Piet de Visser: verschil tussen versies

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
← Oudere bewerking
Wim van Gorsel (overleg | bijdragen)
bots
20.868 bewerkingen
W. van Gorsel (overleg | bijdragen)
7.103 bewerkingen
Geen bewerkingssamenvatting
 
(86 tussenliggende versies door 6 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{Infobox
{{InfoboxPersoon
| above = Piet de Visser
| afbeelding = [[Bestand:Piet de Visser1.jpg|150px]]
(Oost-Souburg 23 september 1934)
| naam = Piet de Visser
profvoetballer
| onderschrift = Bron: [http://www.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1980-04-23/edition/0/page/15 Krantenbank Zeeland, PZC, 23 april 1980, pag. 15.]
| geboortedatum = [[23 september]] [[1934]]
| geboorteplaats = [[Oost-Souburg]]
| overlijdensdatum =
| overlijdensplaats =
| beroep = profvoetballer, trainer en scout
}}
}}
Piet de Visser is een vroegere Nederlandse voetbaltrainer en scout, afkomstig uit Groot-Abeele, nabij Oost-Souburg.


[[File:PietDeVisser.jpg|thumb|240px|Piet de Visser, 2006 (bron: PSV press and communication department, fotograaf onbekend)]]
==Trainerscarrière==
 
De Visser komt als voetballer uit voor De Zeeuwen, RCH en Zeeland Sport.
{{Infobox voetballer
[[Bestand:Piet de Visser (Krantenbank Zeeland - ZB).jpg|thumb|250px|left|Piet de Visser als voetballer voor De Zeeuwen, Bron: [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1954-10-19/edition/0/page/7 Krantenbank Zeeland, Prov. Zeeuwse Courant, 19 okt. 1954, pag. 7.]]]
| spelernaam                  = Piet de Visser
| volledigenaam              =
| bijnaam                    =
| afbeelding                  = PietDeVisser.jpg
| onderschrift                =
| afbeeldingbreedte          =
| geboortedatum              = [[23 september]] [[1934]]
| geboortestad                = [[Oost-Souburg]]
| geboorteland                = [[Nederland]]
| overlijddatum              =
| stadvanoverlijden          =
| landvanoverlijden          =
| lengte                      =
| gewicht                    =
| been                        =
| huidigeclub                =
| rugnummer                  =
| positie                    =
| functie                    = Scout / Adviseur
| huidigeclubfunctie          = [[Chelsea FC]]
| contracttot                =
| jeugdjaren                  =
| jeugdteams                  =
| seizoen                    =
| club                        =
| wedstr(goals)              =
| interlandjaren              =
| interlandteam              =
| interlandwedstrijden(goals) =
| trainersjaren              = 1957-1963<br />1964-1966<br />1966-1969<br />1969-1971<br />1971-1974<br />1974-1976<br />1976-1977<br />1978-1980<br />1980-1983<br />1983-1985<br />1985-1990<br />1991<br />1992<br />1995-2008<br />2005-
| getraindeclubs              = [[Sparta Rotterdam|Sparta]] (assistent)<br />[[D.F.C.]]<br />[[Telstar (voetbalclub)|Telstar]]<br />[[D.F.C.]]<br />[[Vbv De Graafschap|De Graafschap]]<br />[[N.E.C.]]<br />[[Racing White Daring Molenbeek|RWDM]]<br />[[FC Den Haag]]<br />[[Roda JC]]<br />[[AZ (voetbalclub)|AZ]]<br />[[Willem II (voetbalclub)|Willem II]]<br />[[Willem II (voetbalclub)|Willem II]]<br />[[NAC Breda]]<br />[[PSV (voetbalclub)|PSV]] (scout)<br />[[Chelsea FC]] (scout / adviseur)
| erelijstjaren              =
| erelijst                    =
| clubupdate                  =
| landupdate                  =
}}
'''Piet de Visser''' is een voormalig Nederlands voetbaltrainer en scout. Sinds 2005 is hij als scout werkzaam bij de Engelse topclub Chelsea FC.


Tijdens zijn trainerscarrière stond De Visser bekend als een bevlogen en praatgrage coach. Als scout groeide hij uit tot een kenner van het Braziliaanse en Afrikaanse voetbal.
====Sparta, DFC en Telstar====
Vanaf zijn 23e stort Piet de Visser zich op zijn trainerschap. In 1957 wordt hij jeugd- en hulptrainer bij Sparta in Rotterdam. Hier blijft hij tot 1964, waarna hij bij het Dordtse DFC aan de slag gaat als hoofdtrainer. Met deze ploeg behaalt hij in 1966 het kampioenschap in de (dan nog bestaande) tweede divisie B.  


