Rombout Verhulst

Verhulst, Rombout

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984

(Mechelen 15 jan. 1624 - Den Haag. begr. 27 nov. 1698). Beeldhouwer. Kwam met Artus Quellinus naar Nederland en werkte met hem aan het beeldhouwwerk van het Amsterdamse stadhuis. Hij vestigde zich in Den Haag, waar hij al spoedig de meest gezochte Nederlandse beeldhouwer werd. Naast portretbustes maakte hij voornamelijk grafmonumenten, de enige vorm van beeldhouwkunst die in het calvinistische Noord-Nederland bloeide. De opbouw van deze monumenten is conventioneel en soms wat rommelig, maar de manier waarop hij het marmer bewerkte is ongeëvenaard. Het beroemdste werk van Verhulst is het praalgraf van Michiel de Ruyter in de Nieuwe Kerk te Amsterdam. Enkele van zijn beste werken bevinden zich in Zeeland: het epitaaf voor Hendrik Thibaut en zijn vrouw en dochter in de kerk van Aagtekerke en het praalgraf van Hieronymus van Tuyll van Serooskerken in de kerk van Stavenisse, dat overigens nogal vreemd is weggemoffeld achter de preekstoel. Zijn laatste grote monument is het praalgraf van de gebroeders Evertsen in de wandelkerk van de Middelburgse Abdijkerken.

LITERATUUR

M. van Notten, Romhout Verhulst, sculpteur 1624-1698 (1907). E. Neurdenburg. De 17e-eeuwse beeldhouwkunst in de Noordelijke Nederlanden (1948).