Baardvleermuis (myotis Mystacinus): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| (2 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand:Baardvleermuis1.jpg|thumb|right|200px|Baardvleermuis. Bron: Wikimedia Commons]] | |||
De baardvleermuis is een kleine vleermuissoort met een lichaamslengte van 32-48 mm, een spanwijdte van 190-225 mm en een gewidcht van 4-7 gram. Het oor is smal langwerpig met een grkromde punt. Het oordeksel, ook wel tragus genoemd, is smal en recht, reikt tot circa de helft van het oor is is een de top spits. De nam baardvleermuis verwijst naar de tastharen op de snuit die de vorm van een baard hebben. Snuit en oren zijn donkerbruintot zwart, de voeten zijn klein, de rug is bruin en de buik is vuil wit. Afhankelijk van de ouderdom van het dier varieert de kleur van de vacht. Baardvleermuizen lijken uiterlijk zeer sterk op de Brandst vleermuizen. Alleen in de hand is het verschil tussen biede soorten te zien. Op de batdetector is deze soort goed te horen. De piekfrequentie is rond de 45 kHz. Ze zijn echter op geluid zeer lastig te onderscheiden van andere vleermuissoorten van het geslacht Myotis. De Brands vleermuis is in Zeeland nog niet vastgesteld. | De baardvleermuis is een kleine vleermuissoort met een lichaamslengte van 32-48 mm, een spanwijdte van 190-225 mm en een gewidcht van 4-7 gram. Het oor is smal langwerpig met een grkromde punt. Het oordeksel, ook wel tragus genoemd, is smal en recht, reikt tot circa de helft van het oor is is een de top spits. De nam baardvleermuis verwijst naar de tastharen op de snuit die de vorm van een baard hebben. Snuit en oren zijn donkerbruintot zwart, de voeten zijn klein, de rug is bruin en de buik is vuil wit. Afhankelijk van de ouderdom van het dier varieert de kleur van de vacht. Baardvleermuizen lijken uiterlijk zeer sterk op de Brandst vleermuizen. Alleen in de hand is het verschil tussen biede soorten te zien. Op de batdetector is deze soort goed te horen. De piekfrequentie is rond de 45 kHz. Ze zijn echter op geluid zeer lastig te onderscheiden van andere vleermuissoorten van het geslacht Myotis. De Brands vleermuis is in Zeeland nog niet vastgesteld. | ||
==Literatuur== | ==Literatuur== | ||
*Bekker, J.P. e.a., 2010: ''Zoogdieren in Zeeland'', Fauna Zeelandica Deel 6, Zoogdierenwerkgroep Zeeland, Stichting Het Zeeuwse Landschap, blz. 74-75 | *Bekker, J.P. e.a., 2010: ''Zoogdieren in Zeeland'', Fauna Zeelandica Deel 6, Zoogdierenwerkgroep Zeeland, Stichting Het Zeeuwse Landschap, blz. 74-75. | ||
[[Categorie: Fauna]] | |||
Huidige versie van 6 dec 2024 om 08:26
De baardvleermuis is een kleine vleermuissoort met een lichaamslengte van 32-48 mm, een spanwijdte van 190-225 mm en een gewidcht van 4-7 gram. Het oor is smal langwerpig met een grkromde punt. Het oordeksel, ook wel tragus genoemd, is smal en recht, reikt tot circa de helft van het oor is is een de top spits. De nam baardvleermuis verwijst naar de tastharen op de snuit die de vorm van een baard hebben. Snuit en oren zijn donkerbruintot zwart, de voeten zijn klein, de rug is bruin en de buik is vuil wit. Afhankelijk van de ouderdom van het dier varieert de kleur van de vacht. Baardvleermuizen lijken uiterlijk zeer sterk op de Brandst vleermuizen. Alleen in de hand is het verschil tussen biede soorten te zien. Op de batdetector is deze soort goed te horen. De piekfrequentie is rond de 45 kHz. Ze zijn echter op geluid zeer lastig te onderscheiden van andere vleermuissoorten van het geslacht Myotis. De Brands vleermuis is in Zeeland nog niet vastgesteld.
Literatuur
- Bekker, J.P. e.a., 2010: Zoogdieren in Zeeland, Fauna Zeelandica Deel 6, Zoogdierenwerkgroep Zeeland, Stichting Het Zeeuwse Landschap, blz. 74-75.