==Trainerscarrière==
Na zijn periode bij DFC wordt De Visser in 1966 trainer bij Telstar uit IJmuiden. Hier blijft hij drie jaar en weet de club naar de middenmoot van de eredivisie te brengen. In 1969 gaat Piet de Visser opnieuw aan de slag bij DFC, dat dan inmiddels de eerste divisie heeft bereikt.
[[Bestand:Piet de Visser (1966).jpg|left|thumb|240px|Piet de Visser als trainer van Telstar, 1966 (bron: Wikimedia Commons, fotograaf: onbekend)]]


De Visser kwam als voetballer uit voor De Zeeuwen, RCH en Zeeland Sport. Het duurde niet lang alvorens hij zich volledig concentreerde op zijn trainerscarrière. Op 23-jarige leeftijd ging hij aan de slag bij Sparta Rotterdam, waar hij jeugd- en hulptrainer werd. Midden jaren '60 werd De Visser hoofdcoach van D.F.C. uit Dordrecht. Met die semiprofclub werd hij in 1966 kampioen in afdeling B van de tweede divisie.
====De Graafschap en NEC====
Zijn tweede periode bij DFC duurt tot 1971, waarna hij overstapt naar De Graafschap. Met deze club - met talentvolle spelers als Guus Hiddink, Gerrie Deijkers en Oeki Hoekema - promoveert hij in 1973 naar de eredivisie.


Nadien stapte hij over naar eredivisionist Telstar, dat net jeugdtalent Ruud Geels naar Feyenoord had zien vertrekken. De Visser kende geen succesvol begin bij de club uit Velsen-IJmuiden. In 1967 ontsnapte Telstar ternauwernood aan de degradatie. Nadien loodste De Visser het team naar de middenmoot. Na drie seizoenen keerde hij terug naar zijn vorige werkgever, die inmiddels naar de eerste divisie was gestegen.
De Visser blijft drie jaar in Doetinchem. Van 1974 tot 1976 is hij trainer van NEC, dat dan weer in de eerste divisie speelt. Binnen een jaar loodst hij de club terug naar de eredivisie via een kampioenschap in 1975.<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1975-05-12/edition/0/page/11 Krantenbank Zeeland, 'Piet de Visser bracht NEC weer in eredivisie', in: PZC, 12 mei 1975, pag. 11.]</ref> Vervolgens werd NEC onder De Visser in 1976 zevende in de eredivisie.


In 1971 verliet hij D.F.C. een tweede keer. De Visser belandde bij reeksgenoot De Graafschap, waar hij talentvolle spelers als Guus Hiddink, Gerrie Deijkers, Martin Haar en Oeki Hoekema onder zijn hoede kreeg. Onder leiding van De Visser promoveerde de club in 1973 voor het eerst naar de eredivisie.
====Naar België====
Na zijn periode bij NEC kiest De Visser voor een Belgische club, RWDM uit Brussel, dat een jaar eerder nog kampioen van België is geworden. Bij RWDM werkt hij met goede spelers als Kresten Bjerre, Nico de Bree, Willy Wellens, Johan Boskamp en Morten Olsen. Met deze ploeg wordt hij 4e en bereikt de halve finale van de UEFA Cup (voorloper Europa League).


Na drie succesvolle jaren ruilde hij De Graafschap in voor N.E.C. uit Nijmegen, dat net naar de eerste divisie was gedegradeerd. Met spelers als Janusz Kowalik en Jan Peters knokte N.E.C. zich meteen terug naar de eredivisie. De club uit Nijmegen werd in 1975 kampioen in de eerste divisie. Het eerste seizoen na de promotie werd N.E.C. zevende in de competitie. Nadien zakte het team opnieuw weg.
De Visser blijft trainer van RWDM tot november 1977. Na een nederlaag tegen Brugge volgt ontslag.<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1977-11-26/edition/0/page/15 Krantenbank Zeeland, 'RWDM ontslaat trainer De Visser vroegtijdig', in: PZC, 26 november 1977, pag. 15.]</ref>


