middelburg bij, welke hem een bewerking van de nieuwe Bijbelvertaling opdroeg, hetgeen echter door Crusius uitgevoerd werd. Hij verliet op 8 maart 1585 Brussel, na de overwinning van Parma en vestigde zich te Vlissingen waar hij direct als predikant werd aangesteld. In 1583 had hij bedankt voor de Hollandse gemeente te Londen, in 1585 voor Dantzig. De Zeeuwse synode van 1588 zond hem met de Utrechtse predikanten Helmichius en Sopingius naar Engeland, teneinde daar de belangen van de Nederlands Hervormde Kerk te behartigen. In februari 1591 was hij voorzitter van de provinciale synode te Middelburg. In 1593 nam hij deel aan de vergadering te Middelburg, waar het plan van een nieuwe, reeds aan Marnix van St.-Aldegonde opgedragen Bijbelvertaling ter sprake kwam. Hij werd toen namens Zeeland als revisor gekozen.
Aanzien
De Dieu genoot als geleerde in zijn tijd grote bekendheid vooral om zijn talenkennis en was een vraagbaak voor velen. Hij onderhield een uitvoerige briefwisseling met Saravia, Senoy en Johannes Becius.
Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984
Auteur
-L. Hageman
Literatuur
- Van der Aa, Biographisch Woordenboek, IV.
- Nederlandsch Archief voor Kerkgeschiedenis. 1899; 168. Id.. 1909; 57.
- N.N.B.W. VIII.