Willy Cijsouw

Uit Wiki ZB
Ga naar: navigatie, zoeken
Willy Cijsouw
Willy Cijsouw1.jpg
Geboren 29 april 1937 Vlissingen
Beroep atlete

Atlete, afkomstig uit Vlissingen.

Atletiekcarriere

Jeugdig talent

Willy Cijsouw is aanvankelijk lid van de Vlissingse turnvereniging VTV. Op twaalfjarige leeftijd meldt zij zich aan bij de Vlissingse atletiekvereniging Marathon, waar ze ook handbal speelt. Als atlete is zij - vaak als moderne vijfkamper - actief op de onderdelen hardlopen, (o.a. hordeloop), verspringen, discuswerpen, kogelstoten en hoogspringen. Als jeugdlid valt zij begin jaren vijftig regelmatig in de prijzen.[1] Aan de lopende band verbetert ze Zeeuwse records.[2] In 1955 wordt ze nationaal jeugdkampioene horden en hoogspringen.[3] Willy Cijsouw, intussen tandartsassistente, wordt daarna ook geselecteerd voor de nationale jeugdploeg.

Willy Cijsouw (uiterst rechts) op NK horden (1956). Bron: Krantenbank Zeeland, Prov. Zeeuwse Courant, 24 sept. 1956, pag. 5.

Nationale doorbraak

Vanaf 1956 begint Willy Cijsouw ook op het hoogste niveau prijzen te winnen. Zo behaalt ze dat jaar brons op het NK 1956 op de 80 meter horden. Ook wordt ze, samen met clubgenoot Hans Luitwieler, uitgenodigd voor de nationale atletiekploeg onder de twintig jaar. In 1957 volgt ook haar debuut in de nationale A-ploeg. Vanwege haar puike prestaties bij de hordeloop wordt zij steeds vaker als de opvolgster van Fanny Blankers-Koen genoemd.

Nationaal kampioen

1958 wordt een gedenkwaardig jaar voor Willy Cijsouw. Niet alleen trouwt zij met de Haarlemmer Pieter Bakker, maar wordt zij dat jaar ook nationaal kampioene 80 meter hordeloop. Haar optreden op dit nummer het EK in Stockholm loopt echter op een teleurstelling uit. Zij reikt niet verder dan een zesde plaats in 11,3 sec. In 1959 prolongeert Willy Cijsouw haar nationale titel op de hordeloop, zij het met miniem verschil.[4]

Vanaf 1960 worden de prestaties van Willy Cijsouw minder en kan ze niet meer aanhaken bij de nationale top. In 1964 beëindigt ze haar sportcarrière.

Auteur

Wim van Gorsel, 2016, herz. 2018

Bronnen

Sites

Krantenbank Zeeland

Noten