In 1976 verhuisde Piet de Visser voor het eerst naar het buitenland. De Visser volgde trainer Felix Week op bij het Belgische RWDM, dat een jaar eerder kampioen was geworden. Bij de Brusselse club werkte De Visser samen met onder meer Johan Boskamp, Nico de Bree, Willy Wellens, Morten Olsen en Kresten Bjerre. Onder zijn leiding werd de club vierde in de competitie en bereikte het de halve finale van de UEFA Cup (voorloper Europa League). RWDM schakelde onderweg onder meer FC Schalke 04 en Feyenoord uit, maar moest in de halve finale zijn meerdere erkennen in het Spaanse Athletic Bilbao. In november 1977, na een zware nederlaag in de topper tegen Club Brugge, werd De Visser bij RWDM ontslagen.
====FC Den Haag en AZ====
Piet de Visser keert daarna terug naar Nederland en wordt in 1978 coach van FC Den Haag. In zijn eerste seizoen eindigden de Hagenaars, die in die dagen kunnen rekenen op Lex Schoenmaker, Henk van Leeuwen en Jos Jonker, op de zevende plaats. Na twee jaar Den Haag gaat De Visser aan de slag bij Roda JC uit Kerkrade, dat hij na drie seizoenen opnieuw doet aansluiten bij de Nederlandse subtop. In 1983 verkast hij vervolgens naar AZ uit Alkmaar, dat hij meteen naar een zesde plaatste leidt. Na mindere prestaties krijgt De Visser (opnieuw) zijn ontslag.


[[Bestand:Piet de Visser (1977).jpg|thumb|240px|Piet de Visser als coach van RWDM, 1977 (Bron: Wikimedia Commons, fotograaf: onbekend)]]
====Willem II====
In 1985 gaat De Visser aan de slag bij Willem II, dat hij binnen twee jaar terug brengt naar de eredivisie. Daarna behaalt hij een zeer fraaie vierde plaats. Hij blijft vijf jaar in Tilburg. Daarna volgt zijn assistent (en mede-Zeeuw) [[Adrie Koster]] hem op. Als deze kort daarna bij Roda JC aan de slag gaat Piet de Visser opnieuw bij de Tilburgers aan de slag. Daar wordt hij in oktober 1991 opgevolgd door Jan Reker.


Piet de Visser keerde daarna terug naar Nederland en werd in 1978 coach van FC Den Haag. In zijn eerste seizoen eindigden de Hagenaars, die in die dagen konden rekenen op Lex Schoenmaker, Henk van Leeuwen en Jos Jonker, op de zevende plaats. Na twee jaar Den Haag ging De Visser aan de slag bij Roda JC uit Kerkrade, dat hij na drie seizoenen opnieuw deed aansluiten bij de Nederlandse subtop. In 1983 verkaste hij vervolgens naar AZ uit Alkmaar, dat hij meteen naar een zesde plaatste leidde. Toen de club het volgende seizoen wegzakte, kreeg De Visser zijn ontslag.
====Einde bij NAC====
In 1992 wordt Piet de Visser trainer van NAC Breda. Vanwege hartklachten levert hij in december 1992 echter zijn contract in. Daarmee besluit de 58-jarige een punt te zetten achter zijn carrière als trainer.<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1992-12-24/edition/0/page/21 Krantenbank Zeeland, 'Er gebeuren wel ergere dingen', in: PZC, 24 december 1992, pag. 21.]</ref>


Voor de rest van de jaren '80 was De Visser actief bij Willem II. De club was in 1984 naar de eerste divisie gedegradeerd en hoopte met De Visser terug te keren naar de eredivisie. In zijn eerste seizoen eindigde de club als vijfde, een jaar later werd Willem II tweede. De Tricolores mochten daardoor terug naar de hoogste afdeling. Het eerste seizoen na de promotie wist Willem II meteen te stunten. Onder leiding van De Visser werd de club vierde in de competitie en greep het in de nacompetitie net naast Europees voetbal. In 1990 gaf De Visser de fakkel door aan zijn assistent, protegé en provinciegenoot [[Adrie Koster]]. Toen die in de zomer van 1991 naar Roda JC verkaste, werd De Visser opnieuw zelf hoofdcoach van de Tricolores. In oktober 1991 werd hij opgevolgd door Jan Reker.
Piet de Visser ontving in 2005 kreeg voor zijn hele carrière de Rinus Michels-oeuvreprijs.


