Pieter Dourlein

Uit Wiki ZB
Ga naar: navigatie, zoeken
Pieter Dourlein
Dourlein.jpg
Pieter Dourlein, bron: PZC 8 augustus 1998, pag. 23.
Geboren 2 februari 1918 Veere
Overleden 7 juni 1976 (Schotland)
Beroep marineofficier
VIAF P. Dourlein

Biografie

Kwam op 25 september 1934 als matroos 3e klasse bij de Koninklijke Marine. Was bij het uitbreken van de oorlog met Duitsland matroos 1e klasse op Hr.Ms. Torpedobootjager `Jan van Galen', die op de Waterweg door de Duitsers tot zinken werd gebracht. Wist na een eerder mislukte poging op 18 juni 1941 naar Engeland te ontsnappen in een marinesloep, waarna hij onderscheiden werd met het Bronzen Kruis. Werd als geheim agent in 1943 per valscherm bij Ermelo (Gelderland) neergelaten, waar hij het slachtoffer werd van het 'Englandspiel'. Voor de tweede maal wist hij echter uit Nederland te ontsnappen, tezamen met J.B. Ubbink. Op 1 februari 1944 bereikten zij Engeland, waar zij aanvankelijk gewantrouwd werden. Na de oorlog zou Dourlein met deze beschuldigingen afrekenen in Inside North-Pole. A secret agent’s story (London: Kimber, 1953), een autobiografisch verhaal van zijn belevenissen als geheim agent tijdens de oorlog. Tot het eind van de Tweede Wereldoorlog heeft Dourlein dienst gedaan als boordschutter. Bij K.B. van 6 oktober 1950, nr. 25, werd hij benoemd tot Ridder 4e klasse der Militaire Willems Orde wegens 'het zich in de strijd onderscheiden hebben door uitstekende daden van moed, beleid en trouw...' en wegens zijn 'ondanks doorstane gevaren en zware beproevingen, ongebroken moed en vastberadenheid, grote vaderlandsliefde en zelfopoffering'. Werd op 1 januari 1946 benoemd tot officier en ging op 16 augustus 1968 als luitenant ter zee van vakdiensten der 2e klasse oudste categorie met pensioen. Na de oorlog ging Dourlein in Katwijk aan Zee wonen. Tijdens een vakantie in Schotland overleed Dourlein in 1976 aan een hartaanval.

Bibliografie

Omslag van Dourleins autobiografie Inside North Pole

Eerbewijzen

  • 6 oktober 1950 - Ridder der Militaire Willemsorde

Auteur

-F.C. van Oosten, herzien Johan Francke (2013).

Literatuur