Deborah Gravenstijn: verschil tussen versies
| Regel 14: | Regel 14: | ||
Deborah Gravenstijn is bij de jeugd aangesloten bij judoschool De Rooij uit Goirle. Als jong judoka wint ze al diverse (regionale) toernooien. Vanaf haar 18de doet Deborah Gravenstijn ook nationaal mee om de titels. Internationaal boekt ze voor het eerst succes door de winst van de Europese titel bij de junioren tot 61 kg (1992). In haar latere carrière boekt zij grote successen met drie bronzen medailles op de EK's van 1998, 1999<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1999-05-22/edition/null/page/21 Krantenbank Zeeland, 'Inspanningen judoka Gravenstijn beloond', in: PZC 22 mei 1999]</ref> en in het jaar 2000 (tot 57 kg). Op de Olympische Spelen van 2000 in Sydney behaalt ze in de klasse tot 52 kg een vijfde plaats. | Deborah Gravenstijn is bij de jeugd aangesloten bij judoschool De Rooij uit Goirle. Als jong judoka wint ze al diverse (regionale) toernooien. Vanaf haar 18de doet Deborah Gravenstijn ook nationaal mee om de titels. Internationaal boekt ze voor het eerst succes door de winst van de Europese titel bij de junioren tot 61 kg (1992). In haar latere carrière boekt zij grote successen met drie bronzen medailles op de EK's van 1998, 1999<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1999-05-22/edition/null/page/21 Krantenbank Zeeland, 'Inspanningen judoka Gravenstijn beloond', in: PZC 22 mei 1999]</ref> en in het jaar 2000 (tot 57 kg). Op de Olympische Spelen van 2000 in Sydney behaalt ze in de klasse tot 52 kg een vijfde plaats. | ||
| − | Na de Olympische Spelen van Sydney wint ze in 2001 tweemaal (EK Parijs en WK München) zilver in de klasse tot 52 kg<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/2001-05-21/edition/null/page/19 | + | Na de Olympische Spelen van Sydney wint ze in 2001 tweemaal (EK Parijs en WK München) zilver in de klasse tot 52 kg<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/2001-05-21/edition/null/page/19 Krantenbank Zeeland, 'Gravenstijn piekt na klucht', in: PZC 21 mei 2001]</ref> Op de Olympische Spelen van 2004 (Athene) behaalt ze een bronzen plak. |
Het EK 2005 (Rotterdam) draait uit op een teleurstelling. Ze wordt (als favoriete) voortijdig uitgeschakeld. Door een blessure mist ze dat jaar ook het WK in Caïro. | Het EK 2005 (Rotterdam) draait uit op een teleurstelling. Ze wordt (als favoriete) voortijdig uitgeschakeld. Door een blessure mist ze dat jaar ook het WK in Caïro. | ||
| Regel 21: | Regel 21: | ||
==Belangrijkste prestaties== | ==Belangrijkste prestaties== | ||
| − | [[Bestand:Deborah Gravenstijn2 (Krantenbank ZB).jpg|thumb|right|200px|Deborah Gravenstijn na winnen halve finale EK Parijs, foto: Toussaint Kluiters/ANP, 2001, Bron: [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/2001-05-21/edition/null/page/19 | + | [[Bestand:Deborah Gravenstijn2 (Krantenbank ZB).jpg|thumb|right|200px|Deborah Gravenstijn na winnen halve finale EK Parijs, foto: Toussaint Kluiters/ANP, 2001, Bron: [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/2001-05-21/edition/null/page/19 Krantenbank Zeeland, PZC, 21 mei 2001]]] |
{| class="wikitable" | {| class="wikitable" | ||
Versie van 7 sep 2017 om 14:20
| Deborah Gravenstijn | |
|---|---|
 Deborah Gravenstijn na behalen brons op WK 2003, foto: Eriko Sugit/ANP, Bron: Krantenbank Zeeland, PZC, 15-9-2003 | |
| Geboren | 20 augustus 1974 Tholen (stad) |
| Beroep | judoka |
Diborah Monick Olga (Deborah) Gravenstijn is een voormalig Nederlandse judoka, afkomstig uit Tholen.
Biografie
Deborah Gravenstijn is bij de jeugd aangesloten bij judoschool De Rooij uit Goirle. Als jong judoka wint ze al diverse (regionale) toernooien. Vanaf haar 18de doet Deborah Gravenstijn ook nationaal mee om de titels. Internationaal boekt ze voor het eerst succes door de winst van de Europese titel bij de junioren tot 61 kg (1992). In haar latere carrière boekt zij grote successen met drie bronzen medailles op de EK's van 1998, 1999[1] en in het jaar 2000 (tot 57 kg). Op de Olympische Spelen van 2000 in Sydney behaalt ze in de klasse tot 52 kg een vijfde plaats.
Na de Olympische Spelen van Sydney wint ze in 2001 tweemaal (EK Parijs en WK München) zilver in de klasse tot 52 kg[2] Op de Olympische Spelen van 2004 (Athene) behaalt ze een bronzen plak.
Het EK 2005 (Rotterdam) draait uit op een teleurstelling. Ze wordt (als favoriete) voortijdig uitgeschakeld. Door een blessure mist ze dat jaar ook het WK in Caïro.
Tijdens de Olympische Spelen 2008 in Peking is Gravenstijn opnieuw succesvol. Zij wint zilver in de klasse tot 57 kilo.[3] Deborah Gravenstijn zegt in 2009 afscheid te willen nemen van de judosport. Dit zegt ze nadat ze in Rotterdam kansloos heeft verloren van de Franse Morgane Ribout. "Zeg nooit nooit en ik ben nu natuurlijk ook heel teleurgesteld. Maar ik denk niet dat ik me nog voor een NK of zelfs EK kan opladen. Dan zou ik voor de Olympische Spelen gaan, maar die beginnen pas over bijna drie jaar. Dan ben ik al bijna 38 jaar."[4]
Belangrijkste prestaties
.jpg)
| Jaar | Toernooi | Klassering |
|---|---|---|
| 1992 | EK junioren | 1e plaats |
| 1998 | EK (tot 57 kg.) | 3e plaats |
| 1999 | EK (tot 57 kg.) | 3e plaats |
| 2000 | EK (tot 57 kg.) | 3e plaats |
| 2000 | OS (tot 52 kg.) | 5e plaats |
| 2001 | EK (tot 52 kg.) | 2e plaats |
| 2001 | WK (tot 52 kg.) | 2e plaats |
| 2004 | OS (tot 52 kg.) | 3e plaats |
| 2008 | OS (tot 57 kg.) | 2e plaats |
Na haar sportcarrière
In januari 2010 stopt Gravenstijn met de Defensie Topsport Selectie. Deborah Gravenstijn was tijdens haar sportcarrière ook werkzaam als fysiotherapeute bij de Koninklijke Luchtmacht. Na haar ontslag bij Defensie gaat ze meer en meer als 'zelfstandige' verder en doet ze vele 'losse' klussen zoals: panellid van verscheidene tv programma’s ('Ik hou van Holland' of 'Mike en Thomas show'), radio-presentatrice (side-kick bij LUL, Ons Kluppie bij RTV Rijnmond), ambassadeur ('Right to Play', 'Rotterdam Topsport' en 'Sport Gratis') en is ze werkzaam als commercieel manager van 'Rotterdam Boxing'.
Buiten deze klussen geeft Deborah ook regelmatig judo- en sportclinics, ook binnen bedrijven om verbondenheid, vitaliteit en teambuilding te stimuleren.
Auteur
Wim van Gorsel, 2015
