Willem van Hanegem: verschil tussen versies

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Wim van Gorsel (overleg | bijdragen)
Wim van Gorsel (overleg | bijdragen)
 
(96 tussenliggende versies door 5 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
[[Bestand: VanHanegem.jpg|thumb|Willem van Hanegem]]
{{InfoboxPersoon
 
| afbeelding = [[Bestand:Willem van Hanegem0.jpg|240px]]
{{Infobox voetballer
| naam = Willem van Hanegem
| spelernaam                  = Willem van Hanegem
| onderschrift = Willem van Hanegem, foto: Wikimedia Commons
| afbeelding                  = VanHanegem3.jpg
| geboortedatum = [[20 februari]] [[1944]]
| naam                        = Willem van Hanegem
| geboorteplaats = [[Breskens]]
| bijnaam                    = ''De Kromme''
| overlijdensdatum =  
| geboortedatum               = [[20 februari|20-2]]-[[1944]]
| overlijdensplaats =  
| geboortestad                = [[Breskens]]
| beroep = profvoetballer en voetbaltrainer
| geboorteland                = [[Nederland]]
| positie                    = Middenveld
| lengte                      = 185
| gewicht                    = 87
| interlandjaren              = [[1968]]-[[1979]]
| interlandteam              = {{NEDf}}
| interlandwedstrijden(goals) = 52 (6)
| jeugdjaren                  = -
| jeugdteams                  = [[Velox SC]]
| seizoen                    = 1962-1966<br />1966-1968<br />1968-1976<br />1976-1979<br />1979-1979<br />1979-1981<br />1981-1983
| club                        = [[Velox (voetbalclub)|Velox]]<br />[[XerxesDZB|Xerxes]]<br />[[Feyenoord Rotterdam|Feijenoord]]<br />[[AZ Alkmaar|AZ'67]]<br />[[Chicago Sting]]<br />[[FC Utrecht]]<br />[[Feyenoord Rotterdam|Feyenoord]]
| wedstr(goals)              = ?? (?)<br />67 (32)<br />247(88)<br />75 (10)<br/>27 (6)<br/>54 (3)<br/>51 (2)
| trainersjaren                = 1982-1984<br />1984-1986<br />1986-1989<br />1990-1992<br />1990-1991<br />1992-1995<br />1995-1996<br />1997-1999<br />2001-2001<br />2002-2004<br />2007-2008
| getraindeclubs            = [[Feyenoord Rotterdam|Feyenoord]] (staflid)<br />[[Feyenoord Rotterdam|Feyenoord]] (assistent)<br />[[FC Utrecht]] (assistent)<br />[[USV Holland]]<br />[[FC Wageningen]] (assistent) <br />[[Feyenoord Rotterdam|Feyenoord]]<br />[[Al Hilal]]<br />[[AZ Alkmaar|AZ]]<br />[[Sparta Rotterdam|Sparta]]<br />[[Nederlands voetbalelftal|Nederland]] (assistent)<br />[[FC Utrecht]]
}}
}}
'''Willem van Hanegem''' ([[Breskens]], 20 februari 1944) is een Nederlands voormalig profvoetballer, trainer en coach. Hij behoort tot de absolute topvoetballers die Nederland gekend heeft. Hij won met Feyenoord in 1970 de europacup voor landskampioenen (voorloper Champions League) en in dat jaar ook de wereldbeker voor clubteams. Vier jaar later (in 1974) won hij met de club uit Rotterdam de Uefa-cup. Zijn bijnaam is ''De Kromme''. Deze naam refereert aan zijn enigszins kromme benen en effectvolle ('kromme') passes die hij regelmatig gaf.
Willem (Wim) van Hanegem is een voormalig Nederlands profvoetballer, trainer en coach, geboren in [[Breskens]]. Wim van Hanegem is een van de absolute topvoetballers die Nederland heeft voortgebracht. Van Hanegem's bijnaam is ''De Kromme.'' Deze naam refereert aan zijn enigszins kromme benen en effectvolle ('kromme') passes die hij regelmatig gaf.


Van Hanegems laatste functie in de voetballerij was die van hoofdtrainer bij FC Utrecht. Hij werd daar op 23 december 2008 ontslagen. Hij was eerder onder meer trainer van Feyenoord, AZ uit Alkmaar, Sparta Rotterdam en assistent-bondscoach bij het Nederlands elftal. Als voetbalanalyticus is hij columnist voor het Algemeen Dagblad. Tot voor kort was hij ook analyticus bij de sport/voetbalzender SPORT 1.
== Jeugd ==
Een half jaar voor het einde van de Tweede Wereldoorlog werd Wim van Hanegem geboren in het Zeeuws-Vlaamse Breskens (geboortehuis: Papendrecht 9). Hij was de zoon van de garnalenvisser Lo van Hanegem (1905-1944) en Anna van Grol. Zijn moeder Anna was geboren in Rochester (New York) in een Nederlandse emigrantenfamilie, die terugkeerde naar Zeeuws-Vlaanderen. Wim is het zevende kind uit het huwelijk van zijn ouders.


