Directies

Directies

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984

Wanneer in de middeleeuwen de handel op een bepaald land aan bijzondere gevaren blootstond, dan waren het de kooplieden zelf die daaronder leden en door aaneensluiting tot samenwerking kwamen. In de 17e eeuw, toen de persoonlijke contacten tussen de kooplieden verminderd waren, kon van een vereniging met persoonlijk lidmaatschap geen sprake zijn. Bovendien werd de beveiliging ter zee algemeen als een staatszaak gezien. Niet in aaneensluiting der kooplieden zag

men dus de natuurlijke remedie, doch in klachten bij de overheid. Lag de behartiging der betrokken belangen echter buiten de werkkring der admiraliteiten of waren deze niet in staat om de klagers tegemoet te komen, dan werd veelal ten behoeve, doch ook ten koste, van de betrokken handelstak een afzonderlijk college ingesteld. Deze colleges noemde men directies. Men onderscheidt ten tijde van de Republiek de volgende colleges: de Directie van Levantse handel (sedert 1696 bestond er ook een te Middelburg), die van de Moscovische handel, die van de Oosterse handel en die van de Extra-ordinaris konvooischepen op het Oostland.

AUTEUR

R. Huybrecht

LITERATUUR

Pringsheim, Beiträge. Canneman, Batavorum Mercatura Levantica. J. Scheltema, Rusland en de Nederlanden. Tjassens, Zeepolitie. Wagenaar, Amsterdam in zijne op komst.