Walstro

Walstro (gálium)

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984

Plantengeslacht, waarvan in Zeeland diverse soorten voorkomen. Het meest algemeen is ongetwijfeld het kleefkruid (G. aparine; W., Z.B., Th., Sch.D., Z.Vl.: klevers; Z.Vl., Z.B., N.B., Ph.: kleefte; Ph.: klevende liefde; Z.Vl.: kleeftbollen). Deze soort komt overal in Zeeland algemeen voor, vooral op vochtige beschaduwde plaatsen (in bossen, onder heggen, in verwaarloosde tuinen e.d.) en als akkeronkruid. Een nauwe verwant is het driehoornig walstro (G. tricornútum). Dit is een zeldzame plant, die vroeger als akkeronkruid op de Zeeuwse en Zuidhollandse eilanden voorkwam thans is zij hier echter verdwenen. Het glad walstro (G. mollúgo) komt plaatselijk vrij veel voor in gemaaide wegbermen en dijkhellingen. Het echt walstro (G. vérum) groeit in zandige graslanden in de duinen en op zandige dijken. In Zeeland vindt men deze soort vooral op Schouwen; in Midden-Zeeland en Zeeuws-Vlaanderen is deze soort veel minder algemeen. In vochtige graslanden en moerassen vindt men soms het moeraswalstro (O. palústre). Deze plant is echter sterk zoutmijdend. Men vindt haar dan ook vooral in gebieden met zoet of zwak brak oppervlaktewater, bijv. in de binnenduinrand, de Zak van Zuid-Beveland en gedeelten van het Zeeuws-Vlaamse polderland. Een nauwe verwant is het ruw walstro (G. uliginósum). Deze soort komt in Zeeland echter alleen hier en daar voor in vochtige delen van de duinen van Schouwen en Walcheren. Een nauwe verwant van bovengenoemde soorten is het blauwe walstro (Sherárdia arvénsis). In meer zuidelijke streken komt deze soort voor als akkeronkruid. In Nederland vindt men haar vooral in Zuid-Limburg en het zuidwestelijk zeekleigebied. Op de Zeeuwse eilanden komt zij plaatselijk voor op matig intensief beweide dijken samen met o.a. knoppig doornzaad en de gevlekte rupsklaver.