== Jeugd ==
Op 11 september 1944 vindt een geallieerd bombardement plaats op Breskens. Bij het bombardement, bedoeld om de Duitse terugtocht richting Walcheren te verhinderen, komen 225 Bressiaanders om het leven. Dat is bijna tien procent van de bevolking. Onder de getroffenen bevinden zich velen uit de familie Van Hanegem. Onder hen Wim's broer Izaäk en zijn vader Lo. Van vader Lo is bekend dat hij bij het bombardement een kind redde door zich met zijn lichaam voor het kind te gooien. Het kostte hem zelf wel het leven.  
Van Hanegem werd geboren in 1944. Hij was de zoon van de garnalenvisser Lo van Hanegem (1905-1944) en Anna van Grol. Moeder Anna was geboren in Rochester (New York) in een familie van Nederlandse emigranten, die terug zouden willen keren naar Zeeuws-Vlaanderen. Bij een geallieerd bombardement op Breskens op 11 september 1944 kwamen vader Lo, broer Izaäk en zijn zuster om het leven.


[[File:Willem van Hanegem (1964).jpg|thumb|left|Willem van Hanegem (1964)]]
Op 26 mei 1946 vertrekt weduwe Anna van Grol met haar kinderen vanuit Breskens naar Utrecht, waar ze in de volkswijk Oudwijk gaan wonen. Moeder Anna heeft intussen een relatie met Gerrit Lubbers, die langzaam tot een tweede vader in het gezin wordt.
In het voorjaar van 1946 vertrok zijn moeder met haar kinderen naar de stad Utrecht, waar Willem opgroeide. Als jonge straatvoetballer bleek hij te beschikken over een sterk linkerbeen. Tijdens een training van de Utrechse club Velox (2e divisie betaald voetbal) stond hij langs de lijn en iedere bal die naast het doel verdween, schoot hij zo secuur terug dat trainer Daan van Beek hem vroeg bij de club te komen spelen. Een half jaar later speelde hij in het eerste van de club.


== Voetballer ==
Het verhaal over de stap van Wim van Hanegem naar het betaalde voetbal is bekend. Als hij als puber dagelijks naar de training van tweede-divisieclub Velox gaat kijken en afgedwaalde ballen op een specifieke manier terugschiet, herkent de Velox-trainer Daan van Beek diens talent en vraagt of hij voor Velox wil komen spelen. Binnen een half jaar maakt Wim van Hanegem zijn debuut in het eerste elftal.
Willem van Hanegem begon zij profcarrière in 1962 bij de Utrechtse 2e divisieclub Velox. Daar speelde hij tot 1966, toen hij verkaste naar eredivisieclub Xerxes (later Xerxes/DHC) uit Delft. Na een faissement van deze club werd Willem van Hanegem in 1968 getransfereerd naar Feyenoord.


Van Hanegem deed vooral van zich spreken toen hij in 1968 in Feyenoord terecht kwam en één van de grote vedetten in de geschiedenis van de club werd. Zijn tactisch inzicht, zijn passing, techniek en zijn  wedstrijdmentaliteit werden geroemd. De eerste jaren van zijn carrière werd hij meestal "Wim Hanegem" genoemd. Die fout komt zelfs voor in het programmablad van zijn eerste interland, in 1968 tegen Schotland. Pas na drie interlands was zijn correcte naam tot de KNVB doorgedrongen.
== Loopbaan als voetballer ==
Willem van Hanegem begon zij profcarrière in 1962 bij de Utrechtse tweede divisieclub Velox. Daar speelde hij tot 1966, toen hij verkaste naar eredivisieclub Xerxes (later Xerxes/DHC) uit Delft. Na een faillissement van deze club werd Willem van Hanegem in 1968 getransfereerd naar Feyenoord. 
[[Bestand:Willem van Hanegem2.jpg|thumb|left|250px|Willem Van Hanegem na winst van de Europacup met ploegenoten Vrauwdeunt en Moulijn, foto: Wikimedia Commons]]
Van Hanegem deed vooral van zich spreken toen hij in Rotterdam één van de grote vedetten in de geschiedenis van Feyenoord werd. Vooral zijn inzicht, techniek, passing en wedstrijdmentaliteit waren van uitzonderlijk niveau. In het begin van zijn carrière werd hij vaak "Wim Hanegem" genoemd, zelfs in het KNVB-programmablad bij zijn eerste interland (1968 tegen Schotland). In zijn vierde interland pas werd zijn naam correct gespeld.


