Erik de Koeijer
Voetballer.
| Erik de Koeijer | |
|---|---|
 Erik de Koeijer , bron: Krantenbank Zeeland, PZC, 14 februari 1977, pag 14 | |
| Geboren | 22 februari 1967 [[]] |
| Beroep | profvoetballer en ... |
| VIAF | [1] |
Erik de Koeijer is een Nederlandse oud-voetballer, afkomstig van .... die van 1984 tot ... als keeper speelde voor de Belgische profclubs SC Lokeren, Excelsior Moeskroen en KV Kortrijk.
Profcarriere
Erik de Koeijer begint zijn keepersloopbaan bij de jeugd van Axel en Terneuzen.
Erik de Koeijer wordt op 17-jarige leeftijd (1984) gescout door de Belgische profclub Lokeren. Trainer van Lokeren is Aimé Anthuenis, de latere bondscoach van België.
Erik de Koeijer blijft 10 jaar bij Lokeren. Hij gaat daarna (1994) spelen voor Excelsior Moeskroen. Het worden mooie jaren voor De Koeijer bij deze kleine club.
Daarna (1999) komt hij nog een jaar uit voor KV Kortrijk. Omdat trainer Hugo Broos zijn eigen doelman meeneemt, loopt dit uit op een teleurstelling. Teleurstellend is ook het feit dat zijn naam bij Kortrijk onterecht in verband wordt gebracht met een omkoopschandaal. Na een jaar keert hij de club dan ook de rug toe en stopt met het spelen van profvoetbal.
Terug naar Terneuzen
Na zijn profjaren in België keert Erik de Koeijer in 2000 terug naar zijn oude club vv Terneuzen. Daar blijft hij nog 4 jaar actief tot 2004. Op 37-jarige leeftijd zet hij in 2004 definitief een punt achter zijn keeperscarrière.
Erik de Keijer heeft nooit voor een Nederlandse profclub gekeept. Tegenover een verslaggever van Voetbal International vertelt hij: "Ik had zeker graag eens in Nederland gespeeld. Ik had wel willen weten hoe het er hier aan toeging. Ik ben ooit met Roda in gesprek geweest. Heb twee keer met Nol Hendrikse gezeten, maar ze kozen toen voor Zeljko Kalac."
Na het voetbal
Erik de Koeijer woont met zijn vriendin in Zaamslag, waar hij keeperstrainer is bij de plaatselijke zaterdag-tweedeklasser. Hij werkt als magazijnmedewerker bij een groothandel in hout.
Auteur
Wim van Gorsel, 2015
Bronnen
-Interview met Voetbal International, 5 november 2014
