Deborah Gravenstijn: verschil tussen versies

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
← Oudere bewerking
Wim van Gorsel (overleg | bijdragen)
bots
20.894 bewerkingen
Geen bewerkingssamenvatting
Wim van Gorsel (overleg | bijdragen)
bots
20.894 bewerkingen
 
(64 tussenliggende versies door 5 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{Infobox
{{InfoboxPersoon
| above = Deborah Gravenstijn  
| afbeelding = [[Bestand:Deborah Gravenstijn0.jpg|250px]]
(Tholen 20 augustus 1974)
| naam = Deborah Gravenstijn
judoka
| onderschrift = Deborah Gravenstijn, foto: Wikimedia Commons
| geboortedatum = [[20 augustus]] [[1974]]
| geboorteplaats = [[St. Maartensdijk]]
| overlijdensdatum =
| overlijdensplaats =
| beroep = judoka
| VIAF =
}}
}}
Diborah Monick Olga (Deborah) Gravenstijn is een voormalig Nederlandse judoka, afkomstig uit Tholen.
==Biografie==
Deborah Gravenstijn is bij de jeugd aangesloten bij judoschool De Rooij uit Goirle. Als jong judoka wint ze al diverse (regionale) toernooien. Vanaf haar 18de doet Deborah Gravenstijn ook nationaal mee om de titels. Internationaal boekt ze voor het eerst succes door de winst van de Europese titel bij de junioren tot 61 kg (1992). In haar latere carrière boekt zij grote successen met drie bronzen medailles op de EK's van 1998, 1999<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1999-05-22/edition/null/page/21 Krantenbank Zeeland, 'Inspanningen judoka Gravenstijn beloond', in: PZC, 22 mei 1999, pag. 21.]</ref> en in het jaar 2000 (tot 57 kg). Op de Olympische Spelen van 2000 in Sydney behaalt ze in de klasse tot 52 kg een vijfde plaats.


[[File:Deborah Gravenstijn (2008-08-25).jpg|thumb|240px|Deborah Gravenstijn, 2009. (Bron: Wikimedia Commons, foto: Mc Smith)]]
Na de Olympische Spelen van Sydney wint ze in 2001 tweemaal (EK Parijs en WK München) zilver in de klasse tot 52 kg<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/2001-05-21/edition/null/page/19 Krantenbank Zeeland, 'Gravenstijn piekt na klucht', in: PZC, 21 mei 2001, pag. 19.]</ref> Op de Olympische Spelen van 2004 (Athene) behaalt ze een bronzen plak.


{{Infobox sporter
Het EK 2005 (Rotterdam) draait uit op een teleurstelling. Ze wordt (als favoriete) voortijdig uitgeschakeld. Door een blessure mist ze dat jaar ook het WK in Caïro.
| afbeelding        = Deborah Gravenstijn (2008-08-25).jpg
| onderschrift      =
| naam              = Dibora Monick Olga Gravenstijn
| bijnaam          =
| geboortedatum    = [[20 augustus]] [[1974]]
| geboorteplaats    = [[Tholen (stad)|Tholen]]
| overlijdensdatum  =
| overlijdensplaats =
| lengte            = 1,63m
| gewicht          = 57kg
| discipline        = [[Judo]]
| trainer          = [[Jan de Rooij (judotrainer)|Jan de Rooij]]
| 1etitel          =
| OS                = [[Judo op de Olympische Zomerspelen 2000|2000]]<br />[[Judo op de Olympische Zomerspelen 2004|2004]] - {{brons}}<br />[[Judo op de Olympische Zomerspelen 2008|2008]] - {{zilver}}
| graduatie        = 6e dan


| Extra            =
Tijdens de Olympische Spelen 2008 in Peking is Gravenstijn opnieuw succesvol. Zij wint zilver in de klasse tot 57 kilo.<ref>[http://www.nu.nl/news/1695270/780/Gravenstijn_pakt_zilver_%28video%29.html Gravenstijn pakt zilver, NU.nl, 11 augustus 2008]</ref> Deborah Gravenstijn zegt in 2009 afscheid te willen nemen van de judosport. Dit zegt ze nadat ze in Rotterdam  kansloos heeft verloren van de Franse Morgane Ribout. "Zeg nooit nooit en ik ben nu natuurlijk ook heel teleurgesteld. Maar ik denk niet dat ik me nog voor een NK of zelfs EK kan opladen. Dan zou ik voor de Olympische Spelen gaan, maar die beginnen pas over bijna drie jaar. Dan ben ik al bijna 38 jaar."<ref>[http://www.jbn-zuidnederland.nl/judo/nieuws/134/nieuws134.htm 'Het is mooi geweest'(Judo Bond Nederland: District Zuid Nederland, 27 augustus 2009)]</ref>
}}
 