Het grootste succes haalde hij in 1970, toen hij een belangrijk aandeel had in de winst van de Europacup I (voorloper Champions League). In de finale tegen het Schotse Celtic werd het 2-1. Daarna won hij met Feyenoord in september 1970 ook de Wereldbeker tegen Estudiantes de La Plata uit Argentinië (2-2 en 1-0 winst).In 1974 won Van Hanegem met Feyenoord de Uefa-cup (voorloper Europa League) door in de finale Tottenham Hotspur (2-2 en 1-0 winst) te verslaan. In eigen land won hij met Feyenoord driemaal het kampioenschap van Nederland (1969, 1971, 1974).   
Wim van Hanegem's grootste succes behaalde hij in 1970, toen hij met Feyenoord de Europacup I (voorloper Champions League) veroverde. In de finale tegen het Schotse Celtic werd het 2-1.<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1970-05-08/edition/null/page/15 Krantenbank Zeeland, 'Feyenoord de sterkste van Europa', in: Prov. Zeeuwse Courant, 8 mei 1970, pag. 15.]</ref> Daarna won hij met Feyenoord in september 1970 ook de Wereldbeker tegen Estudiantes de La Plata uit Argentinië (2-2 en 1-0 winst).<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1970-09-10/edition/0/page/11 Krantenbank Zeeland, 'Feyenoord wereldkampioen', in:  Prov. Zeeuwse Courant, 10 september 1970, pag. 11.]</ref> In 1974 won Van Hanegem met Feyenoord de Uefa-cup (voorloper Europa League) door in de finale Tottenham Hotspur (2-2 en 1-0 winst) te verslaan.<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1974-05-30/edition/0/page/21 Krantenbank Zeeland, 'Tijdens massaal geweld op de tribune veroverde Feyenoord in chaotisch gevecht de EUFA-cup', in: PZC, 30 mei 1974, pag. 21.]</ref> In eigen land won hij met Feyenoord driemaal het kampioenschap van Nederland (1969, 1971, 1974).   


Met het Nederlands elftal haalde hij een tweede plaats op het WK van 1974. Tijdens het EK van 1976 bereikte Nederland de halve finale. Tijdens deze wedstrijd tegen Tsjechoslowakije weigerde Van Hanegem naar de scheidsrechter, die hem bij zich riep, toe te lopen, met als reden een vergrijp op Johan Cruijff, waarna doorgevoetbald werd en gescoord. Van Hanegem werd daarna aanvankelijk ook geselecteerd voor het WK van 1978 in Argentinië, maar voorzag dat hij daar vooral op de bank zou komen te zitten. Toen Hugo Hovenkamp zich met een knieblessure afmeldde, besloot ook Van Hanegem niet naar Argentinië te gaan.
Met Oranje haalde hij zilver op het WK van 1974.<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1974-07-08/edition/0/page/9 Krantenbank Zeeland, 'Oranje tweede', in: PZC, 8 juli 1974, pag. 9.]</ref> Twee jaar later, tijdens het EK van 1976 in Joegoslavië, haalde Nederland de halve finale. Tijdens deze wedstrijd tegen Tsjechoslowakije weigerde Van Hanegem naar de scheidsrechter toe te lopen, omdat een eerder vergrijp op Johan Cruijff niet werd bestraft, waarna doorgevoetbald werd en gescoord. Van Hanegem werd in 1978 ook geselecteerd voor het WK in Argentinië, maar voorzag dat hij daar vooral op de bank zou komen te zitten. Toen vriend Hugo Hovenkamp zich afmeldde met een blessure, besloot hij eveneens niet naar het WK te gaan.<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1978-05-25/edition/0/page/17 Krantenbank Zeeland, 'Willem van Hanegem is bezweken onder mentale spanningen', in: PZC, 25 mei 1978, pag. 17.]</ref>


