Johann George Mezger: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| (17 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{InfoboxPersoon | {{InfoboxPersoon | ||
| afbeelding = [[Bestand:JG Mezger.jpg| | | afbeelding = [[Bestand:JG Mezger.jpg|200px]] | ||
| naam = Johann George Mezger | | naam = Johann George Mezger | ||
| onderschrift = Portret van dr. Johann Georg Mezger, rond 1880-1885. Bron: Wikimedia Commons. | | onderschrift = Portret van dr. Johann Georg Mezger, rond 1880-1885. Bron: Wikimedia Commons. | ||
| Regel 8: | Regel 8: | ||
| overlijdensplaats = Parijs | | overlijdensplaats = Parijs | ||
| beroep = Medicus | | beroep = Medicus | ||
| VIAF = [http://viaf.org/viaf/ Johann George Mezger] | | VIAF = [http://viaf.org/viaf/37697130 Johann George Mezger] | ||
}} | }} | ||
==Biografie== | ==Biografie== | ||
Medicus. Stamde uit een Duitse slagersfamilie; behaalde in 1855 te Amsterdam het einddiploma van de 'Inrichting van Gymnastiek'. Studeerde vervolgens twee jaar aan de Klinische School in Amsterdam, waarna hij medisch student in Leiden werd. Hier promoveerde hij in 1868 op `De behandeling der verstuiking met fricties'. In 1870 legde hij het arts examen af en begon, vrijwel als enige in Nederland, een praktijk in wetenschappelijke massage in Amsterdam. Vele groten der aarde bezochten zijn kliniek in het Amstelhotel o.m. Maria Elisabeth, koningin van Roemenië (Carmen Sylva), keizerin Elisabeth (`Sissi') van Oostenrijk, ex-keizerin Eugenie van Frankrijk en koning Gustaaf V van Zweden. Herhaaldelijk oefende hij praktijk uit in Bonn als beschermeling van vorstin Marie von Wied. In 1874 sloot hij een tweede huwelijk met de Middelburgse Pieternella Borsius. | Medicus. Stamde uit een Duitse slagersfamilie; behaalde in 1855 te Amsterdam het einddiploma van de 'Inrichting van Gymnastiek'. Studeerde vervolgens twee jaar aan de Klinische School in Amsterdam, waarna hij medisch student in Leiden werd. Hier promoveerde hij in 1868 op `De behandeling der verstuiking met fricties'. In 1870 legde hij het arts examen af en begon, vrijwel als enige in Nederland, een praktijk in wetenschappelijke massage in Amsterdam. Vele groten der aarde bezochten zijn kliniek in het Amstelhotel o.m. Maria Elisabeth, koningin van Roemenië (Carmen Sylva), keizerin Elisabeth (`Sissi') van Oostenrijk, ex-keizerin Eugenie van Frankrijk en koning Gustaaf V van Zweden. Herhaaldelijk oefende hij praktijk uit in Bonn als beschermeling van vorstin Marie von Wied. In 1874 sloot hij een tweede huwelijk met de Middelburgse Pieternella Borsius. | ||
[[Bestand:JG Mezger-2.jpg|thumb|left| | [[Bestand:JG Mezger-2.jpg|thumb|left|300px|Standbeeld van dr. Johann Georg Mezger, arts en masseur en werd "de dokter met de gouden duimen" genoemd. Mezger (1838-1909) had omstreeks 1886 een zomerverblijf te Domburg, "Villa Irma" waar hij zijn therapie uitoefende, foto: J. Midavaine, 1971. Bron: ZB, Beeldbank, nr. 109259]] | ||