'''Dibora Monick Olga (Deborah) Gravenstijn''' is een voormalig Nederlandse judoka. In 1992 breekt ze als judoka internationaal door met de winst van de Europese Juniorentitel in de klasse tot 61 kg. Hoogtepunten zijn onder meer de drie bronzen medailles op de EK's van 1998, 1999 <ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1999-05-22/edition/null/page/21?query=Deborah%20Gravenstijn&period=1999&sort=relevance&f_periodicalcode%5B0%5D=pzc Inspanningen judoka Gravenstijn beloond, PZC 22 mei 1999]</ref> en 2000 in de klasse tot 57 kg. Op de Olympische Spelen van 2000 in Sydney komt ze in de klasse tot 52 kg niet verder dan een vijfde plaats.
==Belangrijkste prestaties==
[[Bestand:Deborah Gravenstijn2.jpg|thumb|right|350px|Deborah Gravenstijn, Foto: Wikimedia Commons]]
{| class="wikitable"
! Jaar
! Toernooi
! Klassering
|-
| 1992  || EK junioren || 1e plaats 
|-
| 1998 || EK (tot 57 kg.) || 3e plaats
|-
| 1999 || EK (tot 57 kg.) || 3e plaats
|-
| 2000 || EK (tot 57 kg.) || 3e plaats
|-
| 2000 || OS (tot 52 kg.) || 5e plaats
|-
| 2001 || EK (tot 52 kg.) || 2e plaats
|-
| 2001 || WK (tot 52 kg.) || 2e plaats
|-
| 2004 || OS (tot 52 kg.) || 3e plaats  
|-
| 2008 || OS (tot 57 kg.) || 2e plaats
|}


In 2001 wint ze tweemaal zilver in de klasse tot 52 kg: op het EK in Parijs <ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/2001-05-21/edition/null/page/19?query=Deborah%20Gravenstijn&period=2001&sort=issuedate%20ascending&f_periodicalcode%5B0%5D=pzc Gravenstijn piekt na klucht, PZC 21 mei 2001]</ref> en op het WK in München. Tijdens de Olympische Zomerspelen 2004 in Athene veroverde ze een bronzen medaille.
==Na haar sportcarrière==
In januari 2010 stopt Gravenstijn met de Defensie Topsport Selectie. Deborah Gravenstijn was tijdens haar sportcarrière ook werkzaam als fysiotherapeute bij de Koninklijke Luchtmacht. Na haar ontslag bij Defensie gaat ze meer en meer als 'zelfstandige' verder en doet ze vele 'losse' klussen zoals: panellid van verscheidene tv programma’s ('Ik hou van Holland' of 'Mike en Thomas show'), radio-presentatrice (side-kick bij LUL, Ons Kluppie bij RTV Rijnmond), ambassadeur ('Right to Play', 'Rotterdam Topsport' en 'Sport Gratis') en is ze werkzaam als commercieel manager van 'Rotterdam Boxing'.


In mei 2005 wordt ze voortijdig uitgeschakeld op het EK in Rotterdam. Ze was een van de favorieten voor de titel. Wegens een blessure moest ze in september het WK in Caïro aan zich voorbij laten gaan.
Buiten deze klussen geeft Deborah ook regelmatig judo- en sportclinics, ook binnen bedrijven om verbondenheid, vitaliteit en teambuilding te stimuleren.


