Krommon (van Crommon): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| (6 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
1. [[Gerard Crommon]]. | ==Belangrijkste personen== | ||
2. Marinus, broer van de voorgaande. Vertegenwoordigde Zeeland in Den Haag als gedeputeerde ter Generaliteit en raakte daar verwikkeld in de intriges van Abraham van Wicquefort, een Nederlander die als gezant van de hertog van Brunswijk in diplomatenkringen verkeerde en zijn positie misbruikte door geheime staatsstukken naar Frankrijk en Engeland door te spelen. Wiquefort werd op 20 maart 1675 gearresteerd en onder zijn papieren vond men toen een schuldbekentenis van Martinus Krommon. Daarin verklaart Krommon dat Wiquefort zijn vrouw een zilveren 'toilette' ter waarde van 1477 gulden heeft geschonken voor door haar man bewezen diensten; dat hij dit geschenk echter niet wilde aanvaarden, maar ook zijn vrouw niet wilde ontrieven en daarom het bedrag 'te allen tijde' aan Wiquefort zou terugbetalen. De Hollandse afgevaardigden vonden dit maar een verdachte zaak en verzochten Zeeland Krommon wegens corruptie te vervolgen. Krommon werd deswege ter verantwoording geroepen, maar slaagde er in zich van alle blaam te zuiveren en kwam drie jaar later terug als lid van de Raad van State. | |||
[[Bestand:Krommon.jpg|thumb|right|300px| De gebroeders Krommon (of: Crommon) waren beiden secretaris van Goes. Tekening: gezicht op de stad, haven en Westerschans door C. Pronk, 1743. Kopergravure door J.C. Philips, Is. Tirion (ca. 1750). Bron: ZB, Beeldbank Zeeland, recordnr. 510]] | |||
1. [[Gerard Crommon]]. Mr. Gerard Crommon was de zoon van de Goese secretaris mr. Gerard Crommon. Hij werd op 12 december 1653 eveneens secretaris van Goes, later Gecommitteerde Raad ter Admiraliteit. Hij genoot bekendheid vanwege zijn dichtkunst. In 1665 woonde hij te Middelburg en bezat de buitenplaats Loverendale bij Domburg. Zijn broer mr. [[Marinus Crommon]], gedoopt te Goes 7 februari 1629, was van 18 augustus 1653 tot 1654 eveneens secretaris van Goes. | |||
2. [[Marinus Crommon]], broer van de voorgaande. Vertegenwoordigde Zeeland in Den Haag als gedeputeerde ter Generaliteit en raakte daar verwikkeld in de intriges van Abraham van Wicquefort, een Nederlander die als gezant van de hertog van Brunswijk in diplomatenkringen verkeerde en zijn positie misbruikte door geheime staatsstukken naar Frankrijk en Engeland door te spelen. Wiquefort werd op 20 maart 1675 gearresteerd en onder zijn papieren vond men toen een schuldbekentenis van Martinus Krommon. Daarin verklaart Krommon dat Wiquefort zijn vrouw een zilveren 'toilette' ter waarde van 1477 gulden heeft geschonken voor door haar man bewezen diensten; dat hij dit geschenk echter niet wilde aanvaarden, maar ook zijn vrouw niet wilde ontrieven en daarom het bedrag 'te allen tijde' aan Wiquefort zou terugbetalen. De Hollandse afgevaardigden vonden dit maar een verdachte zaak en verzochten Zeeland Krommon wegens corruptie te vervolgen. Krommon werd deswege ter verantwoording geroepen, maar slaagde er in zich van alle blaam te zuiveren en kwam drie jaar later terug als lid van de Raad van State. | |||
==Encyclopedie van Zeeland, 1982-1984== | ==Encyclopedie van Zeeland, 1982-1984== | ||
Huidige versie van 16 mrt 2021 om 10:19
Belangrijkste personen
1. Gerard Crommon. Mr. Gerard Crommon was de zoon van de Goese secretaris mr. Gerard Crommon. Hij werd op 12 december 1653 eveneens secretaris van Goes, later Gecommitteerde Raad ter Admiraliteit. Hij genoot bekendheid vanwege zijn dichtkunst. In 1665 woonde hij te Middelburg en bezat de buitenplaats Loverendale bij Domburg. Zijn broer mr. Marinus Crommon, gedoopt te Goes 7 februari 1629, was van 18 augustus 1653 tot 1654 eveneens secretaris van Goes.
2. Marinus Crommon, broer van de voorgaande. Vertegenwoordigde Zeeland in Den Haag als gedeputeerde ter Generaliteit en raakte daar verwikkeld in de intriges van Abraham van Wicquefort, een Nederlander die als gezant van de hertog van Brunswijk in diplomatenkringen verkeerde en zijn positie misbruikte door geheime staatsstukken naar Frankrijk en Engeland door te spelen. Wiquefort werd op 20 maart 1675 gearresteerd en onder zijn papieren vond men toen een schuldbekentenis van Martinus Krommon. Daarin verklaart Krommon dat Wiquefort zijn vrouw een zilveren 'toilette' ter waarde van 1477 gulden heeft geschonken voor door haar man bewezen diensten; dat hij dit geschenk echter niet wilde aanvaarden, maar ook zijn vrouw niet wilde ontrieven en daarom het bedrag 'te allen tijde' aan Wiquefort zou terugbetalen. De Hollandse afgevaardigden vonden dit maar een verdachte zaak en verzochten Zeeland Krommon wegens corruptie te vervolgen. Krommon werd deswege ter verantwoording geroepen, maar slaagde er in zich van alle blaam te zuiveren en kwam drie jaar later terug als lid van de Raad van State.
Encyclopedie van Zeeland, 1982-1984
Auteur
L. Hageman, herzien A.Teunis, gecontroleerd redactie 2013
Literatuur
- Nagtglas, Levensberichten.
- Wagenaar, Vaderlandse geschiedenis XIV.