Brontekst bekijken van Marinus (eigenlijk: Marinus Lambertus van den Boezem) Boezem/EvZ1982-1984

Boezem werd al vroeg gefascineerd door kunst. Hij werkte een tijdje als voluntair op de afdeling vormgeving van de glasfabriek in zijn geboorteplaats. Vervolgens ging hij studeren aan de Artibus Academie te Utrecht. Na een jaar stapte hij over naar de Vrije Academie te Den Haag. Tot in de jaren zestig was hij vooral bezig als kunstschilder en tekenaar. Omdat het illusionaire van het schilderen hem niet meer zo aansprak stapte Boezem over naar het vervaardigen van objecten. Dat noemde men toen environments, tegenwoordig spreken we van installaties. Die installaties passen binnen de conceptuele kunst of ideeënkunst. Samen met Ger van Elk en Jan Dibbets is Boezem als de grondlegger van de conceptuele kunst in Nederland te beschouwen. In 1969 hing hij beddengoed uit de ramen van het Stedelijk Museum (Amsterdam) en signeerde hij de lucht boven de hoofdstad. Er zouden nog diverse happenings volgen, zoals ‘l’Uomo Volante’ in 1979 in de Vleeshal te Middelburg (waarbij zijn spiegelbeeld in scherven valt). In de jaren zeventig ging Boezem les geven en kwam hij naar Middelburg, waar hij directeur van het Zeeuws Instituut voor Kunstzinnige Vorming werd (1975-1978). Van 1979-1985 was hij buitengewoon hoogleraar aan de Technische Universiteit Delft. De gereconstrueerde Middelburgse Korenbeurs vormde hij om in het ‘Podio del Mondo per l’arte’, waar hij bevriende (conceptuele) kunstenaars uitnodigde een werk te maken. De gotiek bleek een belangrijke inspiratiebron te vormen. De kathedraal van Reims heeft voor Boezem het perfectie grondplan. Die plattegrond vervaardigde hij onder andere in steen, in basaltblokken en in wijnglazen. De meest bekende variant daarvan werd echter ‘de groene kathedraal’ in Almere (1987-1996), uitgevoerd in Italiaanse populieren. Ter gelegenheid van zijn 65ste verjaardag werden in 1999 maar liefst drie tentoonstellingen aan zijn werk gewijd. Werk van Boezem is op veel plaatsen in Nederland te vinden.