Tijdens de Olympische Zomerspelen 2008 in Peking won Gravenstijn zilver in de klasse -57. Ze verloor in de finale van de Italiaanse Giulia Quintavalle.<ref>[http://www.nu.nl/news/1695270/780/Gravenstijn_pakt_zilver_%28video%29.html Gravenstijn pakt zilver], NU.nl, 11 augustus 2008</ref> In augustus 2009 maakte ze bekend afscheid te nemen van de judosport. In Ahoy verloor ze kansloos tegen de Franse Morgane Ribout. "Zeg nooit nooit en ik ben nu natuurlijk ook heel teleurgesteld. Maar ik denk niet dat ik me nog voor een NK of zelfs EK kan opladen. Dan zou ik voor de Olympische Spelen gaan, maar die beginnen pas over bijna drie jaar. Dan ben ik al bijna 38 jaar." <ref>[http://www.jbn-zuidnederland.nl/judo/nieuws/134/nieuws134.htm Het is mooi geweest (Judo Bond Nederland: District Zuid Nederland, 27 augustus 2009)]</ref>
Op 19 maart 2016 treedt Gravenstijn tijdelijk terug als bestuurslid topsport van de Nederlandse judobond. Aanleiding daarvoor waren de onder andere persoonlijke aantijgingen aan haar adres.  


In januari 2010 verliet Gravenstijn ook de Defensie Topsport Selectie, maar bleef werkzaam bij de Koninklijke Luchtmacht als fysiotherapeut.
==Deborah Gravenstijn Classic==
In 2014 speelt ze mee in het televisieprogramma ''Ik Ben Een Ster, Haal Me Hier Uit!''.
Sinds 2017 wordt Deborah Gravenstijn in Rotterdam door de stichting Rotterdamse Sporticonen geëerd met een eigen evenement. De Deborah Gravenstijn Classic is een toernooi voor meisjes van vier tot en met twaalf jaar. In drie jaar tijd groeit het uit tot het grootste meisjes judotoernooi van Nederland. Het evenement staat in judoland bekend als het roze pakken-toernooi en trok in 2020 het maximale aantal van 750 meisjes uit binnen en buitenland. Voor aanvang van het toernooi krijgen kansarme kinderen in Rotterdam vier gratis clinics plus een judopak om op de dag van de Deborah Gravenstijn Classic als een 'echte' judoka mee te kunnen doen. Veel van de kinderen stromen op die manier door naar de clubs SV Hagendoorn en Kimaita.


==Auteur==
==Auteur==
Wim van Gorsel, 2015
Wim van Gorsel, 2015, herz. 2021


==Bronnen==
==Bronnen==
* [http://www.deborahgravenstijn.nl Persoonlijke website]
===Sites===
* [http://www.defensie.nl/defensietopsport/onze_sporters/deborah_gravenstijn Profiel op de website van Defensie]
*[http://www.deborahgravenstijn.nl Persoonlijke website Deborah Gravenstijn]
 
*[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/search?query=Deborah+Gravenstijn&period=1%2F1%2F1992-1%2F1%2F2011&submit=zoeken Krantenbank Zeeland, ''PZC, 1992-2010'']
 
*[http://www.nu.nl/ nu.nl]  
 
*[http://www.jbn-zuidnederland.nl/judo/nieuws/134/nieuws134.htm Judo Bond Nederland, ''30 augustus 2009'']


==Noten==
==Noten==
Regel 51: Regel 76:
[[Categorie: persoon]]
[[Categorie: persoon]]
[[Categorie: Zeeuwen]]
[[Categorie: Zeeuwen]]
{{DEFAULTSORT:Gravenstijn, Deborah}}

Huidige versie van 15 jun 2021 om 12:17

Deborah Gravenstijn

Deborah Gravenstijn, foto: Wikimedia Commons
Geboren 20 augustus 1974 St. Maartensdijk
Beroep judoka

Diborah Monick Olga (Deborah) Gravenstijn is een voormalig Nederlandse judoka, afkomstig uit Tholen.

Biografie

Deborah Gravenstijn is bij de jeugd aangesloten bij judoschool De Rooij uit Goirle. Als jong judoka wint ze al diverse (regionale) toernooien. Vanaf haar 18de doet Deborah Gravenstijn ook nationaal mee om de titels. Internationaal boekt ze voor het eerst succes door de winst van de Europese titel bij de junioren tot 61 kg (1992). In haar latere carrière boekt zij grote successen met drie bronzen medailles op de EK's van 1998, 1999[1] en in het jaar 2000 (tot 57 kg). Op de Olympische Spelen van 2000 in Sydney behaalt ze in de klasse tot 52 kg een vijfde plaats.

Na de Olympische Spelen van Sydney wint ze in 2001 tweemaal (EK Parijs en WK München) zilver in de klasse tot 52 kg[2] Op de Olympische Spelen van 2004 (Athene) behaalt ze een bronzen plak.

