Baron Menno van Coehoorn: verschil tussen versies

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Johan Francke (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
W. van Gorsel (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
 
(10 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{InfoboxPersoon
{{InfoboxPersoon
| afbeelding = [[Bestand:Coehoorn_153122.jpg|200px]]
| afbeelding = [[Bestand:Coehoorn_153122.jpg|175px]]
| naam = Baron Menno van Coehoorn
| naam = Baron Menno van Coehoorn
| onderschrift = Baron Menno van Coehoorn geschilderd door Theodoor Netscher, ansichtkaart, ZB, Beeldbank Zeeland, recordnr. 153122
| onderschrift = Baron Menno van Coehoorn geschilderd door Theodoor Netscher, Rijksmuseum Twente, ansichtkaart, ZB, Beeldbank Zeeland, recordnr. 153122
| geboortedatum = [[maart]] [[1641]]
| geboortedatum = [[maart]] [[1641]]
| geboorteplaats = Leninga-State onder Britsum
| geboorteplaats = Leninga-State onder Britsum
Regel 10: Regel 10:
| VIAF = [http://viaf.org/viaf/29405396 M. van Coehoorn]
| VIAF = [http://viaf.org/viaf/29405396 M. van Coehoorn]
}}
}}
== Levensloop ==
==Biografie==
[[Bestand:Coehoorn_1124.jpg|thumb|left|200px|Naderingsloopgraven bij een vesting, getekend door Menno van Coehoorn, tekeningen en prenten, ZB, Beeldbank Zeeland, recordnr. 1124]]
[[Bestand:Coehoorn_1124.jpg|thumb|left|350px|Naderingsloopgraven bij een vesting, getekend door Menno van Coehoorn, tekeningen en prenten, ZB, Beeldbank Zeeland, recordnr. 1124]]
Baron Menno van Coehoorn was een belangrijk Nederlands vestingbouwkundige. Hij werd op 4 november 1665 benoemd tot Ingenieur of Directeur-Generaal der fortificaties van de Verenigde Nederlanden en op 18 november 1697 bovendien tot Meester-Generaal der Artillerie. Hij bereikte de rang van Luitenant-Generaal van de militie van den Staat. Zijn betekenis voor Zeeland ligt vooral in Staats-Vlaanderen. waar hij een van Sluis tot voorbij Hulst doorlopende [[inundatielinie]] met zoet water liet aanleggen (ontwerp 21 okt. 1700, uitgevoerd 1701) en de fortificaties van [[Sluis]], [[Retranchement]], [[IJzendijke]], de Passegeulelinie, [[Sas van Gent]], [[Moerspui]] en [[Hulst]] met omgeving verbeterde. Op Walcheren verbeterde hij de fortificaties van Vlissingen en Veere ([[fort den Haak]]).In 1702 werd Van Coehoorn Gouverneur van Staats-Vlaanderen en de sterkten aan de Schelde.
Baron Menno van Coehoorn was een belangrijk Nederlands vestingbouwkundige. Hij werd op 4 november 1665 benoemd tot Ingenieur of Directeur-Generaal der fortificaties van de Verenigde Nederlanden en op 18 november 1697 bovendien tot Meester-Generaal der Artillerie. Hij bereikte de rang van Luitenant-Generaal van de militie van den Staat. Zijn betekenis voor Zeeland ligt vooral in Staats-Vlaanderen. waar hij een van Sluis tot voorbij Hulst doorlopende inundatielinie met zoet water liet aanleggen (ontwerp 21 okt. 1700, uitgevoerd 1701) en de fortificaties van Sluis, Retranchement, IJzendijke, de Passegeulelinie, Sas van Gent, [[Moerspui, Fort|Moerspui]] en Hulst met omgeving verbeterde. Op Walcheren verbeterde hij de fortificaties van Vlissingen en Veere (fort den Haak). In 1702 werd Van Coehoorn Gouverneur van Staats-Vlaanderen en de sterkten aan de Schelde.
 
== Beknopte bibliografie ==
*[http://zoeken.zeeuwsebibliotheek.nl/?itemid=|universal/sru|http://data.bibliotheek.nl/ggc/ppn/262629305 Joep van Hoof, ''Menno van Coehoorn, 1641-1704; vestingbouwer, belegeraar, infanterist'' (Utrecht, 2004).]
*[http://zoeken.zeeuwsebibliotheek.nl/?itemid=|universal/sru|http://data.bibliotheek.nl/ggc/ppn/821941844 ''Nieuwe vestingbouw op een natte of lage horisont; welke op driederleye manieren getoont wordt in 't fortificeren der binnengroote van de Fransche royale ses-hoek, waar in de sterkte der hedendaagsche drooge- aan de natte-grachten gevonden wordt: als mede hoe men tegenwoordig langs een zee of rivier fortificeert, en op wat manier men daar behoorde te bouwen, ider methode geataqueert en vergeleken, so in haar wederzijds sterkten, als onkosten, met de Fransche of hedendaagsche vestingbouw'' (Amsterdam, 1982).]


== Auteur ==
== Auteur ==
-Y. Meeter
Y. Meeter


== Literatuur ==
== Literatuur ==
-Van Sypesteyn, Het leven van Menno.  
*Van Sypesteyn, Het leven van Menno.  
 
*Ypey, Gedenkschrift.  
-Ypey, Gedenkschrift.  
*Knoop. Krijgs- en geschiedkundige geschriften IV.
 
-Knoop. Krijgs- en geschiedkundige geschriften IV.


[[category:Zeeuwen]]
[[category:Zeeuwen]]
Regel 28: Regel 30:
[[category:Geschiedenis]]
[[category:Geschiedenis]]
[[category:persoon]]
[[category:persoon]]
{{DEFAULTSORT:Coehoorn, Baron Menno van}}

Huidige versie van 10 jun 2021 om 09:38

Baron Menno van Coehoorn

Baron Menno van Coehoorn geschilderd door Theodoor Netscher, Rijksmuseum Twente, ansichtkaart, ZB, Beeldbank Zeeland, recordnr. 153122
Geboren maart 1641 Leninga-State onder Britsum
Overleden 17 maart 1704 's-Gravenhage
Beroep vestingbouwkundige
VIAF M. van Coehoorn

Biografie

Naderingsloopgraven bij een vesting, getekend door Menno van Coehoorn, tekeningen en prenten, ZB, Beeldbank Zeeland, recordnr. 1124

Baron Menno van Coehoorn was een belangrijk Nederlands vestingbouwkundige. Hij werd op 4 november 1665 benoemd tot Ingenieur of Directeur-Generaal der fortificaties van de Verenigde Nederlanden en op 18 november 1697 bovendien tot Meester-Generaal der Artillerie. Hij bereikte de rang van Luitenant-Generaal van de militie van den Staat. Zijn betekenis voor Zeeland ligt vooral in Staats-Vlaanderen. waar hij een van Sluis tot voorbij Hulst doorlopende inundatielinie met zoet water liet aanleggen (ontwerp 21 okt. 1700, uitgevoerd 1701) en de fortificaties van Sluis, Retranchement, IJzendijke, de Passegeulelinie, Sas van Gent, Moerspui en Hulst met omgeving verbeterde. Op Walcheren verbeterde hij de fortificaties van Vlissingen en Veere (fort den Haak). In 1702 werd Van Coehoorn Gouverneur van Staats-Vlaanderen en de sterkten aan de Schelde.

Beknopte bibliografie

Auteur

Y. Meeter

Literatuur

  • Van Sypesteyn, Het leven van Menno.
  • Ypey, Gedenkschrift.
  • Knoop. Krijgs- en geschiedkundige geschriften IV.