Strooipenningen: verschil tussen versies

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Importing text file
 
Wim van Gorsel (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
 
(3 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 2: Regel 2:
  | above      = Strooipenningen
  | above      = Strooipenningen
}}
}}
[[Bestand:Strooipenning1.jpg|thumb|right|200px|Penning naar aanleiding van de opening Oosterscheldebrug, vanaf april 1967 Zeelandbrug geheten. Bron: ZB/Beeldbank Zeeland, rec.nr. 43442]]


'''Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984'''
== Memorablia ==
Penningen, vervaardigd ter gelegenheid van troonsbestijgingen, ambtsaanvaardingen, huwelijken en dergelijke, meestal in zilver en brons doch bij uitzondering ook in goud. In plaats van penningen werden ook munten voor dit doel gebruikt. Reeds in de Romeinse tijd werd door vorsten geld onder het publiek gestrooid. In de Merovingische periode en in latere eeuwen was het gebruikelijk dat een pas gekroonde vorst, bij het verlaten van de kerk, geld in het rond wierp. Ook liet men wel bij belangrijke ontvangsten bedienden met penningen of muntjes strooien onder de toeschouwers. In Zeeland zijn strooipenningen gebruikt o.m. bij de inhuldiging van Prins Willem I als Heer van Vlissingen in 1581 en bij de inhuldiging van Prins Willem IV als markgraaf van Veere in 1751. Ook voor plechtigheden in de 19de en 20e eeuw, zoals de opening van het kanaal van Terneuzen naar Gent, maakte men van speciale strooipenningen gebruik.


<nowiki>*Penningen, vervaardigd ter gelegenheid van troonsbestijgingen, ambtsaanvaardingen, huwelijken e.d., meestal in zilver en brons doch bij uitzondering ook in goud. In plaats van penningen werden ook munten voor dit doel gebruikt. Reeds in de Romeinse tijd werd door vorsten geld onder het publiek gestrooid. In de Merovingische periode en in latere eeuwen was het gebruikelijk dat een pas gekroonde vorst, bij het verlaten van de kerk, geld in het rond wierp. Ook liet men wel bij belangrijke ontvangsten bedienden met penningen of muntjes strooien onder de toeschouwers. In Zeeland zijn strooipenningen gebruikt o.m. bij de inhuldiging van Prins Willem I als Heer van Vlissingen in 1581 en bij de inhuldiging van Prins Willem IV als markgraaf van Veere in 1751. Ook voor plechtigheden in de 19e eeuw, zoals de opening van het kanaal van Terneuzen naar Gent, maakte men van speciale strooipenningen gebruik.</nowiki>
== Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984 ==
{{GoToOriginal}}


== Auteur ==
-A.A. van der Poel


= AUTEUR =
== Literatuur ==
= A.A. van der Poel =
*Noordbrabants Museum, Op de penning, 7-8.
= LITERATUUR =
= Noordbrabants Museum, Op de penning, 7-8. =


 
[[category:penningen]]
 
[[category:Diversen]]
[[category:Penningen]]

Huidige versie van 5 nov 2024 om 08:35

Strooipenningen
Penning naar aanleiding van de opening Oosterscheldebrug, vanaf april 1967 Zeelandbrug geheten. Bron: ZB/Beeldbank Zeeland, rec.nr. 43442

Memorablia

Penningen, vervaardigd ter gelegenheid van troonsbestijgingen, ambtsaanvaardingen, huwelijken en dergelijke, meestal in zilver en brons doch bij uitzondering ook in goud. In plaats van penningen werden ook munten voor dit doel gebruikt. Reeds in de Romeinse tijd werd door vorsten geld onder het publiek gestrooid. In de Merovingische periode en in latere eeuwen was het gebruikelijk dat een pas gekroonde vorst, bij het verlaten van de kerk, geld in het rond wierp. Ook liet men wel bij belangrijke ontvangsten bedienden met penningen of muntjes strooien onder de toeschouwers. In Zeeland zijn strooipenningen gebruikt o.m. bij de inhuldiging van Prins Willem I als Heer van Vlissingen in 1581 en bij de inhuldiging van Prins Willem IV als markgraaf van Veere in 1751. Ook voor plechtigheden in de 19de en 20e eeuw, zoals de opening van het kanaal van Terneuzen naar Gent, maakte men van speciale strooipenningen gebruik.

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984

Bekijk de originele tekst uit de Encyclopedie van Zeeland, 1982-1984

Auteur

-A.A. van der Poel

Literatuur

  • Noordbrabants Museum, Op de penning, 7-8.