Vanaf 1976 speelde Van Hanegem nog drie jaar bij AZ'67 uit Alkmaar en in 1979 een jaar in Chicago in de VS. Daarna speelde hij nog twee seizoenen bij FC Utrecht, waarna hij zijn loopbaan tussen 1981 en 1983 afsloot bij Feyenoord. In zijn laatste wedstrijd kreeg hij van scheidsrechter Charles Corver een symbolische rode kaart, waarna hij op de schouders van het veld gedragen werd.
Vanaf 1976 speelde Van Hanegem nog drie jaar bij AZ'67 uit Alkmaar en in 1979 een jaar in Chicago in de VS. Daarna speelde hij nog twee jaar voor FC Utrecht, waarna hij zijn loopbaan tussen 1981 en 1983 afsloot bij Feyenoord. In zijn laatste wedstrijd, een officiele afscheidswedstrijd van Feyenoord tegen het Oranje uit 1974, kreeg hij van arbiter Corver een symbolische rode kaart. Daarna werd hij op de schouders van het veld gedragen.<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1983-06-06/edition/0/page/9 Krantenbank Zeeland, 'Publiek capituleert voor Cruyff bij afscheid Willem van Hanegem', in: PZC, 6 juli 1983, pag. 9.]</ref>
[[Bestand:Willem van Hanegem3.jpg|thumb|right|300px|Van Hanegem terug bij Feyenoord (1981), foto: Wikimedia Commons]]


=== Clubs ===
=== Clubs ===
Regel 55: Regel 43:


=== Prestaties ===
=== Prestaties ===
Van Hanegem scoorde in 17 jaar tijd 84 competitiedoelpunten. Hij speelde 298 keer voor het eerste van Feyenoord en speelde 52 interlands en 41 Europacup-wedstrijden (18 doelpunten). Van Hanegem was twee interlands de aanvoerder van Oranje.
Van Hanegem scoorde in zeventien jaar tijd 84 competitiedoelpunten. Hij speelde 298 keer voor het eerste van Feyenoord en speelde 52 interlands en 41 Europacup-wedstrijden (achttien doelpunten). Van Hanegem was twee interlands de aanvoerder van Oranje.


* Landskampioenschap Nederland: 1969, 1971, 1974
* Landskampioenschap Nederland: 1969, 1971, 1974
Regel 200: Regel 188:
|}
|}


== Trainer/coach ==
== Loopbaan als trainer/coach ==
[[Bestand:Willem van Hanegem met NOS-journalist.jpg|thumb|250px|Van Hanegem in gesprek met een journalist van de [[Nederlandse Omroep Stichting|NOS]]]]
[[Bestand:Willem van Hanegem4.jpg|thumb|250px|left|Wim van Hanegem (1999), foto: Wikimedia Commons]]
Als trainer haalde Van Hanegem zijn eerste grote succes in 1993, toen hij met Feyenoord de landstitel behaalde. In 1994 en 1995 werd de KNVB beker gewonnen. In oktober 1995 moest hij na een nederlaag tegen PSV vertrekken.
Wim van Hanegem ging na zijn afscheid als actief voetballer verder als assistent-trainer. Eerst bij Feyenoord (tot 1986), daarna bij Utrecht (tot 1989) en Wageningen (tot 1991). Zijn eerste klus als hoofdtrainer was bij de amateurclub Holland (1991-1992). Daarna keerde hij als hoofdtrainer terug bij Feyenoord (1992-1995). In deze periode was hij erg succesvol. Hij behaalde met de Rotterdammers de landstitel in 1993 en won in 1994 en 1995 de KNVB-beker. In oktober 1995 werd Van Hanegem ontslagen, na een 6-0 nederlaag tegen PSV. Hem werd vooral verweten dat de discipline in de groep ontbrak.
 
Na zijn succesvolle periode bij Feyenoord was Van Hanegem twee jaar trainer in Saoedi-Arabië bij de topclub Al-Hilal. Ook hier was hij erg succesvol en behaalde met de club de landstitel en de Arabische Champions-league.  


Als assistent van bondscoach Dick Advocaat maakte hij het EK van 2004 mee. In de wedstrijd tegen Tsjechië wisselde Advocaat uitblinker Arjen Robben, waarna de wedstrijd verloren ging. Dit kwam Advocaat op zoveel kritiek te staan dat hij twee dagen later de persconferentie aan zijn assistent Van Hanegem overliet. Gevraagd wat hij zou doen als Advocaat in een vergelijkbare situatie opnieuw zo zou wisselen antwoordde Van Hanegem: "Dan sla ik 'm neer."
In 1997 keerde Van Hanegem als trainer terug naar Nederland en ging als hoofdtrainer aan de slag bij AZ. Met deze club behaalde hij in 1998 de titel in de eerste divisie. Het seizoen erna werd AZ onder Van Hanegem negende in de eredivisie. Ondanks de goede prestaties bij de Alkmaarders vertrok Van Hanegem bij AZ na een conflict met de leiding. Pas twee jaar later keerde hij terug als trainer, ditmaal bij Sparta, dat op het punt van degraderen stond. Hij wist de Rotterdammers in de eredivisie te houden.


