Cees (Cornelis) Boertien: verschil tussen versies

Uit Wiki ZB
Ga naar: navigatie, zoeken
(Importing text file)
 
k (Marja heeft pagina Boertien, Cees (eigenlijk Cornelis) hernoemd naar Cees (Cornelis) Boertien: hernoemd)
(geen verschil)

Versie van 19 aug 2014 om 13:58

Boertien, Cees (eigenlijk Cornelis)

(Enschede 26 juli 1927 - Vlissingen 30 mei 2002). Commissaris van de Koningin in Zeeland.

Zoon van een meubelhandelaar. Ging op 16-jarige leeftijd als kantoorbediende werken. Studeerde naast zijn werk, werd bedrijfsjurist en promoveerde in 1962 aan de VU te Amsterdam tot doctor in de rechtsgeleerdheid op een proefschrift over de ‘civielrechtelijke aansprakelijkheid van de openbare accountant naar Engels en Nederlands model’. In 1965 ging Cees Boertien de politiek in. Hij werd Tweede Kamerlid voor de ARP en lid van het Europees parlement en later minister voor Ontwikkelingssamenwerking (de eerste in Nederland als zodanig) in het kabinet Biesheuvel (1971-1973). Na de val van het kabinet werd Boertien weer kamerlid. Dankzij zijn oude promotor prof. mr. W.F. de Gaay Fortman, die minister van Binnenlandse Zaken was, werd Boertien in december 1974 benoemd tot Commissaris van de Koningin in Zeeland, met voorbijgaan van het advies van de confessionele partijen voor een andere kandidaat . Hij vervulde dit ambt van januari 1975-augustus 1992.

Boertien, gehuwd met J.B. Velema, drie kinderen, hobby’s: orgels en tuinieren, lid van de Christelijk-Gereformeerde Kerk , was een integere, maar wat afstandelijke en regenteske man, die niet de populariteit van zijn voorgangers als Commissaris bezat. Tijdens zijn ‘bewind’ kwamen het Roosevelt Study Center (centrum voor Amerikanistiek te Middelburg) en de tweejaarlijks uitreiking van de Four Freedoms door de Roosevelt Foundation te Middelburg tot stand. Ook hechtte Boertien veel belang aan de samenwerking met België. Hij was de laatste Commissaris die de ambtswoning in de Abdij bewoonde. Na een functieverandering van deze ruimte verhuisde het gezin Boertien naar Veere. De ‘belastingaffaire’ (navorderingen van de belasting die ten laste van de provinciekas werden gebracht, in 1990-1991, die een aantal Zeeuwse gedeputeerden hun zetel kostte) straalde ook op hem af. In juni 1992 nam Boertien afscheid als commissaris. Hij zei bij die gelegenheid: ‘Ik was een internationalist en ben dat hier in Zeeland gebleven.’


AUTEUR

Peter Sijnke (2013).


LITERATUUR

Boertien, C. [Documentatiemappen ZB].