Eastman Chemical Company

Fabriek voor Dimenthyltereitalaat (DMT) in Middelburg. (LATER MEER)

Eastman Chemical Company

Geschiedenis van het bedrijf

Het begin

In november 1966 werd op het Middelburgse industrieterrein Arnestein de eerste paal in de grond geheid van het chemiebedrijf Hercules. In dit dochterbedrijf van het Amerikaanse Hercules Incorporated USA werd vooral dimethyltereitalaat (DMT) gemaakt, een grondstof voor polyestervezels en -foliën. De officiele opening van de fabriek vond plaats op 17 april 1968. De openingshandeling werd verricht door Prins Claus.

In de loop van de jaren legde Hercules zich steeds meer toe op de productie van kunstharsen voor onder andere kleefstoffen in de textielindustrie en in kauwgom, lijmen en verven. Dit leidt in 1984 tot de bouw van een hydrogenatiefabriek. Daarnaast legde het bedrijf zich ook toe op de productie en handel van chemicaliën voor coating en anticorrosiemiddelen.

Verslechterde marktomstandigheden

Door verslechtering van de marktomstandigheden en de opkomst van fabrieken in de derde Wereld werd in 1980 besloten de DMT-fabriek te sluiten. De ontmanteling van deze fabriek leidde tot veel onrust onder de bevolking vanwege berichtgeving over het vrijkomen van zwaar vervuilende stoffen zoals het schadelijke xyleen. Later is er ook veel onrust als gevolg van mogelijke asbestvervuiling als gevolg van de sloop van de DMT-fabriek.

Vanaf het eind van de jaren tachtig investeerde Eastman meer en meer in milieubeschermende maatregelen. Als gevolg hiervan won het bedrijf in 1989 zelfs een milieuprijs. Een beslissing die overigens tot veel ophef leidde.

Jaren 90

In de jaren negentig gaat het goed met Hercules. De markt trekt aan en Hercules breidt haar productiemogelijkheden uit. De halffabricaten van Hercules vinden meestal direct afnemers. Er werken op dat moment ruim 200 werknemers bij de fabriek.

Het bedrijf investeert ook op andere wijzen. Zo begint het in 1993, na de ondertekening van een milieuconvenant, aan het opstellen van een bedrijfsmilieuplan en is het een van de eersten in Zeeland met een eigen rampenbestrijdingsplan en een geïntegreerd zorgsysteem voor arbo, veiligheid en milieu. Toch zijn er ook moeilijkheden. Zo worstelt het bedrijf steeds meer met een afvalprobleem en heeft het grote moeite de vastgestelde emissies niet te overschrijden.

In 1998 opent Hercules een nieuwe harsdispersiefabriek. Hierdoor kan water worden verwerkt in hars. Met deze fabriek wordt Hercules de grootste in zijn soort ter wereld.

Eastman

In september 2000 wordt bekend gemaakt dat Hercules zal worden overgenomen door het Amerikaanse chemieconcern Eastman Chemical Company. De 250 werknemers van Hercules kunnen hun baan behouden. Begin mei wordt het bedrijf officieel overgenomen.

Ruim twee jaar na de overname, in september 2003, wordt bekend gemaakt dat het moederbedrijf gaat bezuinigen. Economische teruggang en duurdere grondstoffen zijn hier debet aan. Toch lukt het Eastman weer uit dit dal omhoog te kruipen. In november 2005 maakt het bedrijf bekend vanaf 2006 haar productiecapaciteit voor koolwaterstofharsen te vergroten.

Kredietcrisis

In 2008 breekt de kredietcrisis uit. Ook het Eastman-concern ontkomt hierdoor niet aan bezuinigingen. In de Middelburgse fabriek leidt het tot gedwongen ontslagen. Ook worden loonoffers gevraagd van het personeel.

Ondanks deze moeilijke periode blijft het de Middelburgse fabriek redelijk goed gaan. In augustus 2010 kondigt het bedrijf opnieuw een productie-uitbreiding aan. Een en ander is vooral een gevolg van de toenemende vraag naar luiers en incontinentiemateriaal in de wereld. Het leidt echter niet tot meer banen. Het aantal werknemers blijft rond de 240.

Auteur

W. van Gorsel, 2017