Vanaf de zomer van 2007 was Van Hanegem actief als hoofdtrainer van FC Utrecht. Hij werd, na een dispuut met de eigenaar van de club, ontslagen op 23 december 2008.
Een jaar later, in 2002 werd Van Hanegem assistent-bondscoach onder Dick Advocaat. Onder de leiding van dit duo plaatste Oranje zich voor het EK van 2004 in Portugal. Hierin werd het in de halve finale uitgeschakeld door Portugal (2-1) na een schandalig harde wedstrijd. Dick Advocaat maakte daarna bekend te stoppen als bondscoach. Ook Van Hanegem stopte er daarna mee.
 
Van Hanegem keerde in 2007 terug als hoofdcoach bij FC Utrecht. Hij slaagde erin FC Utrecht op een positieve manier weer aan het voetballen te krijgen, maar werd na een ruzie met de clubleiding op 23 december 2008 ontslagen.


=== Clubs als trainer ===
=== Clubs als trainer ===
Regel 228: Regel 220:


== Commentator ==
== Commentator ==
Van Hanegem was een tijdje analist voor Canal+. In 2004 begon hij als analyticus bij de NOS. Ook werkt hij vanaf het seizoen 2005/2006 mee aan de programma's Voetbal Insite en verzorgde hij analyses bij RTL 7 van de live-eredivisiewedstrijden op vrijdagavond.
Van Hanegem was een tijdje analist voor Canal+. In 2004 begon hij als analyticus bij de NOS. Ook werkte hij vanaf het seizoen 2005/2006 mee aan de programma's Voetbal Insite en verzorgde hij analyses bij RTL 7 van de live-eredivisiewedstrijden op vrijdagavond. Tevens was hij lange tijd voetbal-analyticus bij de voetbalzender SPORT 1 en - sinds 2008 - bij Eredivisie Live.
 
Bij het Algemeen Dagblad is hij op dit moment (2023) nog steeds werkzaam als columnist. Ook was hij regelmatig analist bij Ziggo Sport.
 
==Privé==
Wim van Hanegem is van 1963 tot 1984 getrouwd geweest met Truus. Willem en Truus leken samen een droomkoppel. In 1984 leerde Van Hanegem de dertien jaar jongere fotografe en voormalige fotomodel Marianna Beun kennen. Het was liefde op het eerste gezicht en een scheiding van Truus volgde. Via een rechtszaak werd bepaald dat Willem's opgebouwde vermogen grotendeels naar Truus ging. Samen met Marianna ging hij verder en werden er twee kinderen geboren. Het paar is woonachtig in Overveen. Zijn zoon Willem jr. maakt deel uit van het bekende dj-duo W&W. Van Hanegem's zeventigste verjaardag werd in 2014 op grootse wijze gevierd in voetbalstadion De Kuip.
 
In januari 2018 werd bij Van Hanegem prostaatkanker vastgesteld. Na meerdere behandelingen werd hij later genezen verklaard.
 
==Auteur==
Wim van Gorsel, 2015, herz. 2021 en 2023.
 
== Bronnen ==
===Literatuur===
*[http://zoeken.zeeuwsebibliotheek.nl/?itemid=|universal/sru|http://data.bibliotheek.nl/ggc/ppn/094926123 Matty Verkamman, Chris van Nijnatten en Henri van der Steen, ''Negen Zeeuwen van Oranje'', (Goes: De Koperen Tuin, 1992)].
 
===Sites===
*[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/search Krantenbank Zeeland]


== Privé ==
===Overig===
Hij woont met vrouw Marianna en de kinderen in Overveen. Zijn zoon Willem jr. koos een andere weg om beroemd te worden, hij maakt deel uit van het dj-duo W&W. Zijn zeventigste verjaardag werd groots gevierd in voetbalstadion De Kuip.
*[http://zoeken.dezb.nl/detail/Zeeuws-Documentatiecentrum-(Middelburg)/Willem-van-Hanegem//?itemid=|universal/sru|http://data.bibliotheek.nl/ggc/ppn/314259066 Willem van Hanegem (Documentatiemap)(Middelburg: Zeeuwse Bibliotheek, 2008)]


== Literatuur ==
== Literatuur ==
*[http://zoeken.zeeuwsebibliotheek.nl/?itemid=|universal/sru|http://data.bibliotheek.nl/ggc/ppn/320533859 Hugo Borst, ''Willem van Hanegem'', 333 p. (Uitgegeven door Veen, Amsterdam [etc.] in 2009)]


