Piet de Visser
| Piet de Visser | |
|---|---|
 | |
| Geboren | 23 september 1934 Oost-Souburg |
| Beroep | profvoetballer, trainer en scout |
Piet de Visser is een vroegere Nederlandse voetbaltrainer en scout, afkomstig uit Groot-Abeele, nabij Oost-Souburg.
Inhoud
Trainerscarrière
De Visser komt als voetballer uit voor De Zeeuwen, RCH en Zeeland Sport.
.jpg)
Sparta, DFC en Telstar
Vanaf zijn 23e stort Piet de Visser zich op zijn trainerschap. In 1957 wordt hij jeugd- en hulptrainer bij Sparta in Rotterdam. Hier blijft hij tot 1964, waarna hij bij het Dordtse DFC aan de slag gaat als hoofdtrainer. Met deze ploeg behaalt hij in 1966 het kampioenschap in de (dan nog bestaande) tweede divisie B.
Na zijn periode bij DFC wordt De Visser in 1966 trainer bij Telstar uit IJmuiden. Hier blijft hij drie jaar en weet de club naar de middenmoot van de eredivisie te brengen. In 1969 gaat Piet de Visser opnieuw aan de slag bij DFC, dat dan inmiddels de eerste divisie heeft bereikt.
De Graafschap en NEC
Zijn tweede periode bij DFC duurt tot 1971, waarna hij overstapt naar De Graafschap. Met deze club - met talentvolle spelers als Guus Hiddink, Gerrie Deijkers en Oeki Hoekema - promoveert hij in 1973 naar de eredivisie.
De Visser blijft drie jaar in Doetinchem. Van 1974 tot 1976 is hij trainer van NEC, dat dan weer in de eerste divisie speelt. Binnen een jaar loodst hij de club terug naar de eredivisie via een kampioenschap in 1975.[1] Vervolgens werd NEC onder De Visser in 1976 zevende in de eredivisie.
Naar België
Na zijn periode bij NEC kiest De Visser voor een Belgische club, RWDM uit Brussel, dat een jaar eerder nog kampioen van België is geworden. Bij RWDM werkt hij met goede spelers als Kresten Bjerre, Nico de Bree, Willy Wellens, Johan Boskamp en Morten Olsen. Met deze ploeg wordt hij 4e en bereikt de halve finale van de UEFA Cup (voorloper Europa League).
De Visser blijft trainer van RWDM tot november 1977. Na een nederlaag tegen Brugge volgt ontslag.[2]
FC Den Haag en AZ
Piet de Visser keert daarna terug naar Nederland en wordt in 1978 coach van FC Den Haag. In zijn eerste seizoen eindigden de Hagenaars, die in die dagen kunnen rekenen op Lex Schoenmaker, Henk van Leeuwen en Jos Jonker, op de zevende plaats. Na twee jaar Den Haag gaat De Visser aan de slag bij Roda JC uit Kerkrade, dat hij na drie seizoenen opnieuw doet aansluiten bij de Nederlandse subtop. In 1983 verkast hij vervolgens naar AZ uit Alkmaar, dat hij meteen naar een zesde plaatste leidt. Na mindere prestaties krijgt De Visser (opnieuw) zijn ontslag.
Willem II
In 1985 gaat De Visser aan de slag bij Willem II, dat hij binnen twee jaar terug brengt naar de eredivisie. Daarna behaalt hij een zeer fraaie vierde plaats. Hij blijft vijf jaar in Tilburg. Daarna volgt zijn assistent (en mede-Zeeuw) Adrie Koster hem op. Als deze kort daarna bij Roda JC aan de slag gaat Piet de Visser opnieuw bij de Tilburgers aan de slag. Daar wordt hij in oktober 1991 opgevolgd door Jan Reker.
Einde bij NAC
In 1992 wordt Piet de Visser trainer van NAC Breda. Vanwege hartklachten levert hij in december 1992 echter zijn contract in. Daarmee besluit de 58-jarige een punt te zetten achter zijn carrière als trainer.[3]
Piet de Visser ontving in 2005 kreeg voor zijn hele carrière de Rinus Michels-oeuvreprijs.
Scout
Nadat Piet de Visser is gestopt als trainer gaat hij in de voetbalwereld verder als (internationaal) scout. Hij reist vooral veel door Afrika en Zuid-Amerika, om jonge talenten te ontdekken. Zo weet hij de jonge Leonardo Victor Santiago (voetbalnaam: Leonard) op elfjarige leeftijd bij Feyenoord onder te brengen. Leonardo blijkt een mega-talent en haalt op zeventienjarige leeftijd het eerste elftal.
Door zijn activiteiten in verre landen krijgt Piet de Visser onder sommigen ook de reputatie van 'kinderlokker.' Een aantijging die hij zelf altijd streng heeft ontkend.[4]
Vanaf 1995 is Piet de Visser werkzaam als hoofdscout voor PSV. Dit duurt tot 2008, tot hij een conflict krijgt met Jan Reker. Als scout voor PSV ontdekt hij onder andere keeper Gomes en aanvaller Mateja Kežman.
Vanaf 2005 is de Visser ook werkzaam bij de zeer kapitaalkrachtige club van Roman Abramovitsj, FC Chelsea. Hij bouwt daar een sterke band op met Abramovitsj. Tot op de dag van vandaag verricht Piet de Visser nog scoutingwerkzaamheden voor FC Chelsea.
Privéleven
Piet de Visser heeft na zijn trainerschap zwaar geleden onder een broze gezondheid. Op verschillende plaatsen in zijn lichaam is kanker vastgesteld, maar steeds weer wist hij het te overleven - onder andere via operaties. Al lange tijd leeft hij op astronautenvoedsel, maar het lijkt zijn goede humeur nooit in de weg te staan. Piet de Visser is woonachtig in Oisterwijk.
Erelijst als trainer
D.F.C.
- Kampioen in tweede divisie B: 1965
De Graafschap
- Winnaar nacompetitie eerste divisie: 1973
N.E.C.
- Kampioen eerste divisie: 1975
RWDM
- Halve finale UEFA Cup: 1977
Willem II
- Tweede plaats eerste divisie: 1987
Individueel
- Rinus Michels Award (oeuvreprijs): 2005
Auteur
Wim van Gorsel, 2015
Bronnen
Sites
Literatuur
Noten
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Piet de Visser bracht NEC weer in eredivisie', in: PZC, 12 mei 1975, pag. 11.
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'RWDM ontslaat trainer De Visser vroegtijdig', in: PZC, 26 november 1977, pag. 15.
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Er gebeuren wel ergere dingen', in: PZC, 24 december 1992, pag. 21.
- ↑ De wereld van voetbalscout Piet de Visser DittyEimers.nl, september 2005
