Marco Minnaard
| Marco Minnaard | |
|---|---|
 Bron: wikimedia commons, foto: Jarle Vines, 2013 | |
| Geboren | 11 april 1989 Wemeldinge |
| VIAF | [1] |
Marco Minnaard is een Nederlands profwielrenner, afkomstig uit Wemeldinge. Sinds 2014 rijdt hij voor Wanty-Groupe Gobert, een Belgische ploeg die uitkomt in de continentale circuits. In 2018 werd Marco Minnaard verkozen tot Zeeuws Sportman van het jaar.
Wielercarrière
Marco Minnaard, die ook aan mountainbike doet, kwam aanvankelijk uit voor het Rabobank Developement Team. Nadat zijn contract in 2013 vanwege zijn leeftijd niet meer verlengd werd, kwam hij terecht bij het Belgische Wanty-Groupe Gobert. Bij deze ploeg groeide Minaard uit tot een verdienstelijk renner, die zich vooral als klimmer regelmatig van zijn beste kant liet zien.
In 2014 debuteerde Minnaard in de World Tour (Ronde van Catalonië). Ook kwam hij dat jaar voor het eerst uit in zware voorjaarsklassiekers als de Amstel Gold Race, Luik-Bastenaken-Luik en de Waalse Pijl. Wel moest hij in al deze klassiekers voortijdig afstappen. Hij kwam op dat moment nog niveau tekort om echt mee te doen in deze grote wedstrijden.
Vanaf 2015 werden zijn uitslagen langzaam beter. Zo wordt hij 28e in de sterke Ronde van Zwitserland en wordt achter Dumoulin, Gesink en Ten Dam de vierde Nederlander. In 2016 trekt hij die lijn door met een fraaie zevende plaats in de Ronde van Noorwegen en een tiende plaats in de Ronde van Noorwegen.
Voorlopig hoogtepunt in zijn wielercarriere vormt de 40e plaats in zijn debuut in de Tour de France in 2017.[1] Andere hoogtepunten dat jaar waren de winst in de Rhône-Alpes Isère Tour en de 16e plaats op het NK in het Gelderse Montferland. Mede vanwege zijn goede prestaties werd zijn contract met Wanty-Groupe Gobert dan ook met twee jaar verlengd.
Ook in 2018 reed Marco Minnaard opnieuw de Tour de France. Daarmee was hij na Antwan Tolhoek de tweede Zeeuw die in de Tour startte.[2] Marco Minnaard haalde Parijs en behaalde een verdienstelijke 64e plaats in de eindklassering.[3]
Auteur
Wim van Gorsel, 2018
