Laksteeltje: verschil tussen versies

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Jacqueline (overleg | bijdragen)
k Jacqueline heeft pagina Laksteeltje (catapódium) hernoemd naar Laksteeltje
Jacqueline (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
 
(5 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{Infobox
{{Infobox
  | above      = Laksteeltje (catapódium)
  | above      = Laksteeltje  
}}
}}
[[Bestand:Laksteeltje.jpg|thumb|right300px|Laksteeltje, bron: Andres Moro, Wikimedia]]
==Laksteeltje (Catapódium marinum)==
Klein grasje van droge zandige plaatsen langs de kust. In 1927 op Texel voor het eerst in Nederland gevonden, sindsdien op nog enkele plaatsen. De belangrijkste groeiplaatsen liggen op de Zeeuwse en Zuid-hollandse eilanden. Onder andere bekend van de Verdronken Zwarte Polder (Zeeuws-Vlaanderen), de zeedijk nabij Westkapelle (Walcheren) en de Kwade Hoek (Goeree); verder ook van de Slufter op Texel en van Terschelling.


'''Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984'''
==Auteur==
-K.F. Vaas, herschreven A.M.M. van Haperen


==Literatuur==
* A. de Visser, Catapodium in Nederland. 164-168.
* A. de Visser, Catapodium op Walcheren, 61-68.


Klein grasje van droge zandige plaatsen langs de kust. In 1927 op Texel voor het eerst in Nederlana gevonden, sindsdien op nog enkele plaatsen. De belangrijkste groeiplaatsen liggen op de Zeeuwse en Zuidhollandse eilanden. O.a. bekend van de Verdronken Zwarte Polder (Z.Vl.), de zeedijk nabij Westkapelle (W.) en de Kwade Hoek (Goeree); verder ook van de Slufter op Texel en van Terschelling.
[[Category:Flora]]
 
 
AUTEUR
 
K.F. Vaas, herschreven A.M.M. van Haperen
 
 
LITERATUUR
 
A. de Visser, Catapodium in Nederland. 164-168. A. de Visser, Catapodium op Walcheren, 61-68.

Huidige versie van 14 sep 2022 om 08:42

Laksteeltje
Laksteeltje, bron: Andres Moro, Wikimedia

Laksteeltje (Catapódium marinum)

Klein grasje van droge zandige plaatsen langs de kust. In 1927 op Texel voor het eerst in Nederland gevonden, sindsdien op nog enkele plaatsen. De belangrijkste groeiplaatsen liggen op de Zeeuwse en Zuid-hollandse eilanden. Onder andere bekend van de Verdronken Zwarte Polder (Zeeuws-Vlaanderen), de zeedijk nabij Westkapelle (Walcheren) en de Kwade Hoek (Goeree); verder ook van de Slufter op Texel en van Terschelling.

Auteur

-K.F. Vaas, herschreven A.M.M. van Haperen

Literatuur

  • A. de Visser, Catapodium in Nederland. 164-168.
  • A. de Visser, Catapodium op Walcheren, 61-68.