Catharina Clement: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| (7 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{InfoboxPersoon | {{InfoboxPersoon | ||
| afbeelding = [[300px]] | | afbeelding = [[Bestand:Catharina Clement1.jpg|300px]] | ||
| naam = Catharina Clement | | naam = Catharina Clement | ||
| onderschrift = | | onderschrift = Catharina Clement, foto: Website Nederlands Blazers Ensemble | ||
| geboortedatum = [[1999]] | | geboortedatum = [[1999]] | ||
| geboorteplaats = | | geboorteplaats = | ||
| overlijdensdatum = | | overlijdensdatum = | ||
| overlijdensplaats = | | overlijdensplaats = | ||
| beroep = | | beroep = Zangeres en pianiste | ||
}} | }} | ||
==Biografie== | |||
Op zeventienjarige leeftijd deed de Zeeuwse UCR-studente Catharina Clement in 2016 mee aan een compositiewedstrijd van het Nederlands Blazers Ensemble met haar compositie Dying Ghosts. Daarover zegt ze het volgende: "Het liedje is gebaseerd op persoonlijke ervaring en gevoelens, waardoor ik beter in staat ben dit gevoel over te brengen op de luisteraar. Zowel de melodie als de tekst rolde er in één keer uit, doordat ik een bepaald gevoel zo intens beleefde, dat het er als een explosie uitkwam, in de vorm van een muziekstuk. Het gevoel dat ik op dat moment beleefde, was stress. Toen ik het liedje schreef, zat ik in een vervelende situatie waarin ik me onprettig voelde. De combinatie van verschillende factoren riep spanning op. Ik voelde een enorme chaos in mijn hoofd. Deze chaos kan vergeleken worden met een massa van stemmen. Het liedje gaat dus over stress en spanning, die ik vergelijk met stemmen. Op deze manier heb ik het thema Gimme the Blues in de compositie verwerkt". | Op zeventienjarige leeftijd deed de Zeeuwse UCR-studente Catharina Clement in 2016 mee aan een compositiewedstrijd van het Nederlands Blazers Ensemble met haar compositie Dying Ghosts. Daarover zegt ze het volgende: "Het liedje is gebaseerd op persoonlijke ervaring en gevoelens, waardoor ik beter in staat ben dit gevoel over te brengen op de luisteraar. Zowel de melodie als de tekst rolde er in één keer uit, doordat ik een bepaald gevoel zo intens beleefde, dat het er als een explosie uitkwam, in de vorm van een muziekstuk. Het gevoel dat ik op dat moment beleefde, was stress. Toen ik het liedje schreef, zat ik in een vervelende situatie waarin ik me onprettig voelde. De combinatie van verschillende factoren riep spanning op. Ik voelde een enorme chaos in mijn hoofd. Deze chaos kan vergeleken worden met een massa van stemmen. Het liedje gaat dus over stress en spanning, die ik vergelijk met stemmen. Op deze manier heb ik het thema Gimme the Blues in de compositie verwerkt". | ||
| Regel 25: | Regel 22: | ||
[[category:muziek]] | [[category:muziek]] | ||
[[category:Zeeuwen]] | [[category:Zeeuwen]] | ||
{{DEFAULTSORT:Clement, Catharina}} | |||
Huidige versie van 7 nov 2024 om 14:25
| Catharina Clement | |
|---|---|
 Catharina Clement, foto: Website Nederlands Blazers Ensemble | |
| Geboren | 1999 |
| Beroep | Zangeres en pianiste |
Biografie
Op zeventienjarige leeftijd deed de Zeeuwse UCR-studente Catharina Clement in 2016 mee aan een compositiewedstrijd van het Nederlands Blazers Ensemble met haar compositie Dying Ghosts. Daarover zegt ze het volgende: "Het liedje is gebaseerd op persoonlijke ervaring en gevoelens, waardoor ik beter in staat ben dit gevoel over te brengen op de luisteraar. Zowel de melodie als de tekst rolde er in één keer uit, doordat ik een bepaald gevoel zo intens beleefde, dat het er als een explosie uitkwam, in de vorm van een muziekstuk. Het gevoel dat ik op dat moment beleefde, was stress. Toen ik het liedje schreef, zat ik in een vervelende situatie waarin ik me onprettig voelde. De combinatie van verschillende factoren riep spanning op. Ik voelde een enorme chaos in mijn hoofd. Deze chaos kan vergeleken worden met een massa van stemmen. Het liedje gaat dus over stress en spanning, die ik vergelijk met stemmen. Op deze manier heb ik het thema Gimme the Blues in de compositie verwerkt".
Auteur
Els Millenaar, 2018