Niels Augustin
| Niels Augustin | |
|---|---|
 Galeriehouder Niels Augustin fietst met zijn fietstassen vol met kunst door Middelburg om de kunstwerken te verkopen. Hier gezeten in een lokale uitspanning, 29-9-1986. Foto: ZB/Beeldbank Zeeland, PZC, rec.nr. 186621 | |
| Geboren | 24 april 1928 Leipzig |
| Overleden | 4 april 2004 ’s Heerenhoek?? |
| Beroep | schrijver, dichter, galeriehouder en antiquair |
| VIAF | Niels Augustin |
Inhoud
Biografie
Achtergrond
Niels Augustin is de zoon van de Duits-Joodse schrijfster Elisabeth Augustin en Paul Felix Augustin, een Nederlandse leraar, schrijver en musicus, die elkaar in het vooroorlogse Leipzig leerden kennen. Toen in 1933 de Nazi’s aan de macht kwamen vluchtte het paar, samen met hun twee kinderen Karen en Niels naar Nederland. Het gezin Augustin woonde daarna in de Achillesstraat in Amsterdam. Al snel ontwikkelde zich na de oorlog daar een groepje van jonge kunstenaars: Naast Niels Augustin ook Simon Vinkenoog, Karel Grazell (allen poëzie) , de later bekende fotograaf Dolf Toussaint, diens schilderende vriendin Bessie, wat meer op de achtergrond de schilderes Doortje Tuynman, en de latere uitgever Wim J. Simons. Vooral Niels Augustin, Simon Vinkenoog en Karel Grazell trachtten andere poëzie te schrijven dan in die tijd gebruikelijk was. Niels Augustin schreef onder meer ‘Zes kogels voor Indonesië’, tegen het populaire ‘Zes kaarsen voor Indië’ van L. Huizinga, en dat werd in het Concertgebouw voorgedragen.
Parijs
In de jaren ’50 woonde en studeerde Niels Augustin in Parijs, waar hij intensief optrok met later beroemd geworden kunstenaars als Appel, Corneille en Vinkenoog. Vooral met de laatste raakte Augustin nauw bevriend en als uitgever gaf hij in talloze literaire tijdschriften werk van hem uit. Ondanks deze waardevolle contacten was het leven in Parijs voor een bohemien als Augustin hard. Hij werd gedwongen allerlei baantjes aan te nemen – hij was zelfs enige tijd waarzegger - om in zijn levensonderhoud te kunnen voorzien.
Terug naar Nederland
Terug in Nederland werkte Augustin twaalf jaar lang voor een reclamebureau en verdiende ineens een topsalaris. Voor het eerst in zijn leven was hij schuldenvrij, maar ondanks dat begon hij midden jaren ’70 een kunst- en antiekhandel. Eerst in Amsterdam, daarna in Willemstad (N.B.) en tenslotte, in Middelburg.
Middelburg
Niels Augustin vestigde zich in 1992 in de Middelburgse Wagenaarsstraat als houder van galerie Icon (naar de naam van zijn vroegere galerie in Amsterdam). In zijn kunsthandel verkocht hij antiquarische boeken en grafische kunst zoals etsen en gravures.[1] In 2002 opende Augustin in dezelfde straat een keramiekmuseum. In dit nieuwe kleine privémuseum toonde en verkocht Niels Augustin vooral (soms door hemzelf) opgegraven aardewerk, keramiek en een grote verzameling Goudse pijpen. Een van de redenen voor Augustin om hiermee te beginnen was het feit dat het Zeeuws Museum rond de eeuwwisseling zo lang gesloten was voor het publiek vanwege verbouwingen.[2]
Ziekte
Niels Augustin’s activiteiten werden in 2003 ruw afgebroken toen een ernstige ziekte (MDS) bij hem werd vastgesteld. Hij overleed aan de gevolgen van deze ziekte op 4 april 2004.
Trivia
Niels Augustin was twee keer getrouwd en had zes kinderen.
Bronnen
Literatuur
Sites
- uudb.org
Auteur
-W. van Gorsel, 2023
