Biesmak: verschil tussen versies
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| (Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 2: | Regel 2: | ||
| above = Biesmak | | above = Biesmak | ||
}} | }} | ||
[[Bestand:biesmak_zda16aug1948pag3.jpg|thumb|300px| | [[Bestand:biesmak_zda16aug1948pag3.jpg|thumb|300px|left|Artikel over biesmak in Zeeuwsch Dagblad, 16 augustus 1948, pag. 3, bron: [http://www.krantenbankzeeland.nl]]] | ||
Bijnaam. Letterlijk: bijvoegsel. In verschillende delen van Zeeland, in het bijzonder op Walcheren, het woord voor de bijnaam die men aan een mededorpeling gaf. Het grote aantal dorpsbewoners dat dezelfde familienaam en dikwijls ook dezelfde voornaam droeg, maakte dit gebruik noodzakelijk. De biesmak werd veelal ontleend aan een bijnaam uit de kinder- of schooltijd, aan een eigenschap of aan een voorval uit het leven van de drager. De persoonlijke biesmak ging dikwijls over op de kinderen van de drager, zelfs tot in de tweede en derde generatie. | Bijnaam. Letterlijk: bijvoegsel. In verschillende delen van Zeeland, in het bijzonder op Walcheren, het woord voor de bijnaam die men aan een mededorpeling gaf. Het grote aantal dorpsbewoners dat dezelfde familienaam en dikwijls ook dezelfde voornaam droeg, maakte dit gebruik noodzakelijk. De biesmak werd veelal ontleend aan een bijnaam uit de kinder- of schooltijd, aan een eigenschap of aan een voorval uit het leven van de drager. De persoonlijke biesmak ging dikwijls over op de kinderen van de drager, zelfs tot in de tweede en derde generatie. | ||
| Regel 14: | Regel 14: | ||
{{GoToOriginal}} | {{GoToOriginal}} | ||
[[category:letterkunde]] | [[category:letterkunde]] | ||
[[category:volkskunde]] | [[category:volkskunde]] | ||
Versie van 29 nov 2024 08:52
| Biesmak |
|---|
Bijnaam. Letterlijk: bijvoegsel. In verschillende delen van Zeeland, in het bijzonder op Walcheren, het woord voor de bijnaam die men aan een mededorpeling gaf. Het grote aantal dorpsbewoners dat dezelfde familienaam en dikwijls ook dezelfde voornaam droeg, maakte dit gebruik noodzakelijk. De biesmak werd veelal ontleend aan een bijnaam uit de kinder- of schooltijd, aan een eigenschap of aan een voorval uit het leven van de drager. De persoonlijke biesmak ging dikwijls over op de kinderen van de drager, zelfs tot in de tweede en derde generatie.
Auteur
-P.J. Meertens, herz. J. Dekker (2012)
Literatuur
-Ghijsen, H.C.M., (red.), Woordenboek der Zeeuwse dialecten. Supplement (Krabbendijke, 2002) 95-96.