Een seizoen later werd De Visser trainer van NAC Breda, maar daar moest hij in oktober 1992 wegens hartklachten mee ophouden. De inmiddels 58-jarige De Visser zette een punt achter zijn trainerscarrière.
==Scout==
Nadat Piet de Visser is gestopt als trainer gaat hij in de voetbalwereld verder als (internationaal) scout. Hij reist vooral veel door Afrika en Zuid-Amerika, om jonge talenten te ontdekken. Zo weet hij de jonge Leonardo Victor Santiago (voetbalnaam: Leonard) op elfjarige leeftijd bij Feyenoord onder te brengen. Leonardo blijkt een mega-talent en haalt op zeventienjarige leeftijd het eerste elftal.


In 2005 kreeg hij voor zijn volledige carrière de Rinus Michels-oeuvreprijs.
Door zijn activiteiten in verre landen krijgt Piet de Visser onder sommigen ook de reputatie van 'kinderlokker.' Een aantijging die hij zelf altijd streng heeft ontkend.<ref>[http://dittyeimers.nl/artikelen/interviews/7-de-wereld-van-voetbalscout-piet-de-visser De wereld van voetbalscout Piet de Visser] DittyEimers.nl, september 2005</ref>


==Scout==
Vanaf 1995 is Piet de Visser werkzaam als hoofdscout voor PSV. Dit duurt tot 2008, tot hij een conflict krijgt met Jan Reker. Als scout voor PSV ontdekt hij onder andere keeper Gomes en aanvaller Mateja Kežman.
Na zijn trainerschap in Breda ging De Visser in heel de wereld, maar vooral in Afrika en Brazilië, op zoek naar jonge talenten. In eigen land werd zijn neus voor talent niet altijd erkend. Toen hij de 11-jarige Leonardo Vitor Santiago (voetbalnaam: Leonardo) in 1995 naar Feyenoord loodste, kreeg hij tot zijn grote ergernis de reputatie "een kinderlokker" te zijn.<ref>[http://dittyeimers.nl/artikelen/interviews/7-de-wereld-van-voetbalscout-piet-de-visser De wereld van voetbalscout Piet de Visser] DittyEimers.nl, september 2005</ref>


Midden jaren '90 werd De Visser als scout binnengehaald bij PSV. De oud-voetbalcoach werd hoofd van de scoutingafdeling en was verantwoordelijk voor het ontdekken van onder meer keeper Gomes, Alex en Mateja Kežman. In 2008 stapte hij op na een vertrouwensbreuk met toenmalig PSV-directeur Jan Reker.
Vanaf 2005 is de Visser ook werkzaam bij de zeer kapitaalkrachtige club van Roman Abramovitsj, FC Chelsea. Hij bouwt daar een sterke band op met Abramovitsj. Tot op de dag van vandaag verricht Piet de Visser nog scoutingwerkzaamheden voor FC Chelsea.


In 2005 werd De Visser als scout en adviseur in dienst genomen bij de Engelse topclub FC Chelsea, waar twee jaar eerder Roman Abramovitsj voorzitter was geworden. De Visser werd een vertrouwenspersoon van Abramovitsj.
[[Bestand:Piet de Visser4.jpg|right|thumb|200px|Piet de Visser (2011) Bron: [http://www.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/2011-05-20/edition/null/page/83 Krantenbank Zeeland, PZC, 20 mei 2011, pag. 83.]]]


==Privéleven==
==Privéleven==
De Visser heeft vijf overbruggingsoperaties achter de rug en heeft in het verleden tumors laten verwijderen uit zijn maag, slokdarm en lies. Hij woont in Oisterwijk.
Piet de Visser heeft na zijn trainerschap zwaar geleden onder een broze gezondheid. Op verschillende plaatsen in zijn lichaam is kanker vastgesteld, maar steeds weer wist hij het te overleven - onder andere via operaties. Al lange tijd leeft hij op astronautenvoedsel, maar het lijkt zijn goede humeur nooit in de weg te staan. Piet de Visser is woonachtig in Oisterwijk.