- Matty Verkammen, Chris van Nijnatten, Henri van der Steen, ''Negen Zeeuwen van Oranje'', ISBN 90.72138.22.8 (uitgavejaar: 1992)  
*[http://zoeken.zeeuwsebibliotheek.nl/?itemid=|universal/sru|http://data.bibliotheek.nl/ggc/ppn/317367358 Stan Bos, ''Willems wereld; Willem van Hanegem; de speler, de trainer, Willem privé'', 56 p. (Uitgegeven door Strengholt Multimedia, Naarden in 2009)]


== Noten ==
<references/>


[[Categorie: Sport]]
[[Categorie: Sport]]
[[Categorie: voetbal]]
[[Categorie: persoon]]
[[Categorie: Zeeuwen]]
{{DEFAULTSORT:Hanegem, Willem van}}

Huidige versie van 13 nov 2023 om 07:46

Willem van Hanegem

Willem van Hanegem, foto: Wikimedia Commons
Geboren 20 februari 1944 Breskens
Beroep profvoetballer en voetbaltrainer

Willem (Wim) van Hanegem is een voormalig Nederlands profvoetballer, trainer en coach, geboren in Breskens. Wim van Hanegem is een van de absolute topvoetballers die Nederland heeft voortgebracht. Van Hanegem's bijnaam is De Kromme. Deze naam refereert aan zijn enigszins kromme benen en effectvolle ('kromme') passes die hij regelmatig gaf.

Jeugd

Een half jaar voor het einde van de Tweede Wereldoorlog werd Wim van Hanegem geboren in het Zeeuws-Vlaamse Breskens (geboortehuis: Papendrecht 9). Hij was de zoon van de garnalenvisser Lo van Hanegem (1905-1944) en Anna van Grol. Zijn moeder Anna was geboren in Rochester (New York) in een Nederlandse emigrantenfamilie, die terugkeerde naar Zeeuws-Vlaanderen. Wim is het zevende kind uit het huwelijk van zijn ouders.

Op 11 september 1944 vindt een geallieerd bombardement plaats op Breskens. Bij het bombardement, bedoeld om de Duitse terugtocht richting Walcheren te verhinderen, komen 225 Bressiaanders om het leven. Dat is bijna tien procent van de bevolking. Onder de getroffenen bevinden zich velen uit de familie Van Hanegem. Onder hen Wim's broer Izaäk en zijn vader Lo. Van vader Lo is bekend dat hij bij het bombardement een kind redde door zich met zijn lichaam voor het kind te gooien. Het kostte hem zelf wel het leven.

Op 26 mei 1946 vertrekt weduwe Anna van Grol met haar kinderen vanuit Breskens naar Utrecht, waar ze in de volkswijk Oudwijk gaan wonen. Moeder Anna heeft intussen een relatie met Gerrit Lubbers, die langzaam tot een tweede vader in het gezin wordt.

Het verhaal over de stap van Wim van Hanegem naar het betaalde voetbal is bekend. Als hij als puber dagelijks naar de training van tweede-divisieclub Velox gaat kijken en afgedwaalde ballen op een specifieke manier terugschiet, herkent de Velox-trainer Daan van Beek diens talent en vraagt of hij voor Velox wil komen spelen. Binnen een half jaar maakt Wim van Hanegem zijn debuut in het eerste elftal.

Loopbaan als voetballer

Willem van Hanegem begon zij profcarrière in 1962 bij de Utrechtse tweede divisieclub Velox. Daar speelde hij tot 1966, toen hij verkaste naar eredivisieclub Xerxes (later Xerxes/DHC) uit Delft. Na een faillissement van deze club werd Willem van Hanegem in 1968 getransfereerd naar Feyenoord.

Willem Van Hanegem na winst van de Europacup met ploegenoten Vrauwdeunt en Moulijn, foto: Wikimedia Commons

Van Hanegem deed vooral van zich spreken toen hij in Rotterdam één van de grote vedetten in de geschiedenis van Feyenoord werd. Vooral zijn inzicht, techniek, passing en wedstrijdmentaliteit waren van uitzonderlijk niveau. In het begin van zijn carrière werd hij vaak "Wim Hanegem" genoemd, zelfs in het KNVB-programmablad bij zijn eerste interland (1968 tegen Schotland). In zijn vierde interland pas werd zijn naam correct gespeld.

