Johan Frederik van Halmale

( ? - overleden Middelburg 1710). Medicus. Was in het begin van de 18e eeuw geneesheer te Middelburg, maar van zijn verblijf aldaar is slechts bekend, dat hij een werkje uitgaf, gericht tegen het gebruik van kwikzilver bij de bestrijding van 'venusziekte'. Hij deelde de mening van N. Heins, opperlijfarts van de hertog van Saksen-Coburg, die in een dissertatie (1704) hevig uitvoer tegen het gebruik van ‘de schandelijke kwijling’ en andere mengsels, waarin kwikzilver voorkwam. Hij verzocht de Raad van Middelburg om zijn eigengemaakte medicamenten te mogen leveren, wat bij besluit van 28 november 1705 werd geweigerd. Volgens de titelpagina van zijn werk was hij 'Med. Doct. tot Middelburg in Zéland'. Zijn dissertatie is echter onbekend. Belangrijkste werk:`Merkurius Verheerlijkt; zijnde een naukeurige verhandelinge van 't Beginsel, Aerd, Eigenschap en Uitwerkzelen van de Kwikzilver. Deszelfs kwaedaerdigheid, waer in die bestaet, aengewezen en hoe die weggenomen en verbeterd kan werden. Zijnde als dan een Middel waer door vele sware en ongenezelijke Ziektens, (door bijgebragte Experimenten bevestigd) gered zijn: Benevens dien ook aengetoond dat de Mercurius het ware onderwerp der Philosophen is'. (Amsterdam 1707).

Auteur

A.M. Lauret, herz. Peter Sijnke (2011).

Literatuur

• Fokker en De Man. Zeeuwsche medici, 71.
• J. Pel, Chirurgijns, Chirurgijns, doctoren, heelmeesters en artsen op het eiland Walcheren 1700-2000 (Middelburg, 2006).