==Erelijst==
==Erelijst als trainer==
[[Bestand:Piet de Visser (1975).jpg|right|thumb|300px|Piet de Visser wordt op handen gedragen door de spelers van N.E.C., 1975. (Bron: Wikimedia Commons, fotograaf: onbekend)]]
'''D.F.C.'''
'''D.F.C.'''
:  Kampioen in tweede divisie B: 1965
:  Kampioen in tweede divisie B: 1965
Regel 101: Regel 74:
:  Rinus Michels Award (oeuvreprijs): 2005
:  Rinus Michels Award (oeuvreprijs): 2005


== Zie ook ==
== Auteur ==
{{Appendix}}
Wim van Gorsel, 2015
 
{{DEFAULTSORT:Visser, Piet de}}


==Auteur==
== Bronnen ==
Wim van Gorsel, 2015
===Sites===
*[https://krantenbankzeeland.nl/search Krantenbank Zeeland]
*[http://dittyeimers.nl/artikelen/interviews/7-de-wereld-van-voetbalscout-piet-de-visser Dittyeimers.nl]
==Literatuur ==
*[http://zoeken.zeeuwsebibliotheek.nl/?itemid=|universal/sru|http://data.bibliotheek.nl/ggc/ppn/392051044 Willem Vissers, ''Piet de Visser; voetbal als medicijn'', 224 pagina's, (Uitgegeven door VI Boeken, Gouda in 2015)]


== Bron ==
== Noten ==
[http://nl.wikipedia.org/wiki/Piet_de_Visser Wikipedia Piet de Visser]
<references/>


[[Categorie: Sport]]
[[Categorie: Sport]]
Regel 116: Regel 91:
[[Categorie: persoon]]
[[Categorie: persoon]]
[[Categorie: Zeeuwen]]
[[Categorie: Zeeuwen]]
{{DEFAULTSORT:Visser, Piet de}}

Huidige versie van 15 jul 2021 om 07:35

Piet de Visser

Geboren 23 september 1934 Oost-Souburg
Beroep profvoetballer, trainer en scout

Piet de Visser is een vroegere Nederlandse voetbaltrainer en scout, afkomstig uit Groot-Abeele, nabij Oost-Souburg.

Trainerscarrière

De Visser komt als voetballer uit voor De Zeeuwen, RCH en Zeeland Sport.

Piet de Visser als voetballer voor De Zeeuwen, Bron: Krantenbank Zeeland, Prov. Zeeuwse Courant, 19 okt. 1954, pag. 7.

Sparta, DFC en Telstar

Vanaf zijn 23e stort Piet de Visser zich op zijn trainerschap. In 1957 wordt hij jeugd- en hulptrainer bij Sparta in Rotterdam. Hier blijft hij tot 1964, waarna hij bij het Dordtse DFC aan de slag gaat als hoofdtrainer. Met deze ploeg behaalt hij in 1966 het kampioenschap in de (dan nog bestaande) tweede divisie B.

Na zijn periode bij DFC wordt De Visser in 1966 trainer bij Telstar uit IJmuiden. Hier blijft hij drie jaar en weet de club naar de middenmoot van de eredivisie te brengen. In 1969 gaat Piet de Visser opnieuw aan de slag bij DFC, dat dan inmiddels de eerste divisie heeft bereikt.

De Graafschap en NEC

Zijn tweede periode bij DFC duurt tot 1971, waarna hij overstapt naar De Graafschap. Met deze club - met talentvolle spelers als Guus Hiddink, Gerrie Deijkers en Oeki Hoekema - promoveert hij in 1973 naar de eredivisie.

De Visser blijft drie jaar in Doetinchem. Van 1974 tot 1976 is hij trainer van NEC, dat dan weer in de eerste divisie speelt. Binnen een jaar loodst hij de club terug naar de eredivisie via een kampioenschap in 1975.[1] Vervolgens werd NEC onder De Visser in 1976 zevende in de eredivisie.

Naar België

Na zijn periode bij NEC kiest De Visser voor een Belgische club, RWDM uit Brussel, dat een jaar eerder nog kampioen van België is geworden. Bij RWDM werkt hij met goede spelers als Kresten Bjerre, Nico de Bree, Willy Wellens, Johan Boskamp en Morten Olsen. Met deze ploeg wordt hij 4e en bereikt de halve finale van de UEFA Cup (voorloper Europa League).

De Visser blijft trainer van RWDM tot november 1977. Na een nederlaag tegen Brugge volgt ontslag.[2]

FC Den Haag en AZ

Piet de Visser keert daarna terug naar Nederland en wordt in 1978 coach van FC Den Haag. In zijn eerste seizoen eindigden de Hagenaars, die in die dagen kunnen rekenen op Lex Schoenmaker, Henk van Leeuwen en Jos Jonker, op de zevende plaats. Na twee jaar Den Haag gaat De Visser aan de slag bij Roda JC uit Kerkrade, dat hij na drie seizoenen opnieuw doet aansluiten bij de Nederlandse subtop. In 1983 verkast hij vervolgens naar AZ uit Alkmaar, dat hij meteen naar een zesde plaatste leidt. Na mindere prestaties krijgt De Visser (opnieuw) zijn ontslag.

