Petrus (Pieter) Peckius (Peck)

Peckius, Petrus (peck, Pieter)

(Zierikzee 1529 - Mechelen 17 juli 1589). Rechtskundige. Studeerde in Leuven, werd een beroemd hoogleraar in het kanonieke recht, publiceerde veel en was Raadsheer in de Hoge Raad (1586-1589). Hij is begraven in de St.-Michielskerk in Leuven. Peckius was een van de eersten die zich bezich hield met scheepvaartrecht en daarover ook publiceerde. Petrus Peckius, zijn zoon (overl. 1625), was rechtsgeleerde, dichter en schrijver; werd ridder en heer van Bouchoute enz., lid van de Raad van Mechelen, van de Geheime Raad en de Staatsraad; kanselier van Brabant; kreeg van Aartshertog Albertus (Albrecht) diplomatieke opdrachten o.a. bij Hendrik IV van Frankrijk; onderhandelde (1621) met uitgeweken remonstranten over godsdienstvrijheid in door de Spanjaarden veroverde plaatsen, wat mislukte, evenals een poging tot schikking tussen Noord en Zuid aan het eind van het Bestand.

LITERATUUR

Nagtglas, Levensberichten. Van der Aa, Biographisch woordenboek. Butkens, Les trophées II, 374. Messager des sciences historiques 1862. Wagenaar, Vaderlandsche historie X. N.N.B.W. IX.