Wim van Hanegem's grootste succes behaalde hij in 1970, toen hij met Feyenoord de Europacup I (voorloper Champions League) veroverde. In de finale tegen het Schotse Celtic werd het 2-1.[1] Daarna won hij met Feyenoord in september 1970 ook de Wereldbeker tegen Estudiantes de La Plata uit Argentinië (2-2 en 1-0 winst).[2] In 1974 won Van Hanegem met Feyenoord de Uefa-cup (voorloper Europa League) door in de finale Tottenham Hotspur (2-2 en 1-0 winst) te verslaan.[3] In eigen land won hij met Feyenoord driemaal het kampioenschap van Nederland (1969, 1971, 1974).

Met Oranje haalde hij zilver op het WK van 1974.[4] Twee jaar later, tijdens het EK van 1976 in Joegoslavië, haalde Nederland de halve finale. Tijdens deze wedstrijd tegen Tsjechoslowakije weigerde Van Hanegem naar de scheidsrechter toe te lopen, omdat een eerder vergrijp op Johan Cruijff niet werd bestraft, waarna doorgevoetbald werd en gescoord. Van Hanegem werd in 1978 ook geselecteerd voor het WK in Argentinië, maar voorzag dat hij daar vooral op de bank zou komen te zitten. Toen vriend Hugo Hovenkamp zich afmeldde met een blessure, besloot hij eveneens niet naar het WK te gaan.[5]

Vanaf 1976 speelde Van Hanegem nog drie jaar bij AZ'67 uit Alkmaar en in 1979 een jaar in Chicago in de VS. Daarna speelde hij nog twee jaar voor FC Utrecht, waarna hij zijn loopbaan tussen 1981 en 1983 afsloot bij Feyenoord. In zijn laatste wedstrijd, een officiele afscheidswedstrijd van Feyenoord tegen het Oranje uit 1974, kreeg hij van arbiter Corver een symbolische rode kaart. Daarna werd hij op de schouders van het veld gedragen.[6]

Van Hanegem terug bij Feyenoord (1981), foto: Wikimedia Commons

Clubs

  • Velox (1962-1966)
  • Xerxes (1966-1967)
  • Xerxes/DHC (1967-1968)
  • Feyenoord (1968-1976)
  • AZ Alkmaar|AZ'67 (1976-1979)
  • Chicago Sting (1979)
  • FC Utrecht (1979-1981)
  • Feyenoord (1981-1983)

Prestaties

Van Hanegem scoorde in zeventien jaar tijd 84 competitiedoelpunten. Hij speelde 298 keer voor het eerste van Feyenoord en speelde 52 interlands en 41 Europacup-wedstrijden (achttien doelpunten). Van Hanegem was twee interlands de aanvoerder van Oranje.

  • Landskampioenschap Nederland: 1969, 1971, 1974
  • KNVB beker: 1969, 1978
  • Europacup I: 1970
  • UEFA Cup/Europacup III: 1974
  • Wereldbeker voor clubteams: 1970
  • Tweede op Wereldkampioenschap voetbal 1974 en derde op het Europees kampioenschap voetbal 1976

Statistieken

seizoen club land competitie wedstrijden goals
1966/67 Xerxes Nederland Eredivisie 33 5
1967/68 Xerxes/DHC Nederland Eredivisie 32 26
1968/69 Feyenoord Nederland Eredivisie 31 14
1969/70 Feyenoord Nederland Eredivisie 28 6
1970/71 Feyenoord Nederland Eredivisie 33 12
1971/72 Feyenoord Nederland Eredivisie 29 6
1972/73 Feyenoord Nederland Eredivisie 27 10
1973/74 Feyenoord Nederland Eredivisie 31 12
1974/75 Feyenoord Nederland Eredivisie 27 11
1975/76 Feyenoord Nederland Eredivisie 31 5
1976/77 AZ '67 Nederland Eredivisie 30 6
1977/78 AZ '67 Nederland Eredivisie 30 1
1978/79 AZ '67 Nederland Eredivisie 15 3
1979 Chicago Sting Verenigde Staten North American Soccer League 30 6
1979/80 FC Utrecht Nederland Eredivisie 27 1
1980/81 FC Utrecht Nederland Eredivisie 27 2
1981/82 Feyenoord Nederland Eredivisie 24 1
1982/83 Feyenoord Nederland Eredivisie 27 1

Loopbaan als trainer/coach

Wim van Hanegem (1999), foto: Wikimedia Commons

Wim van Hanegem ging na zijn afscheid als actief voetballer verder als assistent-trainer. Eerst bij Feyenoord (tot 1986), daarna bij Utrecht (tot 1989) en Wageningen (tot 1991). Zijn eerste klus als hoofdtrainer was bij de amateurclub Holland (1991-1992). Daarna keerde hij als hoofdtrainer terug bij Feyenoord (1992-1995). In deze periode was hij erg succesvol. Hij behaalde met de Rotterdammers de landstitel in 1993 en won in 1994 en 1995 de KNVB-beker. In oktober 1995 werd Van Hanegem ontslagen, na een 6-0 nederlaag tegen PSV. Hem werd vooral verweten dat de discipline in de groep ontbrak.