Willem II

In 1985 gaat De Visser aan de slag bij Willem II, dat hij binnen twee jaar terug brengt naar de eredivisie. Daarna behaalt hij een zeer fraaie vierde plaats. Hij blijft vijf jaar in Tilburg. Daarna volgt zijn assistent (en mede-Zeeuw) Adrie Koster hem op. Als deze kort daarna bij Roda JC aan de slag gaat Piet de Visser opnieuw bij de Tilburgers aan de slag. Daar wordt hij in oktober 1991 opgevolgd door Jan Reker.

Einde bij NAC

In 1992 wordt Piet de Visser trainer van NAC Breda. Vanwege hartklachten levert hij in december 1992 echter zijn contract in. Daarmee besluit de 58-jarige een punt te zetten achter zijn carrière als trainer.[3]

Piet de Visser ontving in 2005 kreeg voor zijn hele carrière de Rinus Michels-oeuvreprijs.

Scout

Nadat Piet de Visser is gestopt als trainer gaat hij in de voetbalwereld verder als (internationaal) scout. Hij reist vooral veel door Afrika en Zuid-Amerika, om jonge talenten te ontdekken. Zo weet hij de jonge Leonardo Victor Santiago (voetbalnaam: Leonard) op elfjarige leeftijd bij Feyenoord onder te brengen. Leonardo blijkt een mega-talent en haalt op zeventienjarige leeftijd het eerste elftal.

Door zijn activiteiten in verre landen krijgt Piet de Visser onder sommigen ook de reputatie van 'kinderlokker.' Een aantijging die hij zelf altijd streng heeft ontkend.[4]

Vanaf 1995 is Piet de Visser werkzaam als hoofdscout voor PSV. Dit duurt tot 2008, tot hij een conflict krijgt met Jan Reker. Als scout voor PSV ontdekt hij onder andere keeper Gomes en aanvaller Mateja Kežman.

Vanaf 2005 is de Visser ook werkzaam bij de zeer kapitaalkrachtige club van Roman Abramovitsj, FC Chelsea. Hij bouwt daar een sterke band op met Abramovitsj. Tot op de dag van vandaag verricht Piet de Visser nog scoutingwerkzaamheden voor FC Chelsea.

Piet de Visser (2011) Bron: Krantenbank Zeeland, PZC, 20 mei 2011, pag. 83.

Privéleven

Piet de Visser heeft na zijn trainerschap zwaar geleden onder een broze gezondheid. Op verschillende plaatsen in zijn lichaam is kanker vastgesteld, maar steeds weer wist hij het te overleven - onder andere via operaties. Al lange tijd leeft hij op astronautenvoedsel, maar het lijkt zijn goede humeur nooit in de weg te staan. Piet de Visser is woonachtig in Oisterwijk.

Erelijst als trainer

D.F.C.

Kampioen in tweede divisie B: 1965

De Graafschap

Winnaar nacompetitie eerste divisie: 1973

N.E.C.

Kampioen eerste divisie: 1975

RWDM

Halve finale UEFA Cup: 1977

Willem II

Tweede plaats eerste divisie: 1987

Individueel

Rinus Michels Award (oeuvreprijs): 2005

Auteur

Wim van Gorsel, 2015

Bronnen

Sites

Literatuur

Noten

  1. ↑ Krantenbank Zeeland, 'Piet de Visser bracht NEC weer in eredivisie', in: PZC, 12 mei 1975, pag. 11.
  2. ↑ Krantenbank Zeeland, 'RWDM ontslaat trainer De Visser vroegtijdig', in: PZC, 26 november 1977, pag. 15.
  3. ↑ Krantenbank Zeeland, 'Er gebeuren wel ergere dingen', in: PZC, 24 december 1992, pag. 21.
  4. ↑ De wereld van voetbalscout Piet de Visser DittyEimers.nl, september 2005


Overgenomen van "https://www.encyclopedievanzeeland.nl/index.php?title=Piet_de_Visser&oldid=75556"