Het EK 2005 (Rotterdam) draait uit op een teleurstelling. Ze wordt (als favoriete) voortijdig uitgeschakeld. Door een blessure mist ze dat jaar ook het WK in Caïro.

Tijdens de Olympische Spelen 2008 in Peking is Gravenstijn opnieuw succesvol. Zij wint zilver in de klasse tot 57 kilo.[3] Deborah Gravenstijn zegt in 2009 afscheid te willen nemen van de judosport. Dit zegt ze nadat ze in Rotterdam kansloos heeft verloren van de Franse Morgane Ribout. "Zeg nooit nooit en ik ben nu natuurlijk ook heel teleurgesteld. Maar ik denk niet dat ik me nog voor een NK of zelfs EK kan opladen. Dan zou ik voor de Olympische Spelen gaan, maar die beginnen pas over bijna drie jaar. Dan ben ik al bijna 38 jaar."[4]

Belangrijkste prestaties

Deborah Gravenstijn, Foto: Wikimedia Commons
Jaar Toernooi Klassering
1992 EK junioren 1e plaats
1998 EK (tot 57 kg.) 3e plaats
1999 EK (tot 57 kg.) 3e plaats
2000 EK (tot 57 kg.) 3e plaats
2000 OS (tot 52 kg.) 5e plaats
2001 EK (tot 52 kg.) 2e plaats
2001 WK (tot 52 kg.) 2e plaats
2004 OS (tot 52 kg.) 3e plaats
2008 OS (tot 57 kg.) 2e plaats

Na haar sportcarrière

In januari 2010 stopt Gravenstijn met de Defensie Topsport Selectie. Deborah Gravenstijn was tijdens haar sportcarrière ook werkzaam als fysiotherapeute bij de Koninklijke Luchtmacht. Na haar ontslag bij Defensie gaat ze meer en meer als 'zelfstandige' verder en doet ze vele 'losse' klussen zoals: panellid van verscheidene tv programma’s ('Ik hou van Holland' of 'Mike en Thomas show'), radio-presentatrice (side-kick bij LUL, Ons Kluppie bij RTV Rijnmond), ambassadeur ('Right to Play', 'Rotterdam Topsport' en 'Sport Gratis') en is ze werkzaam als commercieel manager van 'Rotterdam Boxing'.

Buiten deze klussen geeft Deborah ook regelmatig judo- en sportclinics, ook binnen bedrijven om verbondenheid, vitaliteit en teambuilding te stimuleren.

Op 19 maart 2016 treedt Gravenstijn tijdelijk terug als bestuurslid topsport van de Nederlandse judobond. Aanleiding daarvoor waren de onder andere persoonlijke aantijgingen aan haar adres.

Deborah Gravenstijn Classic

Sinds 2017 wordt Deborah Gravenstijn in Rotterdam door de stichting Rotterdamse Sporticonen geëerd met een eigen evenement. De Deborah Gravenstijn Classic is een toernooi voor meisjes van vier tot en met twaalf jaar. In drie jaar tijd groeit het uit tot het grootste meisjes judotoernooi van Nederland. Het evenement staat in judoland bekend als het roze pakken-toernooi en trok in 2020 het maximale aantal van 750 meisjes uit binnen en buitenland. Voor aanvang van het toernooi krijgen kansarme kinderen in Rotterdam vier gratis clinics plus een judopak om op de dag van de Deborah Gravenstijn Classic als een 'echte' judoka mee te kunnen doen. Veel van de kinderen stromen op die manier door naar de clubs SV Hagendoorn en Kimaita.

Auteur

Wim van Gorsel, 2015, herz. 2021

Bronnen

Sites

Noten

  1. ↑ Krantenbank Zeeland, 'Inspanningen judoka Gravenstijn beloond', in: PZC, 22 mei 1999, pag. 21.
  2. ↑ Krantenbank Zeeland, 'Gravenstijn piekt na klucht', in: PZC, 21 mei 2001, pag. 19.
  3. ↑ Gravenstijn pakt zilver, NU.nl, 11 augustus 2008
  4. ↑ 'Het is mooi geweest'(Judo Bond Nederland: District Zuid Nederland, 27 augustus 2009)
Overgenomen van "https://www.encyclopedievanzeeland.nl/index.php?title=Deborah_Gravenstijn&oldid=73152"