Na zijn succesvolle periode bij Feyenoord was Van Hanegem twee jaar trainer in Saoedi-Arabië bij de topclub Al-Hilal. Ook hier was hij erg succesvol en behaalde met de club de landstitel en de Arabische Champions-league.

In 1997 keerde Van Hanegem als trainer terug naar Nederland en ging als hoofdtrainer aan de slag bij AZ. Met deze club behaalde hij in 1998 de titel in de eerste divisie. Het seizoen erna werd AZ onder Van Hanegem negende in de eredivisie. Ondanks de goede prestaties bij de Alkmaarders vertrok Van Hanegem bij AZ na een conflict met de leiding. Pas twee jaar later keerde hij terug als trainer, ditmaal bij Sparta, dat op het punt van degraderen stond. Hij wist de Rotterdammers in de eredivisie te houden.

Een jaar later, in 2002 werd Van Hanegem assistent-bondscoach onder Dick Advocaat. Onder de leiding van dit duo plaatste Oranje zich voor het EK van 2004 in Portugal. Hierin werd het in de halve finale uitgeschakeld door Portugal (2-1) na een schandalig harde wedstrijd. Dick Advocaat maakte daarna bekend te stoppen als bondscoach. Ook Van Hanegem stopte er daarna mee.

Van Hanegem keerde in 2007 terug als hoofdcoach bij FC Utrecht. Hij slaagde erin FC Utrecht op een positieve manier weer aan het voetballen te krijgen, maar werd na een ruzie met de clubleiding op 23 december 2008 ontslagen.

Clubs als trainer

  • Feyenoord als assistent, 1983-1986
  • FC Utrecht als assistent, 1986-1989
  • FC Wageningen als assistent, okt. 1990-1991
  • Holland (amateurs) als hoofdtrainer, 1991-1992
  • Feyenoord als hoofdtrainer, 1992-1995
  • Al Hilal (Saoedi-Arabië) als hoofdtrainer, 1995-1997
  • AZ'67 als hoofdtrainer, 1997-1999
  • Sparta Rotterdam als hoofdtrainer, 2001
  • Nederlands elftal als assistent, 2002-2004
  • FC Utrecht als hoofdtrainer, van 12 juli 2007 tot 23 december 2008

Prestaties als trainer

  • Landskampioenschap Nederland: 1984 (assistent), 1993 (Feyenoord)
  • KNVB beker: 1984 (assistent), 1994, 1995 (Feyenoord)
  • Landskampioenschap Saoedi-Arabië: 1996 (Al Hilal)
  • Arabische Championsleague: 1996 (Al Hilal)
  • Kampioenschap Eerste divisie: 1998 (AZ '67)

Commentator

Van Hanegem was een tijdje analist voor Canal+. In 2004 begon hij als analyticus bij de NOS. Ook werkte hij vanaf het seizoen 2005/2006 mee aan de programma's Voetbal Insite en verzorgde hij analyses bij RTL 7 van de live-eredivisiewedstrijden op vrijdagavond. Tevens was hij lange tijd voetbal-analyticus bij de voetbalzender SPORT 1 en - sinds 2008 - bij Eredivisie Live.

Bij het Algemeen Dagblad is hij op dit moment (2023) nog steeds werkzaam als columnist. Ook was hij regelmatig analist bij Ziggo Sport.

Privé

Wim van Hanegem is van 1963 tot 1984 getrouwd geweest met Truus. Willem en Truus leken samen een droomkoppel. In 1984 leerde Van Hanegem de dertien jaar jongere fotografe en voormalige fotomodel Marianna Beun kennen. Het was liefde op het eerste gezicht en een scheiding van Truus volgde. Via een rechtszaak werd bepaald dat Willem's opgebouwde vermogen grotendeels naar Truus ging. Samen met Marianna ging hij verder en werden er twee kinderen geboren. Het paar is woonachtig in Overveen. Zijn zoon Willem jr. maakt deel uit van het bekende dj-duo W&W. Van Hanegem's zeventigste verjaardag werd in 2014 op grootse wijze gevierd in voetbalstadion De Kuip.

In januari 2018 werd bij Van Hanegem prostaatkanker vastgesteld. Na meerdere behandelingen werd hij later genezen verklaard.

Auteur

Wim van Gorsel, 2015, herz. 2021 en 2023.

Bronnen

Literatuur

Sites

Overig

Literatuur

Noten