Zijn therapie werd door het merendeel van zijn ambtsbroeders afgewezen. Hij weigerde een buitengewoon hoogleraarschap te Amsterdam. In 1888 vestigde hij zich te Wiesbaden, dat hij in 1893 verliet wegens de toekomst van zijn kinderen. Zijn laatste woonplaats was Parijs. In 1886 liet hij te Oostkapelle 'Villa Irma' bouwen als vakantieverblijf (afgebrand na WO II; Domburg). Al spoedig behandelde hij er patiënten uit binnen- en buitenland en uit alle lagen van de maatschappij. Hij maakte Domburg, dat sinds 1836 een klein badpaviljoen en sinds 1865 een onvoldoend geoutilleerd badhotel bezat, tot een bloeiende badplaats. Hij werd te Oostkapelle begraven. In 1910 lieten zijn dankbare patiënten een klein marmeren borstbeeld plaatsen op het 'Groentje' in Domburg. | Zijn therapie werd door het merendeel van zijn ambtsbroeders afgewezen. Hij weigerde een buitengewoon hoogleraarschap te Amsterdam. In 1888 vestigde hij zich te Wiesbaden, dat hij in 1893 verliet wegens de toekomst van zijn kinderen. Zijn laatste woonplaats was Parijs. In 1886 liet hij te Oostkapelle 'Villa Irma' bouwen als vakantieverblijf (afgebrand na WO II; Domburg). Al spoedig behandelde hij er patiënten uit binnen- en buitenland en uit alle lagen van de maatschappij. Hij maakte Domburg, dat sinds 1836 een klein badpaviljoen en sinds 1865 een onvoldoend geoutilleerd badhotel bezat, tot een bloeiende badplaats. Hij werd te Oostkapelle begraven. In 1910 lieten zijn dankbare patiënten een klein marmeren borstbeeld plaatsen op het 'Groentje' in Domburg. | ||
| Regel 22: | Regel 22: | ||
==Auteur== | ==Auteur== | ||
A.M. Lauret | A.M. Lauret | ||
==Literatuur== | ==Literatuur== | ||
Huidige versie van 17 okt 2024 om 12:35
| Johann George Mezger | |
|---|---|
 Portret van dr. Johann Georg Mezger, rond 1880-1885. Bron: Wikimedia Commons. | |
| Geboren | 22 augustus 1838 Amsterdam |
| Overleden | 2 maart 1909 Parijs |
| Beroep | Medicus |
| VIAF | Johann George Mezger |
Biografie
Medicus. Stamde uit een Duitse slagersfamilie; behaalde in 1855 te Amsterdam het einddiploma van de 'Inrichting van Gymnastiek'. Studeerde vervolgens twee jaar aan de Klinische School in Amsterdam, waarna hij medisch student in Leiden werd. Hier promoveerde hij in 1868 op `De behandeling der verstuiking met fricties'. In 1870 legde hij het arts examen af en begon, vrijwel als enige in Nederland, een praktijk in wetenschappelijke massage in Amsterdam. Vele groten der aarde bezochten zijn kliniek in het Amstelhotel o.m. Maria Elisabeth, koningin van Roemenië (Carmen Sylva), keizerin Elisabeth (`Sissi') van Oostenrijk, ex-keizerin Eugenie van Frankrijk en koning Gustaaf V van Zweden. Herhaaldelijk oefende hij praktijk uit in Bonn als beschermeling van vorstin Marie von Wied. In 1874 sloot hij een tweede huwelijk met de Middelburgse Pieternella Borsius.
Zijn therapie werd door het merendeel van zijn ambtsbroeders afgewezen. Hij weigerde een buitengewoon hoogleraarschap te Amsterdam. In 1888 vestigde hij zich te Wiesbaden, dat hij in 1893 verliet wegens de toekomst van zijn kinderen. Zijn laatste woonplaats was Parijs. In 1886 liet hij te Oostkapelle 'Villa Irma' bouwen als vakantieverblijf (afgebrand na WO II; Domburg). Al spoedig behandelde hij er patiënten uit binnen- en buitenland en uit alle lagen van de maatschappij. Hij maakte Domburg, dat sinds 1836 een klein badpaviljoen en sinds 1865 een onvoldoend geoutilleerd badhotel bezat, tot een bloeiende badplaats. Hij werd te Oostkapelle begraven. In 1910 lieten zijn dankbare patiënten een klein marmeren borstbeeld plaatsen op het 'Groentje' in Domburg.
Encyclopedie van Zeeland, 1982-1984
Auteur
A.M. Lauret
Literatuur
- Kesteloo, Domburg.
- Kostelijk, Mezger.